Galatasaray Ve Dahası • Kerem Aktürkoğlu

27 - Nee Evlilik Mii

Sonunda, o yeşil çim saha ile buluşmuştum. Tribünler yine yıkılıyordu tabii. Gözlerimi etrafta gezdirirken üstümde olan birkaç göz ile temas kurdum.

•

Hakemin düdüğüyle maç başlamıştı, topu yanımdaki kişiye göndererek maçı faaliyete geçirdiğimde hemen atağa kalkmıştık.

Kısa sürede durumu 2-0 yapmamızın ardından, karşı takım oldukça sinirlenmişti.

Top bendeydi, ileriye doğru sürüyordum. Arkamdan gelen müdahale ile dengemi kaybettim, düşmemek için çabalasam bile nafile, yerdeydim.

Nehir beni yerden kaldırdıktan sonra, beni düşüren kız ile tartışmaya başlamıştı. Hakem bize yaklaşıp karşı takımın oyuncusuna sarı kart gösterdi.

Nehir'i sakinleştirmeye çalışıyordum, kız Nehir'i iteklemek üzereyken ellerimi tutup onu tam göğüsünün üstünden itekledim.

Kendisini yere atmasının ardından hakem bana da sarı kart göstermişti, ellerimi havaya kaldırdım.

Mal orospu çocukları. Sizin sülalenizi sikeyim ben, gavur değil misiniz hepiniz aynısınız işte.

Neyse ki, faulu ben kullanıyordum. Topa yüklenerek falso verdim.

Top düz giderken aldığı falso ile sağ direğin arasından geçip ağlara takıldı.

Mutlulukla sahada volta attım, bana doğru koşan Nehir'e döndüğümde Nehir kucağıma atlamıştı.

Ellerimle onun sırtını sardım, gülüyorduk. Durum 3-0 olmuştu.

•

Maçtan 5-2 galibiyetle ayrılmıştık.

Birkaç röportaj ve imza verdikten sonra takım otobüsüne bindim.

Eve geldiğim gibi duş alıp uyumuştum, sosyal medyaya falan bile bakmamıştım.

•

Yunus'un beni araması ile uyandım, uykulu şekilde telefonu açtım ve kulağıma yerleştirdim.

"Alara.. Kerem kaza yaptı acilen hastaneye gel.." duyduğum şeyle kalbimin, bedenimin titrediğini hissettim.

Rüyamda görmüştüm.. onu kaybedemezdim. Çok hızlı şekilde üstümü değiştirip kendime gelmek için yüzümü yıkadım.

•

Hastanenin önüne geldiğimde arabayı birden durdurup hastaneye koştum, Yunus beni ilk katta karşılamıştı. Hızla Kerem'in yanına gidiyorduk.

Ağlıyordum, deli gibi hem de. Yunus'un yüzünden düşen bin parçaydı, öyle görünüyordu..

Kerem'in olduğu odaya girince yatakta oturduğunu gördüm. Kendimde değildim, olayı algılayamadan ona sıkıca sarıldım. Nefes alamıyor gibiydim..

Bana sıkıca karşılık veriyordu, hıçkırmama engel olamıyordum ve nefesim sürekli kesiliyordu.

"Beni bırakma.." Kerem beni sakinleştirmek için saçımı okşuyordu.

"Sakin ol.. buradayım.. sadece kontrole geldim.." yavaşça geri çekildim.

Keremi ve odayı süzdükten sonra ellerimle gözyaşlarımı sildim.

Yunus'a baktığımda gözlerini kaçırıp bakışlarını yer ile buluşturdu.

"Yunus sen gerizekalı mısın! Ölüyordum korkudan aptal! Ne yaşadığımı biliyor musun sen benim?" Kerem kolumu tutup beni kendisine yaklaştırdı.

"Onun suçu yok, ben söyledim.." kaşlarımı çattım, hâlâ gözlerimden yaşlar süzülürken burnumu çektim.

"Neden yaptın bunu.. korkuyorum anlamıyor musun?" Kerem bana sıkıca sarıldı.