Moordvrouw - vermist

Dubbel goevoel

-Liselotte-

Ik zit hier nu met een verschrikkelijk dubbel gevoel. Aan de ene kant voel ik me echt fantastisch omdat er niks aan mij  mankeert. Maar aan de andere kant ben ik kapot, gebroken, mijn droom is in duigen gevallen. Ik wilde zo graag een kindje! Waarom moet dit mij nu weer overkomen!? "Zullen we maar naar huis gaan?" stelt Bram voor. "Goed idee!" We lopen naar buiten en ik stap in de auto. Al snel sta ik er weer naast. "Evert! Jullie auto! Ik..ik.." "Maakt niet uit, we hebben nu een auto van het werk. Het komt allemaal wel goed!" Met een enorm schuldgevoel stap ik weer in. Ze zullen me het vast niet vergeven dat ze nu geen auto meer hebben. 

We zijn thuis en ik loop naar binnen. Fenna en Evert zijn ook even meegekomen. "Fen, kan je even meekomen naar boven?" "Ja, tuurlijk!" Ik loop de trap op en Fenna komt achter mij aan. Ik plof neer op het bed en Fenna komt naast me zitten. "Ik voel me zo erg!" "Dat hoeft helemaal niet Lies! Het komt allemaal wel weer goed. Gewoon nog een keer proberen met Bram als je dat graag wil." "Eerst wil ik er mee wachten tot ik weer over de schok heen ben." "Snap ik helemaal! En Lies, jij hoeft je helemaal geen zorgen te maken om onze auto hè, we zorgen ervoor dat degene die het ongeluk heeft veroorzaakt voor de schade opdraait!" "Echt?" "Echt!" Ik geef Fenna een knuffel. "Fen, ik kan me echt geen betere vriendin voorstellen" 

-Bram-

Nu ik beneden zit samen met Evert besluit ik het nog even kort over mijn aanzoek te hebben. "Is het een idee als ik haar opvrolijk met bungy-jumpen? " "Ja! Dat is echt een topidee!" "Oke, dan vertel ik het haar straks! Ik heb al even geïnformeerd en we kunnen volgende week terecht." "Dat is echt fantastisch!" Liselotte en Fenna komen door de deur de kamer binnenlopen en Evert knikt naar mij. Ik ga het haar gelijk vertellen! "Lies, kom eens zitten." Ze kijkt me raar aan maar komt al snel naast me zitten. "Wat heb je op je bucketlist staan?" "Uuhm, onderanderebungy-jumpen, hoezo?" "Nou, dan gaan we dat volgende week doen. Gewoon om je even op te vrolijken!" "Echt!?" Ze geeft me gelijk een kus en een knuffel. Ik lach naar Evert en Fenna en ze lachen vrolijk terug. "Dat is dan geregeld!"