Moordvrouw - vermist

Huwelijksaanzoek

-Fenna-

Ik lig op bed met Robbin en Sanne op mijn borst. Evert zit op de stoel bij mij in de kamer en heeft Maureen bij zich. Wat is hij toch lief! Er komt een arts onze kamer binnen lopen en begint te praten. "Ik heb goed nieuws. Alle meiden zijn oké en jullie mogen naar huis!" Evert en ik kijken elkaar blij en gelukkig aan. Evert pakt al mijn spullen bij elkaar en we gaan niet veel later naar de auto toe.

Als we thuis zijn aangekomen loop ik naar binnen met Maureen. Nu heeft Evert Robbin en Sanne op zijn arm. Hij heeft de namen al door elkaar gehaald omdat ze allemaal zo erg op elkaar lijken maar ik kan ze gewoon herkennen. Robbin heeft een vlekje onder haar oog, Maureen heeft een vlekje bij haar oor en Sanne heeft geen een van beide. Als ik de deur open wil doen en de sleutel in het gat steek gaat de deur ineens open. Bram en Liselotte staan voor de deur. "Wat doen jullie hier nou?" "Loop maar mee!" Met Sanne op mijn arm loop ik achter ze aan naar boven en Evert volgt ons met Maureen en Robbin. Ik sta voor de deur die voor de meiden bedoeld was alleen hij was nog niet helemaal af omdat we niet wisten dat ik nu al zou gaan bevallen. "Doe maar open" zegt Liselotte. Ik pak de deurklink in mijn handen en open de deur. Daar staan Menno, Carla, Nynke en Brecht in een hele mooie meisjeskamer. "Wauw! Wat mooi! Hebben jullie dit gedaan!" "Ja!" Ik bewonder de kamer en ik vind hem zo mooi! Ik geef Sanne even aan Liselotte en bekijk rustig de kamer even. De buren zijn licht roze en er staan drie hele leuke bedjes in de kamer. Op de muur is een mooie boom geschilderd. "Wat lief! Wist jij hier van Evert?" "Tuurlijk!"Ik geef ze allemaal een voor een een knuffel. Wat is deze kamer mooi geworden! "Eigenlijk moeten we nog wel even wat kleertjes kopen hè!" "Anders gaan Carla, Lies en jij nu naar de stad!"zegt Evert. "Als jullie het goed vinden?" "Tuurlijk! Wat leuk!" Antwoorden Carla en Liselotte tegelijkertijd. "Wat gaan jullie doen dan?" "Gewoon even wat mannendingen!" Krijg ik terug als antwoord. "Oké" We stappen in de auto van Carla en we rijden richting de stad. "Geloof me, er is niets leukers dan babykleertjes kopen!" Zegt Carla. Dat geloof ik graag. Als we op de parkeerplaats zijn achter de Hema stappen we uit en lopen we gelijk naar binnen.

-Bram-

We zitten op de bank wat te drinken als mannen onder elkaar. Ik zit al een tijdje met een gedachte en die wil ik graag wel even bespreken met Evert en Menno. "Menno en Evert, ik heb al een tijdje een gedachte, eigenlijk een soort vraag. En nu we toch even als mannen onder elkaar zijn..." Ik merk dat ik niet echt weet hoe ik ht moet gaan zeggen maar ik begin wel gewoon. Ik kijk wel waar het schip strandt. "Het heeft met Liselotte te maken." "Is het uit!?"vraagt Menno. "Nee!" "Je bent toch niet vreemdgegaan Bram?" "Nee! Tuurlijk niet! Het zit helemaal anders!" "Gelukkig!" antwoorden ze samen. "Ik wil Liselotte ten huwelijk vragen maar ik heb geen idee hoe!" "Wat lief!" antwoordt Menno.

-Liselotte-

We zijn in de Hema en staan voor de meisjeskleren. Mijn oog valt gelijk op een leuk roze shirtje met een tekst erop. Op het shirt staat met zilveren letter 'Boefie' en dan in plaats van de o een politielogo. Er hangen er nog precies drie. En ook nog in de goede maat. "Fen! moet je eens kijken!" Ik hou het shirt omhoog en Fenna krijgt een grote glimlach op haar gezicht. "Die nemen we!" Na even winkelen en vier winkels verder hebben we wel genoeg en gaan we weer richting de auto. Ik leg de tassen achterin en we rijden weer naar huis.

-Evert-

Bram gaat Liselotte ten huwelijk vragen! Wat leuk! "Je moet het wel in stijl doen hoor!" "Ja, maar hoe?" "Heeft Lies een droom?" vraagt Menno. "Ja, ze wil graag nog een keer bungy jumpen." "Dat is perfect!" "Hoezo?" Evert gaat verder met uitleggen. "Je gaat een poster maken met de tekst: 'Lieve Liselotte, wil je met mij trouwen?' Dan gaan jullie naar een plek waar je kan bungy jumpen en dan leg je de poster ongezien beneden op de grond neer. Als jullie dan boven zijn zorg je dat Liselotte eerst gaat. Als Liselotte heeft gesprongen kleed jij je snel om ofzo en zorg je dat je een net pak aan hebt. Je maakt een gedicht en die lees je dan voor. Je gaat op een knie en zegt dan:'Lieve Liselotte wil je met mij trouwen?" "Wat een super idee!" antwoorden ze samen. Bram begint gelijk met het schrijven van een gedicht. Gelukkig is hij niet zo rampzalig in het schrijven als ik en heeft hij talent voor dichten. Na ongeveer 10 minuten staat er een mooi gedicht op papier. Lieve Liselotte. Bij het werk op de recherche afdeling van de politie heb ik je leren kennen. Ik vond je eerst maar niks en dat zal ik nooit ontkennen. Zo stil, zo afgezonderd. Zo alleen dat je ineens heel lief werd. Ik viel als een blok voor jou en jij voor mij. Bij die gedachte werd ik zo blij! Ik was verliefd en ik merkte niet dat jij het ook op mij was. Dat merkte ik later pas. Je had zo'n heftige tijd gehad. Toen je terugkwam was ik zo blij! Daar stond mijn lieveschat! Samen veel meegemaakt en beleefd. Dat onze verkering niet onopgemerkt bleef. Lieve Liselotte, ik wil jou voor altijd aan mijn zij. Wil je alsjeblieft trouwen met mij? "Wat ontzettend mooi Bram!" Ineens gaat de deurbel en stopt Bram het gedicht in zijn binnenzak. Liselotte mag hier natuurlijk niets vanaf weten! Ik doe de deur open en Fenna loopt samen met Liselotte naar boven om onze kleine wondertjes op te halen. Ze komen weer naar beneden en Carla pakt Sanne over van Fenna. Ze lopen de kamer in en Fenna heeft een grote glimlach op haar gezicht. "Is het gelukt dames?" "Zeker!" Ze pakken tegelijk Robbin Maureen en Sanne vast en ze draaien ze met de buik naar ons toe. "Wat een ontzettend leuk shirt!"