every day in heaven | hyunin, omegaverse

41: Affettir

İyi okumalar..

yorum.yapın.gurban.olim.com

 Sınır koyma kararı aldım hazır finale az kalmışken sskyjmjkjtj

250 oy ve 200 yorum, sonra alın size yeni bölüm :)

***

Yazar Pov.

2 ay olmuştu, tamı tamına bugün iki ay olmuştu Hyunjin hastaneden çıkalı ve yavaş yavaş kendi başına yürümeye başlamıştı. Doğumu oldukça zor geçmişti, omega bebeği onu pek zorlamasa bile, alfa bebeği tüm gücünü alıp götürmüştü sanki vücudundan. Doğum anında sesi kısılana kadar bağırması bir yana, doğduğu zaman ağlamayışı titretmişti tüm vücudunu. Doktor küçük poposuna vururken aldırış etmeyen alfa kızı, kısa bir süre sonra çığlık çığlığa ağlamaya başladığında sevinçten hüngür hüngür, ağlayan kızına eşlik ettiğini hatırlıyordu.

İlk bir ay hastanede yatmak zorunda kalmıştı bebekleri ile, hem biraz erken doğdukları için hemde Hyunjin'in pek sağlıklı olmayan vücudu için hastane şarttı. Şimdiyse kucağında yeni uyuttuğu omega oğlu ile yatakta duvara dalmış bir şekilde oturuyordu. 

Dalgınlıktan çoktan uykuya dalan bebeği hafifçe salladığını anladığında ancak kendine gelebilmişti. Yatağın hemen dibinde ki bebek yatağına naif bir tutum ile bıraktığında yüzünde ki yorgun gülümseme ile alnına ufak bir öpücük kondurup, güzel çiçek kokusunu en derinlerine kadar çekti. Hemen yanında ki diğer yatakta uyuyan alfa kızına dönüp, açılmış minik parmakları arasına yerleştirdi serçe parmağını ki en sevdiği aktivitelerden sadece biriydi bu.

Şimdiden omega oğlu Jeonghan, Hyunjin'e benziyordu. Alfa kızı Ryujin ise Jeongin'e benziyordu. Minik kızın uyurken bile kaşlarını çatışı aynı Jeongin gibiydi. Minik alfasının da alnına küçük bir öpücük kondurup geri çekilmek istedi ancak tam o an belinin ağrısı ile kalkalmıştı olduğu yerde.

"Ah, Tanrım!"

Hala vücudunda fazlaca etkisini gösteren ağrıları ile tek başına mücadele etmek zordu. Kendini sakinleştirip, biraz öylece acısının geçmesini bekleyerek geçirdi. Ardından sırtını yatağa atıp sırt üstü uzandığında gözünden akan yaşa engel olamadı. 

Aslına bakılırsa canını acıtan vücudu değildi, eşinin bir kaç aydır ilgisizliği canını fena halde yakıyordu. Doğumun ertesi günü bir sürü iş teklifi ile çıkıp gitmişti hastaneden, ayrılmadan hemen önce bebeklerini ve eşini öpüp çok sürmeyeceğini konuşup halledeceğini söylese bile, o günden bu yana değişen bir şey yoktu.

Bir kaç gün önce bu konuyu onunla konuşsa bile işe yaramadığı aşikardı. Ona ne olduğunu çözemiyordu, bebeklerini tek başına uyutmak zorunda kalıyordu, deli gibi uykusu olsa bile hemde. Hatta bir keresinde oğluna sütünü içirirken uyuyakaldığını bile hatırlıyordu. Seungmin ona bu süreçte çok yardımcı olmuştu, herkes Jisung'un doğumu yaklaştığı için ilgisini onun üzerine kurmuş gibiydi ve bu Hyunjin'i hiç rahatsız etmiyordu. Tek istediği alfasından gelecek olan o minicik bir sarılmaydı. 

Kızgınlığının yaklaştığını hissediyordu, normalde doğumdan bir ay sonrasında omegalar kızgınlığına olduğu düzenden devam edebilirdi ancak Hyunjin'i tetikleyen bir etken olmadığı için, zamanının tamamını bebeklerine ayırdığı için geç kalmıştı. Ancak dün gece koynuna sırnaşan alfası ile tüm hisleri aniden uyanmıştı sanki, uykuya dalacak olması bile umurunda değildi o an için, ancak tabiki bir kaç saniye sonra arkasını dönüp uyuyan eşi ile tüm hevesi kursağında kalmıştı.