Moordvrouw - vermist

Evert is echt weg!

-Fenna-

Het is 4:50 en ik word wakker, Ik denk dacht dat ik raar had gedroomd over Evert. Wie had ik anders nu vast? Ik doe mijn ogen open en zie dat ik Nynke in mijn armen heb. Ik doe een lampje aan. Shit! het is dus wel de waarheid! Ik ben bang, bang dat er iets met Evert gebeurt. MIJN Evert! Ik besluit om lekker bij Nynke in bed te blijven liggen. Straks maak ik haar nog wakker. Ik sluit mijn ogen en probeer weer te gaan slapen. Het lukt niet. Ik blijf maar aan Evert denken. Misschien is hij wel gewoon thuis! Ik pak mijn telefoon van het nachtkastje en kijk of ik al een berichtje heb. Nee. Ik gooi mijn telefoon van woede op de grond. Als er maar niks erg is! Ik probeer weer te gaan slapen maar het lukt me niet.

Het is 7:30 Carla staat naast het bed van Nynke en mij. Brecht staat naast haar. "Fenna, de kinderen moeten zo naar school, doe jij het zelf of moet Frits ze even brengen?" "kan Frits het doen?" "is goed hoor" Langzaam wordt ook Nynke wakker. "Hé Nynke, heb je lekker in Fenna haar armen geslapen?" grapt Carla. "jahoor heerlijk!" "wil ik best wel vaker doen!" volgt Nynke. "maar volgende keer moeten jullie mij ook uitnodigen" antwoordt Brecht. Frits komt de kamer in en neemt de kinderen mee om zich om te gaan kleden. Carla komt bij mij op bed zitten. "Hé Fen, hoe gaat het? heb je goed geslapen?" "nee, niet bepaald, ik bleef maar aan Evert denken." "als jij nu even lekker wakker word gaan we zo naar jullie huis om te kijken of Evert er ook is" "is goed, maar eerst wil ik ontbijt"grap ik. "is goed mevrouw Kremer, zegt u het maar" volgt Carla. we liggen samen in een deuk en opeens barst ik in tranen uit. Carla probeert me te troosten. Na een tijdje ben ik gestopt met huilen en komt mijn ontbijt eraan. "Ga je vandaag werken of niet Fenna?" "ik ga wel even heen maar ik weet niet hoe lang ik het volhoud" "Is goed!" Carla loopt de kamer uit en ik peuzel mijn ontbijt op. Hopelijk ligt Evert gewoon lekker te slapen in bed. Nynke en Brecht komen de kamer ingestormd om mij een kus te geven voordat ze naar school gaan. "Doei Fenna!" roepen ze in koor. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht, wat zijn het toch schatten! Ik heb mijn ontbijt op en trek een rode spijkerbroek aan met een zwart hempje en een donkere spijkerblouse. ik probeer met wat make-up mijn wallen weg te werken. Ik loop naar beneden waar Carla staat te wachtten. We stappen in de auto naar mijn huis. Aangekomen doe ik de deur open en storm naar boven. Ik wil Evert zo graag zien en in mijn armen sluiten! Ik doe de slaapkamerdeur open en het bed is leeg. Ik ren naar beneden en vraag of Evert daar is, maar nee. "Sorry Fenna, maar Evert is nu officieel vermist." zegt Carla. "Maar we gaan er gelijk werk van maken!" We stappen in de auto en rijden naar het bureau. Iedereen is er al, behalve Evert natuurlijk. Ze kijken ons raar aan als ze ziet dat ik bij Carla uit de auto stap. We lopen naar binnen, gelijk door naar de anderen van het team. "Evert is vermist" zeg ik, en ik barst in tranen uit. Iedereen kijkt ons vol ongeloof aan en Menno geeft me gelijk een knuffel. Carla legt het hele verhaal uit aan het team. Iedereen is in shock.

-Evert-

ik probeer mijn voeten los te rukken van de stoel, snel is al één los. Ik weet mezelf af te zetten zodat ik weg kan springen voor de auto. En het lukt! De auto heeft me net niet geraakt. Ik hoor een kogel afgevuurd worden en krijg ineens en enorme pijn in mijn been. Er is in mijn been geschoten. KLOOTZAK! schreeuw ik. "Jouw mooie, knappe vriendinnetje was helemaal niet thuis" zegt de man. Ik slik. "Vertel me waar ze is of dit zijn je laatste minuten hier op aarde." zegt de man. ik denk na, ik wil niet dood, en ik wil niet dat hij Fenna iets aan doet. "Ze is waarschijnlijk op het bureau" zeg ik. De man richt het wapen van mij af en laat me op de grond liggen. Hij loopt weg en laat me alleen achter in de loods. "mag ik misschien een deken? Ik heb het zo koud!" Roep ik naar hem. "HOU JE BEK!" krijg ik terug. Er ligt een grote plas bloed op de grond. ik probeer of ik iets kan vinden dichtbij waarmee ik het kan verbinden. De vrouw die bij mij achterin de auto zat komt terug de loods in. Ik ben bang. Wat gaat ze met me doen!?