Moordvrouw - vermist

Chiel Vos

-Fenna-

Ik zit aan mijn bureau, ik probeer te achterhalen van wie het kenteken was. Als ik dat weet zijn we waarschijnlijk alweer een grote stap verder. "Fenna!!" hoor ik achter me. Ik draai me om en zie twee meiden op me af komen rennen, het zijn Nynke en Brecht! "Hey meiden, wat komen jullie hier nou doen?" "We mochten even met ome Frits mee" ze komen bij mij staan. "Waar is papa?" vraagt Brecht. Ik krijg een brok in mijn keel. Hoe moet ik nu aan die meiden vertellen dat hun vader vermist is? Ik besluit om er niet omheen te gaan en het eerlijk te zeggen. "Papa is vermist Brecht." "Maar komt papa wel weer terug?" "tuurlijk! daar zorg ik desnoods zelf voor!" Carla begint te lachen. Ik draai me om naar haar en ze maakt een gebaar wat betekend dat ze het straks wel zegt. Ze loopt haar kantoor in en gaat een bakje koffie drinken met Frits. Nynke en Brecht blijven bij mij. Zo kan ik dus niet werken. Ik ga samen met ze naar de bank toe. "Willen jullie wat te drinken?" "Jaa! limonade" Ik loop even weg om limonade te halen. Zo, nu heb ik ook weer wat afleiding!

-Bram-

Ik loop naar de rechercheurs ruimte en zie twee meiden op de bank zitten, hé, dat zijn Nynke en Brecht. Ik sluip naar ze toe om ze te laten schrikken. Ik leg mijn handen op hun schouders en zeg met een boze stem: "Dames, wat doen jullie hier!?" ze schrikken zich rot en draaien zich om naar mij. "Bram!" Ik ben dol op de kinderen van Evert. ik ga even met ze zitten praten en we komen tot een besluit. "Meiden, zullen we ons gaan verstoppen voordat Fenna terug komt?" " Jaa!" krijg ik als antwoord terug. Ik til ze een voor een op en leg ze op een kast. "jullie moeten wel heel erg stil zijn he!" "jaja" ik ga aan mijn bureau zitten en zie Fenna aan komen lopen. "Hé Bram, heb jij de meiden van Evert ergens gezien?" "uuhm nee, zijn die er dan?" "shit! ze zijn toch niet ook ontvoerd!?" Ik merk dat Fenna in paniek raakt en dat was natuurlijk niet de bedoeling. Ik sein Fenna naar de kast.

-Fenna-

Ik schrok me wezenloos toen ik de meiden niet zag zitten. Toen bram mij seinde dat ze op de kast lagen zag ik een stukje van Brecht haar jurk. Ik lachte naar bram en liep langs de kast. "Nynke, Brecht, waar zijn jullie!?" "kiekeboe!" en er komen twee hoofden boven de kast tevoorschijn. "Bram heeft ons verstopt!" Frits komt er aan lopen. "Hé Fenna, ik neem ze weer mee hoor, kan jij ook verder!" "is goed hoor" "meiden gaan jullie mee? Dan kan Fenna ook weer werken" ze komen naar mij toe rennen en geven mij beide een kus. "Doei Fenna!" "Doei meiden, lief zijn voor ome Frits hè!" Frits en ik lachen even naar elkaar en hij loopt met de meiden het gebouw uit. Ik loop even naar Carla. "wat was er net nou dan" "jij gaat zo leuk met kinderen om, heb je er zelf nooit aan gedacht?" "jawel maar, het lukt niet" "zullen we hier thuis even over praten dan? Dan kan je nu weer verder met je werk" "is goed Carla" Ik loop terug naar mijn bureau en heb na een tijdje zoeken de eigenaar van de auto gevonden. Chiel Vos. Als de auto niet gestolen is hebben we waarschijnlijk de dader te pakken en duurt het niet lang meer tot Evert terug is. Ik ren naar Carla, zonder te kloppen open ik de deur. "sorry Carla, maar ik heb de eigenaar van de auto!" "wat goed! wat is de naam?" " Chiel Vos" Carla slaat haar handen van schrik voor haar mond. ze zegt geen woord meer en kijkt mij bang aan.

-Evert-

Ik word wakker, en heb geen idee hoe lang ik buiten westen was. Ik kijk om me heen. Ik zit in een kleine kamer. Ik blijf maar aan Fenna en mijn meiden denken, die snappen er natuurlijk helemaal niks van. Een man komt de kamer in lopen. "Hallo Evert! ik ben Chiel Vos, en ik ga even met jou praten." ik moet nadenken, die naam komt mij zo bekend voor. "Oke, wat wil je van me? Waarom zit ik hier?" "Ik kom jou even straffen voor wat je mij al die jaren hebt aangedaan met je liefje, de blonde rechercheur Fenna" Ik denk na, ik kom er al snel op dat Fenna en ik achter zijn broer aan zaten na een moord. Hij rende voor ons weg. Ik schoot in zijn been en hij rende door. Fenna schoot nog een keer en toen is hij er dood bij neer gevallen. "jij hebt zo'n leegte voor mij gemaakt, mijn broer was alles wat ik nog had en jij zult er nu voor straffen!" "Als het even meezit zit jouw vriendin hier straks ook, en dat gaat jullie bruiloft helemaal niet door, nooit meer!" Ik word bang. Hij komt naar me toe lopen en begint me te slaan. mijn angst wordt steeds groter. Chiel loopt de kamer uit en ik heb een raampje ontdekt. Ik weet los te komen en kijk uit het raam. Ik zie allemaal buitenlandse verkeersborden. "KLOOTZAK" schreeuw ik. "waar heb je mij heen gebracht!?" De deur van het kamertje gaat open en Chiel richt een geweer op me. Hij vuurt een kogel af...