ဒီနှစ် ဓန ဆယ်တန်း ရောက်ပြီမို့ အဆောင်သို့ပြောင်းနေရသည်။ ညီလေးနဲ့ခွဲနေရတော့ သူမှာ ဒီကြားထဲ
သိပ်လွမ်းနေခဲ့ရသည်။
နက်ဖြန် သူတို့နှစ်ယောက် ရဲ့
မွေးနေ့ မို့ မေမေကိုယ်တိုင်လာကြိုမည်ဟု အဆောင်သို့လှမ်း၍ဖုန်းဆက်ထားသည်။ သူလဲ ယူစရာရှိတာတွေယူပြီ အဆောင်အောက်ထပ် တွင်အဆင်သင့်ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။
ညီလေးနဲတွေ့လိုစိတ်ကများနေသဖြင့်လူက ဖင်တစ်ကြွကြွ။ ဒီနေ့မှ အချိန်တွေကပိုကြာသလို ခံစားနေရကာ မေမေကလဲလိုတာထက်ပို၍ကြာနေသည့်ဟုပင်သူစိတ်တွင်ထင်နေရသည်။
မေမေ့ ကားဝင်လာတာတွေ့လိုက်သည်နှင့် ဓန ပြေးထွက်ကာကြိုတော့သည်။
"မေမေ!!"
ဓန မေမေကို ပြေးဖက်ကာခြေဖျားထောက်၍နဖူးလေးကို ဖိကာနမ်းလိုက်တော့သည်။
"မေမေနဲ့ညီလေးကိုတအားလွမ်းနေတာ .... ဖေဖေ ကောနေကောင်းရဲ့ လားမေမေ"
"အမလေး!!ဖြည်းဖြည်းမေးပါသားကြီးရယ် မင်းညီလေးရော မင်းဖေရောနေကောင်းပ့ မင်းညီလေးကမင်းလာမယ်ဆိုလို့ပျော်နေရှာတာ။ မနက်ထဲကဖင်တစ်ကြွကြွနဲ့"
"ဟာ...ဟုတ်လားမေမေအဲ့ဆိုမြန်မြန်ပြန်ကြရအောင် "
"ဟဲ့!!အော် ဒီကလေးနဲ့ခက်လိုက်တာ "
အဆောင်မှူးကိုတောက်နူတ်မဆက်ပဲ ကားပေါ်ပြေးတတ်သွားသူကြောင့် ခင် မှာရယ်ရသေးသည်။ သားအဖေ အရင်ကထက်ပိုဆိုးလာကာကျန်းမာရေးလဲအရင်လိုမကောင်းကြောင်းကိုသူသားကိုမပြောပြဖြစ်။ သားက ဒီနှစ်ဆယ်တန်းမို့ သူ စိတ်မဆင်းရဲစေလိုပါ။
အိမ်ထဲကိုကားဝင်တော့ ညီလေးက ပြေးပြီး လာကြိုသည်။ သူလဲကားပေါ်ကခပ်မြန်မြန်ပြေးဆင်းကာ ညီကို အားရပါးရဖက်လိုက်တော့သည်။
"ကိုကို !"
"ညီလေး!"
"သား ကိုကို ကိုအရမ်းလွမ်းနေတာ "
မျက်လုံး၀ိုင်းလေးတွေနဲ့ပြောနေသောကလေးကြောင့် ဓန ရယ်လိုက်ပြီး ။
"ကိုကိုကမလွမ်းအားပါဘူးကွာ စာတွေလုပ်နေရလို့ သတိတောင်မရဘူး..."
YOU ARE READING
"အငြိုးတွေသာပြယ်စေသား"(Complete)
Romanceအငြိုးတွေအမုန်းတွေကြား ချစ်ခြင်းကသာအနိုင်ရမလားဆိုတာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ခံစားသွားရမှာပါ။ warinng ‼‼‼ကြိုပေးတာမို့ မကြိုက်တဲ့သူများမဖတ်လို့ရပါတယ်
