Galatasaray Ve Dahası • Kerem Aktürkoğlu

9 - 18'in İlk Gecesi

Geçen bölümün yarısından çoğu silinmiş, yeni gördüm kusura bakmayın.. devamı bu bölümde.

Kitabı beğenmiyorsanız lütfen oy verip yorum yapın. Böylece kitabı öne çıkartabiliriz.

Boran'ın aldığı hediye paketini açtım, gözlerime inanamamış şaşkınlıkla ağzımı ayırıp gülümsemiştim.

"Ciddi misin?" Dedim yarı şaşkın yarı mutlu bir şekilde. Hızlıca tekrar boynuna atlayıp ona bir süre sarıldıktan sonra geri çekildim. Harry Potter sevdiğimi herkes bilir ama, Quidditch hayranı olduğumu çok nadir insanlar bilir. Slytherin Quidditch forması, arkasında ismim ve forma numaram vardı. Hediye paketinin içindeki siyah kutuyu açtım, yine gördüğüm şeyle havalara uçmuştum. Elimle ağzımı kapattım. Kutudan altın snitch çıkmıştı, bir kanadında benim ismim yazıyordu. Boran'a doğru bakışlarımı çevirirken iki elini cebine koyup dişlerini sıkarak iç yanaklarını kemiren Kerem'i fark ettim, bakışlarımı ilerletip Boran'a çevirdim. Herkes bizi izliyordu. (Alara)

Alara: Çok ama çok teşekkür ederim.. bu şans olamaz. Quidditch sevdiğimi nadir kişiler bilir..

Alara: Üstelik her yerde aradım ama bulamamıştım.. bu benim için çok değerli.

Boran mutluluğumu sakince beni izleyip gülümseyerek eşlik ediyordu. Önümde bir prens misali eğilip elini bana uzattı.

Boran: Siz de benim için çok değerlisiniz.

Birden herkes şaşkınlıkla bir şeyler geveledi, flaşlar yine patlamaya başlamıştı. Müzik sesiyle herkesten el çırpışlar yükseldi. Kısa süre Kerem'e doğru baktım, Boran'ın eline elimi yerleştirdiğimde sinirle başını çevirip gitmeye yeltendi. Barış ve Yunus onu çekiştirip önüne geçmeye çalışsalar da Kerem onların arasından geçip gitmişti. Önüme döndüm, Boran ile dans etmeye başlamıştık. Müzik bize eşlik ediyor gibiydi, Boran rahatsız olmayacağım şekilde elini tam belime yerleştirip beni kendisine çekti. Başlarımız yan yanaydı, fazla yakındık. Birbirimizin nefes seslerini duyuyorduk. Bana karşı bir şeyler hissettiğini anlamak zor değildi. Kerem'e karşı çok garip duygular besliyordum, Boran değil de içinde bulunduğumuz durum beni çok rahatsız etmişti. Müzik tam yavaşladığında gitmem gerektiğini ve her şey için teşekkür ettiğimi mırıldanıp yavaşça ondan ayrıldım, bizim gruba baktım. Yunus yukarıdan bizi izleyen Kerem'i çaktırmadan işaret etti. Onu görünce hızlıca ortamdan çıktım, herkes dans edip eğleniyordu. Boran'ın arkamdan baktığını fark edebiliyordum. Neyse ki kurtarıcılarım olaya müdahale edip onu aralarına almış, sohbet etmeye başlamışlardı.

Kerem beni fark etmiş olmalıydı, aşağıya inmiş binadan çıkıyordu. Koşsam bile ona zor yetiştim. Kolundan tutup kendime doğru çektim.

Alara: Doğum günümde beni yalnız mı bırakıyorsun?

Kerem: Yalnız mısın Alara?

Bir şey söyleyemeden bakışlarımı yere kaçırdım. Kaşlarını çatmış, başını hafif eğmiş bana bakıyordu. Kolunu çekip ellerimden kurtardı kendisini. Tekrar önüne dönüp ilerlemeye başlayınca peşinden gittim.

Alara: Bak artık. Konuşmamız gerekiyor tamam mı?

Aniden bana döndü, sorgular gibi bakıyordu ve çok sinirli olduğu anlaşılırdı.

Kerem: Neye açıklık getireceğiz ya?

Kerem: Her şey açık değil mi? Ben abin değil miyim senin?

Sinirle konuştuğu buradan bile belliydi, kolundan tutup arabaya doğru götürdüm.

Alara: Geçen beni aldığın yere gidiyoruz.