Ağa • [bxb]

Temas

Bunlar birlesemiyo Miranin ayiligi  yuzunden

Ege icin model ariyorum. Beyaz tenli, cilli, kahverengi sacli, ela gozlu bir bey 🙏🏻 buna en yakin kisiyi bulursak tamamdir, benzettiginiz biri olursa yazar misiniz

*

Miran'ın bana doğru düzgün bir şey söylemeden konuyu değiştirmesinin ardından yanımdan ayrılmasıyla, bir de beni öylece bırakmasına üzülmeye başlamıştım.

Cidden, böyle bir konunun ardından yapılması gereken şey bu muydu? Hem konuyu değiştirmek için saçmalayıp hem de orada öylece bırakıp gitmek miydi?

Uykusuzdum, yorgundum, bitkindim ama yine de gidip uyumak istemiyordum. Zihnimde o kadar çok soru işareti vardı ki tek istediğim bir an önce hepsine cevap bulup rahatlamaktı.

Bana ufacık bir işaret verse olmaz mıydı?

Erkeklerden etkilenip etkilenmediğini tam anlamıyla çözebilmem için küçük bir işaret verse, bana ilgi duyuyorsa bunu biraz olsun belli etse...her şey çok daha kolay olabilirdi.

Ona göre çok aceleciydim. Belki aramızdaki yaş farkından kaynaklıydı, bilemiyordum. Olmadık zamanlarda olmadık şeyler yapabiliyordum. Az önce bir anlık gaza gelip ona sır vermem ne kadar doğruydu mesela? Bana hiçbir adım atmayan birine neden sürekli samimi davranıyordum?

Aslında benim sorunum Miran'dan nezaket beklemekle başlıyordu. Beni reddetse de, bana sinirli olduğu bir konuyu dile getirse de ondan ufak da olsa kibarlık bekliyordum ve sanırım beni en çok inciten buydu. Ona erkeklerden hoşlandığımı söylediğimde bana duygu yüklü bir cevap vermesini bile beklememiştim ki. Tek istediğim nazikçe kurulmuş birkaç cümleydi. Ama bunu bile yapamayacağından olsa gerek, kalkıp gitmeyi tercih etmişti.

Hem onları bekletmek istemediğimden, hem de düşünüp durmanın bir faydası olmayacağını anladığımdan kalktım oturduğum yerden. Kayalıkların üzerinden yürüyüp sahil yoluna geldiğimde elimdeki pamuk şekeri yol kenarında duran çöp kutusuna atmış, yemediğim için üzerimde olan gözlerin ağırlığıyla ilerlemiştim arabaya.

Ön kapıyı açıp oturduğumda arabadaki sesler büyük bir hızla kesildi. Her ne konuşuyorlarsa Miran dalgın görünüyordu ve Kadir, irice açtığı gözleriyle bana bakıyordu.

"Beklettim, kusura bakmayın."

"Ne kusuru Ege Bey?" diyerek Miran'dan önce konuştu Kadir. Bana karşı bir zaaf oluşmaya başlamıştı bu adamda. Üzgün olduğumda kıyamıyordu resmen. Ama bunu ona söylesem inkar eder, sinirlenirdi.

"Yemedin pamuk şekerini."

"İştahım kaçtı." başımı cama dönüp somurtmamaya özen göstererek cevapladım Miran'ı.

"Otele gidiyoruz, Kadir."

"Beni arkadaşımın evine bırakır mısınız?"

"Sebep?" diye bir ses yükseldi arka koltuktan, kaşlarını çattığını anlamak çok da güç değildi.

"Sizinle barıştım diye otelde kalacağımı mı sandınız? Sadece aramızdaki buzlar erisin istedim. O kadar."

"Saçmalama istersen, Ege. Sorunu hallettiğimize göre bizimle geliyorsun."

"Dediğim gibi." diye, yineledim. "Sadece küs kalmamak için geldim. Osman'a gitmek istiyorum."

"Otele sür Kadir."

Beni umursamamasıyla kaşlarımı çattım ve arabayı çalıştıran Kadir'e döndüm. "Hayır, Osman'a gideceğim. Sen ilerleyince tarif ederim yolu."