အပိုင်း(11)💨

35.6K 1.2K 140
                                    


     ဒီမနက် ဒေါ်ဒေါ်တို့ရောက်ကြ
မှာဖြစ်သဖြင့် လေဆိပ်သို့ ဓနကိုယ်တိုင် သွားကြိုရမည် ။ရေချိုးပြီးနာရီလှမ်းကြည့်တော့ စောနေသေးသည်မို့ သက်ပိုင် ကိုအရင် သွားနိုးရန် သူပြင်လိုက်သည်။  ဓန  Bathrobe နဲ့ပင် ကောင်လေး အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။

"ဟျောင့် !!!သက်ပိုင်  ထစမ်းဘယ်ချိန်ရှိနေပြီလဲ "

"အင်းး ....ကိုကိုကလဲ ဘယ်အချိန် ရှိသေးလို့လဲ ကျောင်းလဲပိတ်တာကို။ ခဏအိပ်ဦးမယ် ခဏပဲ "

နူတ်ခမ်းကို လက်ညိုးနဲ့ ထိကာ စူပုတ်ပုတ်လေး ပြောနေပုံက ဓနစိတ်တွေကို စိန်ခေါ်လိုက်သလိုပင်။

"ဟက် !!"

ဓန တစ်ချက်ရယ်လိုက်​ပြီး
အူယားစွာလှန်နေသော ဗိုက်သား လေးထဲ လက်လျှိုဝင် ကာ ကောင်လေးရဲ့ ချယ်ရီသီးလေးနှစ်ဖက်ကို ဖိချေပြစ်လိုက်သည်။

"အ့!!ကိုကို ဘာလုပ်တာလဲ ဟာ့ ဖယ်ဗျာ "

ဓန ကောင်လေးကိုရီဝေသော  မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ညို့ညို့ငင်ငင်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

ကိုကိုအကြည့်တွေကြောင့် သက်ပိုင် ရင်တွေတုန်လာကပြီးနေရခက်လာသဖြင့်

" ထပြီ ထပြီ ဖယ်တော့ အ့!!ဖယ်တော့လို့ အ့ ကိုကို ကကွာ ...."

ကောင်လေးက အင်္ကျီထဲသို့ တိုးဝင်နေတဲ့သူ့လက်ကို အတင်းဖယ်ချနေသည်။ ကဲကဲဆတ်ဖြစ်နေသော ကောင်လေးကိုကြည့်ကာဓန ပို၍စချင်လာသည်။

ဓန ကုတင်ပေါ် လှဲချကာ သက်ပိုင် ဘေးတွင်သူဝင်အိပ်လိုက်သည်။
bathrobe ကိုတမင်ဟ​လိုက်တာမို့ ထောင်မတ်နေတဲ့ သူအရာကမြင်မကောင်း။

"ကိုကို ! "

သက်ပိုင် မျက်လုံးတစ်ခုလုံးနီရဲသွားကာ တစ်ဖက်သို့လှည့်လိုက်သည်။ ဓန ကြိတ်ရယ်လိုက်ကာ ကောင်လေးရဲ့လက်ကိုဆွဲယူလိုက်သည်။

"ဘာ ဘာလုပ်တာလဲ "

"မင်းများ ကိုင်ချင်မလားလို့လေ"

"ကိုကို !မဟုတ်တာမပြောနဲ့"

သက်ပိုင် လက်ကိုအတင်းရူန်းကာ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြေးရန်ပြင်လိုက်ပေ့မယ့်အချည်းနှီးသာ။ ကိုကိုကခါးမှဆွဲယူကာ သူပေါင်ပေါ်သို့ပွေ့တင်လိုက်သည်။

"အငြိုးတွေသာပြယ်စေသား"(Complete) Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora