every day in heaven | hyunin, omegaverse

39: Huzur Kokmak

Yorum yaparsanız sevinirim teşekkürler

İyi okumalar..

***

Yazar Pov.

2 ay sonra;

Hastaneden taburcu olalı iki hafta olmak üzereydi ve herkesin gözü hamile omeganın üstündeydi. Tuvalete bile tek gitmesine izin verilmiyor ve mutlaka kapının başında bir nöbetçi bırakılıyordu. Duşa girmek istediğinde eşi de yanındaydı, bundan rahatsız değildi aksine rahat ve mutluydu ancak her gittiği yerde birer asker edasıyla dikilen aile üyelerini görmekten sıkılmıştı.

En son yaşadıkları onda büyük bir korku bırakmıştı. Belki kendi için endişelenmeyi bırakalı çok olmuştu ama o an tek başına değildi. Her şeyden çok sevdiği, istediği bebeği de onunlaydı ve ona birşey olmasına asla dayanamazdı. Zor zamanlar geçirmişti, zaten düşük tehlikesi yüksek olan hamileliğinin 2 ayını hastanede, kontrol altında geçirmek zorunda kaldı.

Sonunda tamamen iyi olduğuna karar verildiğinde dikkat edilmesine özen gösterilmesi şartıyla taburcu olmuştu.
Aşermeleri ufak ufak baş göstermeye başlamıştı ve dünden beri canı o kadar çok çilek istiyordu ki, hiç bu kadar istememişti çileği. Gözünün önünden geçip giden çilekler ile baş edemiyordu.

Jeongin ne isterse yapacak vaziyetteydi ama zaten çok yorduğunu düşünüp söylemiyordu omega. Bununla birlikte karnı git gide büyüyordu ve Hyunjin biraz daha huysuzlaştığını hissediyordu.

Mesela şuanda olduğu gibi karşısında ki Jisung ile bir tartışma içerisine girmişti. Jisung ise arkadaşı ve bebeğinin sağlıklı oluşuyla onunla çok uğraşmamaya özen gösteriyordu ancak şuan kendini zor tuttuğu bir gerçekti.

Karşıdan bıcır bıcır konuşan omega ile kollarını göğsünde bağlamış, ona bakmamak için oturduğu yerde hafiften yan dönmüştü. Bakışları etrafta geziniyor arada hala konuşan omegaya bakıyor ve göz deviriyordu.

"Minho, ben sözümü her an bozabilirim haberin olsun"

Sonunda onunla uğraşan omegaya dayanamayarak kaşlarını çatıp döndü, yanında öyle durup onları izleyen alfasına ufak bir bilgilendirme yaptığında Minho kendini sıktı gülmemek için. Jeongin bir an önce gelse diye dualar ediyordu.

"Sakin ol bebeğim, sadece seninle uğraşıyor biliyorsun"

Jisung gözlerini kısmış, karşında keyifle puf koltuğa iyice yerleşmiş ve elinde ki karpuz dilimini yerken sırıtan omegaya baktı.

"Zamanı mı var bunun be? Ben erken doğurmak istiyorum belki, ben ne zaman istersem o zaman doğururum ve senden önce doğuracağım Hyunjin"

"Aptal mısın Jisung? Zamanı var elbette.."

Keyifle ağzına bir dilim daha attı.

"Ve her halükarda senden önce doğuracağım gör"

Sinirlendiği için kucağında duran tabağı masaya bırakmıştı Jisung ve şimdi yine aynı sinirle kucağına alıp o da ağzına bir karpuz dilimi attı.

"Görelim bakalım"

Hyunjin genişçe gülümseyip ayağa kalktı yavaşça, karnı onu biraz zorluyordu. Ağırlığı tümüyle hissediyordu ve normal bir hamilelik geçirmediği için üzülüyordu. Diğerlerinden farklıydı çünkü yürürken bile zorlanıyordu, bir kaç adım sonra yoruluyor ve nefes nefese kalıyordu. Sanki hamilelik tüm gücünü sömürmüş gibiydi.