Een zwarte schaduw

662 25 7
                                    

-Evert-

De mobiel valt op de grond en Chiel doet niks. Als hij heeft gemerkt dat ik hem had ga ik nu dood! "Uuhm, Chiel, je telefoon viel op de grond" zeg ik tegen hem. "Oh, dankje Evert." Ik ben zo opgelucht. Hij heeft gewoon niks doorgehad en Fenna weet nu dat ik nog leef! Mijn hele gezicht is nog blauw dus ik probeer een goede slaaphouding te vinden waarmee ik mezelf zo min mogelijk bezeer. Na een tijdje heb ik een goede houding gevonden. Ik voelde me alleen. Ik mis Fenna, mijn meiden, Bram, liselotte, gewoon iedereen!


-Bram-

Ik lig op bed met hoofdpijn en ik lig onrustig te denken waar Evert kan zijn. Hij kan toch niet zomaar verdwenen zijn!? Opeens gaat mijn telefoon af. Fenna belt. Ik heb geen zin om op te nemen maar ik doe het toch maar, in dit soort tijden moeten vrienden er voor elkaar zijn.

F-Fenna - B-Bram

B: Hé Fenna, met Bram

F: hoi Bram! ik heb goed nieuws! ik heb Evert gesproken!

B: WAT! waar is hij?

F: Hij is door die Chiel Vos meegenomen naar Kroatië! Hij heeft mij gebeld.

B: Dat is geweldig!

F: Ik ga even Lies bellen hoor, doei!

B: Doei Fenna!

Ik dacht het al, Evert leeft nog! Ik leg mijn telefoon aan de kant en draai me om. Hopelijk kan ik morgen wel naar mijn werk en voel ik me een stuk beter!


-Liselotte-

IK ben pas net terug van het werk, Ik wilde namelijk graag nog even wachten op de uitslag van de DNA-test. De tv staat en ik zit ervoor met een opwarmmaaltijd. Mijn telefoon gaat af. Ik zie dat het Fenna is dus ik neem op.

F-Fenna - L-Lieselotte

L: Hey Fenna, met mij.

F: Heey Lies, ik heb zo goed nieuws! Ik heb Evert gesproken en hij leeft gewoon nog!

L: WAT! hoe heb je hem gesproken? en waar is hij?

F: Hij belde mij, hij is door Chiel Vos meegenomen naar Kroatië. Ik heb het telefoonnummer opgeslagen en dan kunnen we er morgen gelijk een locatie mee achterhalen!

L: Wat fantastisch! Gaan we morgen gelijk doen.

F: Is afgesproken, Ik ga nog even de meiden naar bed brengen, ze konden weer niet slapen..

L: Hahah, is goed meid, tot morgen!

Evert leeft gewoon nog, en morgen vroeg hebben we als alles goed gaat gewoon al een locatie! Wie had dat ooit durven dromen!?


-Fenna-

Ik kan mijn geluk niet meer op! Geweldig dat hij er nog is! En we gaan hem vinden ook! "Fenna! kom je!?" "Ja meiden, ik kom eraan!" Ik loop naar boven om de meiden weer naar bed te brengen. "Fenna, hoe gaat het met papa?" vraagt Brecht aan mij. "Het gaat goed met papa, we weten morgenvroeg waar hij is en dan gaan we naar hem toe!" "YESS!" roepen de meiden ik koor. "Maar gaan jullie eerst maar lekker slapen!" Ik geef ze een kus, doe het licht uit en loop weer naar beneden. Er staat al een glas wijn voor mij op tafel. Carla neemt het woord: "Laten we proostten op Evert!" En we klinken met onze glazen tegen elkaar. Ineens moet ik weer naar de WC, ze kijken mij raar aan maar het kan me even niks schelen. Bij de WC spuug ik alles weer eruit. Als ik mijn mond heb gespoeld staat Carla achter mij. "Gaat het wel met je?" "Ja, ik denk dat het nogsteeds de angst is om Evert. Vast niks ergs!" "Blijf wel om jezelf denken hè!" "Jaja, komt goed hoor!" We lopen terug naar de kamer en gaan weer zitten. We drinken onze wijn op en ik besluit om naar bed te gaan. Ik spring nog even snel onder de douche en loop dan naar mijn kamer. Ik probeer zo stil mogelijk te doen maar als ik binnenkom blijkt het nergens voor nodig. Nynke en Brecht zitten te kleuren aan een tafeltje. "Wat zijn jullie nou aan het doen? Jullie horen al lang te slapen!" "Wij maken een tekening voor als papa terug is en dan kunnen we deze aan hem geven." Wat zijn het toch ook twee schatjes en ik kan gewoon niet boos op ze worden. "Ga nu maar lekker slapen, Ik ga ook slapen nu." "Oke mama!" roept Brecht perongeluk "Oohnee Fenna" hmm, mama, dat klinkt eigenlijk best wel goed! "Jullie mogen mij best mama noemen hoor als jullie dat graag willen!" Ik geef ze nog een kus en kruip mijn bed in. Zo jammer dat het mij nooit lukt om mama te worden! Ik wil zo graag een eigen kind samen met Evert! Ik voel me weer misselijk en ren weer naar de WC, maar als ik de deur open wil doen van de WC zie ik daar een zwarte schaduw op mij afkomen en ik word heel erg bang..

Moordvrouw - vermistWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu