𝙔𝙖𝙣𝙙𝙚𝙧𝙚 𝘾𝙝𝙖𝙧𝙖𝙘𝙩𝙚𝙧𝙨 |𝙊𝙣𝙚𝙨𝙝𝙤𝙩, 𝙍𝙚𝙖𝙘𝙩𝙞𝙤𝙣

Yandere! Armin Arlert

TW: Koyun kılığında kurt!!!, manipülasyon!, sahiplenici!, üniversite kampüsünde taciz/zorbalık!!, şantaj!, ilaç verme!, adam kaçırma!, korkutma!, şiddet tehditleri!, vs..

Sayım sen doğduğunda başlar - her zaman böyle başlar. Kalbinizin hemen üzerindeki küçük saat, siz ruh eşinizle, kaderinizdeki partnerinizle tanışana kadar sürekli geri sayım yapar.

Daha gençken, müstakbel sevgilinle tanışacağın için çok heyecanlıydın, gözleri fantezi ve medya tarafından kör edilmişti. Medya, bu ortaklıkların ne zaman bozulduğunu neredeyse hiç göstermedi ve her zaman aşk, söz ve sadakat hikayeleri anlattı. Ancak, bu sadece gerçekten şanslı olanlar için olur.

Büyüdükçe dünyanın ne kadar bencil olduğunu anladın. Arkadaşlarınızın aldatıldığını veya aldatıldığını gördünüz. Bir arkadaşın sevgilisinin, onlar buluşamadan nasıl öldüğünü, saati sonsuza dek durdurduğunu, işaretin asla solmadığını, ona asla sahip olmadığı şeyi hatırlattığını gördünüz. Arkadaşlarınızın partnerinin onları nasıl dövdüğünü, aşağıladığını, taciz ettiğini gördünüz, ama onlar onları 'kaderleri' olduğu için asla terk etmediler.

Böylece işareti kapatmaya başladınız. Artık sana neşe getirmiyordu, sadece soğuk, ağır bir korku. Yapabilseydin, sonsuza kadar iç içe olman gereken kişiyle tanışmadan önce bağlantıyı kendin keserdin.

Ruh eşinizle tanışmak istemediğiniz için insanlar size deli dedi. Sana bencil dediler, nasıl tepki verirsen pişman olursun dediler.

Ruh eşiniz Armin Arlert'in korkmanız gereken biri olduğunu bilmiyorlardı.

-

Saatiniz tam olarak 0'ı vurduğu anda, biriyle karşılaşırsınız. Neredeyse kıçınızın üzerine düşerek, diğer kişiyi nereye gittiklerini izlemediği için azarlamaya başlarsınız, sadece yolunuzda durursunuz. Üstünüzde sarışın, kısa saçlı bir adam duruyor. Adam oldukça yakışıklı, mavi gözleri güneş ışığında parlıyor ve çenesi oldukça belirgin. Sanki az önce evlenme teklif etmişsin gibi sana bakıyor, tüm vücudu neredeyse titriyor.

Küçük bakışın, alay etme sesinle sona erer. Sorunsuz bir şekilde ayağa kalkarak, uzaklaşmaya başlamadan önce kendinizi silkelersiniz. Öfkeli bir şekilde, "Bekle!"

Bir anda sana yetişiyor ve elini avucunun içine alıp "Neden gidiyorsun?" Sesi o kadar kısık çıkıyor ki, sanki genç bir çocukmuş gibi, "Heyecanlı değil misin? Seninle tanışmak için çok bekledim-"

Elini çekersin, diğer elinle vücuduna yakın tutarsın, "Ruh ikizlerine inanmıyorum," Acımasız görünmek istemezsin, ama kelimeler ağzından bir kez çıktı mı, yardım edemezsin ama irkilirsin ne kadar soğuk sesin. Sarışın adam da irkildi, yüzü kalbi kırık ve ıstıraplı bir ifadeye büründü, "Ruh eşleri neredeyse hiç yürümez. Defalarca başarısız olduklarını gördüm ve aptal yerine konmak istemiyorum." Sanki kalbini göğsünden çıkarıp ezmişsin gibi sana bakıyor, "Üzgünüm. , ama seni tanımak istemiyorum. Eğer yaparsam, senin büyüne kapılıp kendimi tamamen kaybedebilirim."

"Bana bir şans bile vermeyecek misin?" Gözyaşları yüzünden aşağı akıyor, dudakları saf bir ıstırapla titriyor. Bu noktada, kampüste dolaşan insanlar durup şok içinde izlediler. Bazıları film çekiyor ama çoğu sadece bakıyor. Bir ruh eşinin diğerini reddetmesi neredeyse duyulmamış bir şey.

"Hayır ben özür dilerim. İnsan olarak eksik olduğun için değil, benim bir korkak olduğum için. Kendimi bu kadar ciddi bir şeye adamaktan çok korkuyorum," Yürümeye devam etmeye çalışırsın ama yine elini tutar. Geri çekilmeye çalıştığınızda tutuşu sıkılaşıyor.