Moordvrouw - vermist

Miskraam

-Bram- 

"Bram! Meekomen, er is een ongeluk gebeurt hier vlakbij. Een vrouw is over de kop geslagen met de auto." Ik pak mijn jas en ik ren achter Evert aan. We zijn al snel bij de bestemming. Evert zijn gezicht vertrekt gelijk en hij kijkt mij aan. Hert duurt even voordat ik begrijp wat hij bedoelt. Liselotte! Het gaat gelijk door mijn hoofd heen. Ik ren de auto uit naar de verongelukte auto toe. De deur doe ik open en ik zie iemand die op Liselotte lijkt. In de verte komen sirenes aangereden en niet veel later staat de ambulance naast ons. Ze halen de persoon uit de auto en tot mijn grootste schrik is het toch echt Liselotte. Ik wil naar haar toe alleen Evert houdt mij tegen. Ze wordt de ambulance ingereden en wij moeten onderzoeken hoe het is gekomen. Dan, aan het einde van de middag mogen we naar Liselotte toe. 

Al snel wordt het duidelijk dat het is gekomen door iemand die aan het bellen was achter het stuur. Ik krijg die zak nog wel! Hij komt hier niet zomaar vanaf!

-Liselotte- 

Ik word wakker en ik hoor allemaal apparaten naast me. Waar ben ik? Wat is er allemaal gebeurd? Is dit een droom? Allemaal vragen gaan door mijn hoofd heen. Als ik mijn ogen eenmaal goed open heb zie ik allemaal witte dingen. Alles is wit. Zelfs de mensen die hier rondlopen. Ik denk even na. Waar kan ik zijn? Ik lig toch niet in een ziekenhuis!? Rustig probeer ik me herinneren wat er is gebeurd. Na een tijdje kan ik me herinneren dat ik over de kop ben geslagen met de auto van Evert. Ik had Fenna naar huis gebracht en ik reed weer terug naar het bureau. Iemand kwam op mijn rijbaan en knalde tegen mij aan. 

Ik hoor voetstappen op de gang. Wie zal het zijn? Ze komen mijn kamer binnenlopen en eerst zie ik een dokter, en dan komen Bram, Evert en Fenna er achteraan. "Lies!" Bram komt naar me toe en sluit mij gelijk in zijn armen. "Ben je oké?" "Eigenlijk voel ik me helemaal prima!" De dokter stapt naar voren en neemt het woord. "Mevrouw van Kempen, ik heb goed en slecht nieuws. Het goede nieuw is, dat als u zich helemaal goed voelt, u vanmiddag naar huis mag omdat u niks aan het ongeluk hebt overgehouden." Ik kijk blij naar Bram. Shit denk ik. Nu komt ook nog slecht nieuws! Het zou toch niet hè! De dokter neemt weer het woord en praat verder. "Ik heb helaas ook nog slecht nieuws voor u. Door het auto ongeluk dat u heeft meegemaakt heeft u lichamelijks niks overgehouden. Alleen wel heeft u nu een miskraam." Mijn gezicht vertrekt gelijk. Ik krijg tranen in mijn ogen en ik kijk naar Bram. Ook hij houdt het niet droog. "Ik laat jullie even alleen." En de dokter loopt de kamer uit." Bram komt bij mij op bed zitten en ik val huilend in zijn armen. Mijn droom! Ik wilde zo graag moeder worden. Het leek me zo geweldig! Ik kijk naar Fenna en ook zij krijgt tranen in haar ogen. Ze probeert het droog te houden en staat in de armen van Evert, al snel gaat het over in huilen.