Galatasaray Ve Dahası • Kerem Aktürkoğlu

21 - Kâbusun Nefesi

"Buradayım.. Alara." Keremin sesiydi, ben hâlâ onun adını sayıklarken bana karşılık veriyordu.

Çığlık çığlığa ağlamaya devam ederken aniden doğrulup gözlerimi açtım.

Kerem karşımda bana bakıyordu, sıkıca bana sarıldı. Ben ağlamaya devam ederken başımı okşayıp beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Geçti.. kâbus gördün.." sesini duymak, onu hissetmek beni rahatlatıyordu. Yine de bunun gerçek olabilme ihtimali bile beni çok korkutuyordu.

Sevdiğim adam.. beni kollarının arasına almıştı. O kadar huzurlu hissediyordum ki.

Kâbusu düşündükçe hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ediyordum.

"Canım.. bitti diyorum bak buradayım.." sonunda nefesimi düzene sokup yavaşça çekildim.

Kerem ellerimi tutup başını eğerek ıslak gözlerime bakıyordu.

Bir elini yanağıma yerleştirdi, baş parmağıyla göz yaşımı sildi. O küçük temasları beni öylesine mutlu ediyordu ki..

Bu kâbus, Kerem'i kaybetme korkusu kazandırmıştı bana. Artık her an yanımda olsun istiyordum.

Derin bir nefes alırken arada nefesim birkaç kez kesildi.

"Ne gördün rüyanda, ne korkuttu seni bu kadar? Adımı sayıklıyordun.." dudaklarımı birbirine bastırıp burnumu çekerek ona bakıyordum.

Gördüğüm kâbusu ona anlatmaya başladım, anlatırken gördüklerim aklımda canlandığı için aynı şeyleri hissetmem üzerine ağıt yakıyordum.

Kerem beni kendisine çekip sıkıca sarıldı tekrardan. Seviyorum ben bu çocuğu.. gerçekten seviyorum yani.

Sıkıca karşılık verdim, hiç bırakmayacak gibi.

"Hadi, duş al sen rahatla. Sonra ben uyutacağım seni, korkma hep burada olacağım tamam mı..?" başımla onayladıktan sonra Kerem odasına ilerledi ve benim için temiz kıyafetlerinden çıkarttı.

•

Kerem'in evine geldiğimde Yunus ile kapıştıktan sonra yorgun düşmüştüm. Kerem kahve yaparken uyuyakalmışım meğer..

Zaten maçtan dolayı yorgun olduğum için uyandırmamışlar, birlikte kahve içmişler.

Sonra da Yunus sevgilisiyle konuşup uyumuş, Kerem de benim başımda telefonuyla uğraşmaya başlamış..

•

Duşta, hepsinin bir rüya olduğunu düşünerek kendimi rahatlatmaya çalışıyordum.

Ama biliyordum, bu kötü rüya üstümde çok büyük bir etki bırakacaktı.

Büyük ihtimalle, bu tür kâbuslar görmeye devam edecektim bir süre. Hep böyle olurdu.. küçüklükten beri..

Ne zaman birisine karşı çok büyük bir kırgınlık beslesem, karşı taraf benden özür dileyip barışmak istese ve ben affetmesem.. hep bu olurdu.

O kişiyi kaybettiğim bir kâbus görürdüm, sonra o kişiye çok fazla bağlanırdım.

Bu zamanla geçen bir şeydi ama epey vakit alıyordu.

Duştan çıktığımda, banyonun kapısını araladım. Biraz etrafıma baktıktan sonra Kerem'in benim için hazırladığı kıyafetleri ve havluları gördüm.

Havluyu alıp kendime sardım, bir süre kurulandıktan sonra temiz kıyafetleri giydim.

Saç havlusunu saçıma sarmıştım. Banyonun diğer kapısından da çıktım, salona doğru ilerledim.