Moordvrouw - vermist

Drie dochters!

-Fenna-

Evert schiet omhoog. "Wat gaan we doen?" vraag ik een beetje in paniek aan hem. "We gaan naar het ziekenhuis!" "Nynke en Brecht dan?" "Ik bel mijn ouders of ze kunnen komen." Ik wil hem tegenhouden maar te vergeefs. "Ze zijn hier binnen 5 minuten!" "Oké" Het lijkt wel uren te duren voordat mijn schoonouders er zijn. Ik zit alvast in de auto en ik zie een auto aan komen rijden. Dat zijn ze! Ze wensen ons nog even succes en we rijden weg. Gelukkig is het ziekenhuis niet ver! Niet veel later zijn we in het ziekenhuis aangekomen. Evert zet mij in een rolstoel neer en rent zowat met mij naar de balie. Het is niet druk want het is 00:34. "Mijn vrouw moet bevallen van een drieling!" "Volgt u mij maar!" We gaan achter een brouw van de balie aan en ze brengt ons naar een lege kamer. Al gauw komt er een dokter aangelopen en begint tegen ons te praten. Door de pij hoor ik niet veel. "Ik ga even kijken hoeveel ontsluiting je hebt." Na even weet hij het. "Je hebt 9 centimeter ontsluiting." Shit! Ik moet dus nog wachten.

Na ongeveer 10 minuten komt de arts naar mij toe gelopen. "Bij de volgende wee mag je gaan persen!" Ik voel hem aankomen en begin. Niet veel later is ons eerste kindje geboren. "Gefeliciteerd! hier is jullie eerste kindje! Het is een meisje! En ze is geboren op 1 oktober om 00:52" Evert en ik wisten het natuurlijk allang! We weten al wat elk kindje zou gaan worden maar we wilden het voor iedereen geheim houden. Evert kijkt mij met tranen in zij ogen aan. ons eerste dochtertje heet Robbin Numan.

Al snel is ook ons tweede kindje geboren. "Gefeliciteerd met jullie tweede dochter! 00: 56"Het is ook een meisje. Maureen Numan. Ze lijkt precies op haar grote zus Robbin.

En al heel snel is ook ons derde dochtertje geboren. "Gefeliciteerd met jullie derde dochter! 01:01" Wauw wat is dit een fantastisch gevoel. Ik heb gewoon drie meiden op de wereld gezet! Robbin, Maureen en Sanne liggen alledrie op mijn borst. Evert is aan het huilen naast mij. Hij is helemaal aan het stralen. Ze lijken alle drie op elkaar. Zo lief! Evert geeft mij een kus en kleed de meiden aan. We hadden gelukkig al alle spullen gekocht. Ze hebben hetzelfde aan.

We horen rond 2 uur wat op de gang. Het zijn Nynke en Brecht met hun opa en oma! Ze komen stil de kamer binnen en kunnen hun geluk niet op."Hebben we drie zusjes!" "Ja! Robbin, Maureen en Sanne!" antwoord ik trots.

Ik ben net wakker en lig in Evert zijn warme armen. Wat heb ik een fantastisch leven! Opeens begint Robbin te huilen. Ik neem haar in mijn armen en al snel wordt ze stil. Er wordt op de deur geklopt en ik zie Menno, Carla, Bram en Liselotte staan. "Gefeliciteerd!" Roepen ze samen. Ze komen binnenlopen en ik geef zer allemaal een knuffel, net als Evert. "Wat een schatjes!" Zegt Liselotte al gauw. "Hoe heten ze?" Volgt Menno haar. "Robbin, Maureen en Sanne." Antwoorden we samen trots. "Wat een prachtige namen."