Giriş: Yardım Edin Lütfen!

7.1K 404 301
                                    

 SALDIM GİTTİ!!

Vallahi yayınlama evresi zordu, biraz kararsızdım/dık :) Umarım sevilir

Omegaverse seviyorum ve dedim ki neden Hyunin için de yazmayayım? Hem de Omega Hyunjin olanından :)

Umarım seviyorsunuzdur, açıklamada da yazıyor zaten ve destekleyin olur mu?

Bunun ilerlemesi için destek ve morale ihtiyacım var, ve nasıl olacağını biliyorsunuz :D

Son kez uyarılarımı yapıyorum;

-Alfa Jeongin

-Omega Hyunjin

-Mpreg

Son olarak; yaşları umursamayın lütfen

İyi Okumalar..

***

Hayatımda sadece bir kez mutlu olabileceğimi  düşünmüştüm, uzun yıllar sonra sadece ilk kez. Ancak evren benim mutlu olmamı pek istemiyor gibiydi. Şuan da bu büyük oda da, bu iğrenç yatağın üzerinde bekliyor oluşumun başka bir sebebi olamazdı. Bir saattir bu odadan kaçmak için akla gelebilecek her şeyi denemiştim, pencerelerin önünde korumalar bekliyordu ve kaçabileceğim en ufak bir delik bile yoktu bu lanet olasıca odada. Kelimenin tam anlamıyla hayatımın en iğrenç gününü yaşıyordum. 

Annem ve babamı kaybetmiştim bundan 10 yıl önce, amcam bakmıştı bana bunca zaman ve bakmasının bir bedeli vardı elbette. Ben reşit olunca bir alfayla evlenmek zorundaydım, bu şartla yıllarca evinde kalmama izin vermişti. 

Şimdiyse bu odada hiç görmediğim alfayı bekliyordum, öyle yapmam söylenmişti bana. Korkudan ellerim titrerken, gözlerim dolmaya başlamıştı bile. Nasıl anlamazlardı; her omega ve alfanın bir ruh eşi olurdu ve onlar birbiri haricinde bir evlilik gerçekleştirirlerse acı çekerlerdi. Bir şeyden emindim o gelecek oyan alfa benim ruh eşim asla değildi. 

Resmen ölüme terk ediliyordum ve kimse umursamıyordu bunu..

Ellerim ile yüzümü kapatıp ağlamamak için kendimi sıkmaya çalıştım ancak bu imkansızdı. Kim acı çekeceğini bile bile bunu yapmak isterdi ki, hem ben sevdiğim bir alfayla olmak istiyordum. Bu benim hayatım değil mi? Neden benden başka herkes kararlar veriyor?

Gözümden akan yaşları umursamayı bıraktığım sırada kapı son derece korkutucu bir sesle açıldı, korkuyla kendimi geriye attım. Gözlerimi kapıya diktim ve gelecek olanı bekledim. 

Yüzünde ki çarpık gülüşü ile odaya girdi ve bir süre kapının önünde bekledi, bu sırada gözleri yüzümü ve vücudumu turluyordu. Amcamın eşi üzerime ne diye bunları geçirdiyse.. Beyaz dar bir pantolon ve karnımı zar zor kapatan yarım beyaz gömlek, uzun siyah saçlarımı özenle şekillendirip biraz da makyaj yapmıştı. 

every day in heaven | hyunin, omegaverse Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin