Galatasaray Ve Dahası • Kerem Aktürkoğlu

6 - İlişkiler Karışık

Kerem'den

Üstümde hissettiğim ağırlıkla gözlerimi hafif araladım, yarı kısık gözlerimle üstüme baktığımda Alara'nın bana tamamen sarılmış olduğunu gördüm. Kaşlarımı çatıp ona temas etmemeye çalışarak geri çekilmeye yeltendim. Bu sırada kolu ve bacağı üstümde olan Alara beni tuttu. Yüksek ihtimalle uykuda olduğu için böyle yapıyordu. Hayatımın en zor anı olabilirdi, sessizce fısıldadım.

Kerem: Yapma kızım..

Tekrar çekilmeye çalıştığımda bu sefer başardım. Telefonu alıp saate baktım, saat daha 5:30'du. Derin bir nefes alıp başımı geri yastığa yerleştirdim. İki kişilik yatakta yayılan Alara'ya baktım. Tam gülümseyecekken ayağa fırladım.
'Kız daha reşit bile değil, aptal herif.' kendime asla yakıştıramıyordum. Elim kolum bağlıydı, bütün futbol camiası, magazinciler.. herkes bizim ilişkimizin abi kardeş üzerine kurulu olduğunu düşünüyordu. Ona olan hislerim her şeyi darma dağın ederdi. Özellikle de ikimizi..

Onun hayatını mahvedip magazincilerin ağzına yem olarak bırakamazdım. Bu durumu değiştirmem gerekiyordu, dün gece hangi kafayla ona itiraf etmiştim her şeyi. O an sarhoş olmasam bile aklım yerinde değildi kesin.. böyle yaparak kızın gençliğini heba edemezdim. Kendisine bir hayat kurup gençliğini yaşaması gerekiyordu. Şimdi ne kadar olgun düşünürsem düşüneyim, yanında bir erkek gördüğümde delireceğimin farkındaydım. Bir şekilde çözüm bulmalıydım, en azından bir süreliğine.

Aklıma çocukluk arkadaşım, Berna geldi. Her zaman beni anlayışla karşılamıştır, hep yanımda olmuştur. Ona olayları anlattığım, ve çözümünü bulduğumu içeren mesajı gönderdim. Planım Berna ile sevgili rolü oynamaktı. Bu sayede Alara benden tekrar uzaklaşıp hayatına bakacaktı. Ama ben, Alara'ya bakmadan nasıl duracaktım..? Başımı telefondan kaldırıp Alara'ya baktım. "Her şey iyiliğin için, prenses.." umarım işleri iyice karıştırmazdım. Yine de Yunus ve Halil ile bu durumu konuşmam gerekiyordu. Taytay ve Barış da vardı ama onların bu durumdan haberi yoktu. Hepsine anlatmanın zamanı gelmişti, onlara çok güveniyordum. Benim kötülüğümü düşünmez, beni kötü etkileyecek bir şey yapmazlardı. Bir yandan Alara'yı kardeşleri gibi görmeleri beni ürkütmüyor değildi. Onu düşünüp bana karşı gard alma ihtimalleri vardı. Yine de bu durumu onlarla paylaşacaktım. Normalde Alara'yı izlerdim, çok güzel uyuyordu.. ama sapık konumunda olmak istemiyordum. Bu çok ağırdı, sevdiğim kadına yaklaşamamak.. onu izleyememek. Çok ağırdı. Maalesef yapacak bir şey yoktu, en azından şu anlık.

Koltuğa oturup telefonumla uğraşmaya başladım, yapılan editleri falan izliyordum. Hâlâ yorgun olduğum için bir süre sonra başım geriye düştü, uyuyakaldım.

Alara'dan

Yavaşça gözlerimi açtım, yanımda kimse yoktu. Telefonu alıp saate baktım, 1'e geliyordu. Hayda.. bu saate kadar nasıl uyumuşum.. tam Kerem nerede diyecekken yavaşça doğruldum ve onun koltukta uyuyakaldığını gördüm. Yüzümde istemsiz bir tebessüm belirdi. Kerem çok iyi bir adamdı, benim zarar görmemem için her şeyi yapıyordu.. ama şu anlık ona karşı olan hislerim değişmemişti sanırım.. yani bilmiyordum. Bir şey düşünmek için çok erkendi. Ayağa kalktım ve odaya iki kişilik kahvaltı sipariş ettim. Garson gelince kimseye bir şey söylememesi, ortada bir şey olmamasına rağmen başımızın ağrıyabileceğini söyledim. Çocuk hiç de prim için bir şeyler yapacak birine benzemiyordu. 16-17 yaşlarında, eli yüzü düzgündü. Bir süre konuştuk, teşekkür ettim. O çıkınca Kerem'e yaklaştım. Biraz onu izledim, ardından yavaşça onu dürttüm. Hemen gözlerini açtı.

Alara: Çok uyuyorsun. Öğlen oldu.

Kerem sırıttı, gözlerime baktı.

Kerem: Tabii, ben çok uyuyorum. Evet.