Moordvrouw - vermist

De avond voor vertrek

-Liselotte-

Wat heb ik toch eigenlijk een fantastische vrienden en collega's. Ze doen er alles aan om mij een goede toekomst te geven. Hebben ze Bram gebeld om ons op te komen halen. Ik glimlach terug naar Evert en Fenna. "Jullie passen echt leuk bij elkaar!" zegt Fenna. Ik mis hem wel hoor! Zijn grapjes, zijn lach, gewoon alles van Bram.

-Fenna-

"Zullen we Nynke en Brecht nou even bellen?" "Ja, is goed!" Liselotte ligt daar zo alleen op bed, en ik lig lekker tegen Evert aan. "Lies, kom er ook gezellig bij!" Ze kijkt naar haar gips en dan weer naar ons. Evert en ik kijken elkaar aan. "Oké Lies, we komen eraan!" Liselotte lacht en wij kruipen naar haar toe. Evert lukt het zo maar ik heb er wel moeite mee met mijn been. Niet veel later zitten we samen op Liselotte haar bed. Ik pak mijn telefoon en toets het nummer van Evert zijn ouders in. Ik zet de telefoon weer op de luidspreker en leg hem tussen ons drie op het bed neer. De telefoon gaat een paar keer over. Daarna wordt er opgenomen.

ME=moeder van Evert N=Nynke B=-Brecht F=Fenna E=Evert L=Liselotte

ME: Hey, Fenna, met mij

F: Hallo, hoe is het ermee?

ME: En dat vraag je aan mij? Haha, het gaat goed hoor. Hoe Gaat het met jullie? Fenna, Evert en uuhm.. Liselotte was het toch?

F: Het gaat goed hoor met ons. Morgen mogen we naar huis en dan worden we door Bram opgehaald, een andere collega van ons. Je staat trouwens op de luidspreker hoor. Liselotte en Evert zitten hier ook.

ME: Ooh, hallo iedereen!

E&L: Hallo!

ME: Wat leuk dat jullie morgen weer naar huis mogen! De meiden kunnen niet wachten om jullie weer te zien!

E: Wat leuk! Mogen wij de meiden misschien even spreken.

ME: Tuurlijk mag dat. Ik zal ze even roepen!

Als de moeder van Evert de meiden roept en even de telefoon op tafel o.i.d. legt kijkt Evert mij aan en zegt zacht wat tegen mij. "Weet mijn moeder al dat je zwanger bent van mij?" "Nee nog niet, hoezo?" "Zullen we het aan haar vertellen?" "Het is toch veel leuker als ze bij ons koffie komt drinken." "Ja, oké, daar heb je gelijk in."

N: Hallo papa en mama! Ooh eh, ik bedoel Fenna!

F&E: Hé meiden! Hoe gaat het met jullie?

B: Goed hoor! Wanneer komen jullie naar huis?

E: Dat wilden we jullie net gaan vertellen, morgen komen wij naar huis!

N&B: Echt!?

F: Ja!

N&B: Yess!

B: Komt tante Lies dan ook naar huis?

L: Jahoor, ik kom ook naar huis!

N: Kom je dan ook bij ons eten?

L: Als jullie dat graag willen, dan wil ik wel komen hoor.

E: Maar dan gaat ome Bram ook mee!

N&B: Yesss!

F: Maar wij gaan even onze spullen inpakken zodat we morgen ons vliegtuig niet missen!

N&B: Oké Doei!

F&E&L: Doei!

-Evert-

Liselotte werpt mij een boze blik toe. Maar dat gaat als snel over in een leuke lach. "Bram komt vast ook wel hoor" "Mooizo!" Antwoord ik. Ik heb voorgesteld om alles maar in te pakken. Ik kan namelijk met één hand meer beginnen dan Lies en Fenna die nieteens kunnen lopen.

Tegen de avonduren heb ik onze tassen ingepakt en staan ze netjes in de hoek van de kamer. We hebben ons avondeten al gehad en maken ons klaar om te gaan slapen. Ik help eerst Fenna in haar pyjama en daarna Liselotte. Om ongeveer half tien liggen we eindelijk op bed en zijn we nog even gezellig aan het praten. Ineens wordt ons gezellige gesprek verstoord door een harde gil. Iemand roept heel hard: VATRA! Ik zie een paniekerige blik op Liselotte haar gezicht. Ik kijk haar aan. "Wat is er Lies?" "Vatra betekend brand!"