every day in heaven | hyunin, omegaverse

7: Kabuslar

Bazıları o kadar istekli ki bölüm için, SİZİ YERİM LAN!
Bölüm bekliyordu zaten sınır da tam olduğuna göre yayınlayayım barisi dedim

Evet yeni sınırımız; 36 oy
Bakın resmen sadece 1 oy fazla :( üzmeyin beni

İyi Okumalar..

***

Yazar Pov.

Jeongin kalbinin sıkışması üzerine terler içinde uyandı, bu his uykusunda bile rahatsız etmişti. Nefes nefese yattığı yatakta doğruldu ve yutkunurken yarısı terden ıslanmış olan gri tişörtünü bir çırpıda çıkarıp bir kenara attı. İki parmağı ile gözlerini ovuştururken, o kötü hissin hala daha yerinde olduğunu biliyordu.

Anlam veremiyordu, bir kaç aydır böyle sıkıntıları oluyordu sık sık. Durduk yere kendini kötü hissediyor, kalbi sıkışıyor ve sinirle doluyordu. Ancak bir hafta öncesine kadar böyleydi, bu kısa zaman içerisinde bunların hiç birini hissetmedi bile. Kurdu ve Jeongin mutluydu..

Şimdiyse tekrar gün yüzüne çıkmışlardı ve Jeongin kafayı yemek üzereydi, anlam veremiyordu. Bir hastalığımı vardı? Doktor kontrollerini aksatmadan gidiyordu ancak yakın bir zaman da tekrar gitmeliydi.

Odada ki banyoda elini yüzünü yıkayıp, üzerine yeni bir siyah tişört geçirdiği sırada kapısı ardı arkası kesilmeden tıklatıldı. 

"Jeongin! Uyan"

Kardeşi Felix'in endişeli sesini duyduğu an korkuyla kapıya ilerleyip, açtı. Her halinden endişeli olduğu belli olan Felix hızla konuştu.

"Hyunjin-"

"Ne oldu? Bir şey mi oldu ona?"

Jeongin kardeşinin sözünü devam ettirmesine olanak tanımadan konuştu, içinde ki o his gittikçe büyüyordu. 

"Bilmiyorum, uyanmıyor. Uyuyor ama uyanmıyor, sadece ağlıyor ve sayıklıyor"

Jeongin duydukları üzerine sessizce küfür ederek üst katta ki Hyunjin için hazırladıkları yeni odaya koşar adımlar ile ulaştı. Aralık olan kapıyı ittirdiğinde yatakta öylece ağlayarak kıvranan bedeni gördü, kalbini sıkan eller daha da sıkılaşmıştı. Oda da Alfanın annesi de vardı. 

Omega gözlerini açmıyor, titreyerek ağlıyordu sadece. Arada duyulan sadece 'lütfen' kelimesiydi. 

"Oğlum"

Omega Yunji, oğlunun odaya hızlı bir şekilde girdiğini gördüğünde endişeyle tekrar yatakta kıvranan omegaya baktı. Çok kısa bir sürede alışmışlardı ona ve şimdi ki olanlara kimse anlam veremiyordu. 

"Seungmin nerede?"

"Chan ile Busan'a gittiler ya dün, annesini ziyarete"

Jeongin aklına doluşan bilgiler ile sinirle yumruğunu sıktı ve saçlarını karıştırıp hızla yatakta ki bedene yöneldi. Elini alnına koyduğunda ateşinin yükseldiğini anladı ve kardeşinden bir kaç tane bez ile biraz su istedi. 

Omeganın bu acı çeken hali onda ağlama isteği yaratıyordu neden olduğunu anlamadığı bir şekilde.

"Kabus görüyor muhtemelen, ama uyanmıyor"