ΤΟ ΛΑΘΟΣ {GW15}

Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

Άκουγα τη Μάγκυ να μου μιλάει και δε πίστευα στα αφτιά μου.Λεφτά προδοσία,500.000. Το κεφάλι μου πήγε να σπάσει.Αυτό ήταν λοιπόν.Αύτο τον έκανε έτσι?

ΜΑΙΡΗ

Μάγκυ μη με τρελαίνεις.Σε παρακαλώ!Πως γίνεται να πίστεψε κάτι τέτοιο?

ΜΑΓΚΥ

Μη τον κατηγορείς.Είχες ήδη φύγει,σε έψαχνε του έδειξαν και κάποιες αποδείξεις δεν ήθελε πολύ. Για μέρες μας είχε διώξει όλους.Αργότερα μας ανακοίνωσε την απόφαση του για το παιδί.Χωρίς να μας πει το λόγο.Το έκανε σε εμένα πρόσφατα όταν τον πίεσα.

Της είπα ακριβώς τι είχε συμβεί το βράδυ που η Πόλα με συνάντησε.Πετάχτηκε απο τη θέση της έξαλη.

ΜΑΓΚΥ

Είναι αδίστακτοι.Όλοι τους!Κάτι πρέπει να κάνουμε.

ΜΑΙΡΗ

Ναι! Ήρθε η ώρα να του μιλήσω.

Τα είπα όλα στο Πήτερ και τον άφησα με το στόμα ανοιχτό.

ΠΗΤΕΡ

Τη κατάλληλη στιγμη,μικρή.Τότε πρέπει να του μιλήσεις.

————————————————————————————————————————————

Κυριακή και ενθουσιασμένη ετοιμάστηκα για να τρέξω στο παιδάκι μου.

Έφτασα 10 λεπτά νωρίτερα.Η Μάγδα μου άνοιξε και μπαίνοντας φώναξα το Μάρκ.

Ο Μάθιου καθόταν στο καναπέ. Το παιδί όμως δεν εμφανίστηκε πουθενά.

ΜΑΙΡΗ

Που είναι? Είπα γεμάτη αγωνία.

ΜΑΘΙΟΥ

Δεν είναι εδώ.

ΜΑΙΡΗ

Τι εννοεις? Μα είναι Κυριακή!

Σηκώθηκε αδιάφορα και κινήθηκε προς τη κουζίνα.Πλησίασα απορρημένη.

ΜΑΙΡΗ

Σου μιλάω Μάθιου!Που είναι?

ΜΑΘΙΟΥ 

Είχα άλλα σχέδια γι'αυτόν,λυπάμαι!

ΜΑΙΡΗ

ΤΙ?Άλλα σχέδια απο το να δει εμένα?

'Ηρθε προς το μέρος μου.

ΜΑΘΙΟΥ

Καλά μη κάνεις έτσι.Δε χάθηκε ο κόσμος.'Αλλωστε σε βολεύει και λίγο!

Ένιωθα μια πίεση μέσα μου

ΜΑΙΡΗ

Τι εννοεις? Γιατί μου το κάνεις αυτό?

ΜΑΘΙΟΥ

Σε βολεύει Μαιρούλα που σου πήρα το παιδί.

ΜΑΙΡΗ

Τι λες?

ΜΑΘΙΟΥ

Ζεις ως ελεύθερη πια. Άρχισε να μιλάει έντονα και με κοίταζε απειλητικά.

...χωρίς υποχρεώσεις.ΝΑ ΠΗΔΙΕΣΑΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!

Καλά δε τα λέω?

Δε το ζούσα αυτό.Σήκωσα το χέρι μου να τον χτυπήσω αλλα το τσάκωσε στον αέρα.Είχε δίκιο η Μάγκυ,ένα αγρίμι στο κλουβί.Με τρόμαζε.

Πήγα κοντά του ελπίζοντας να ηρεμήσει

ΜΑΙΡΗ

Σε παρακαλώ,θέλω να δω το Μάρκ.Μη με βασανίζεις άλλο!

ΜΑΘΙΟΥ

Την επόμενη Κυριακή.Άντε τώρα θα σε περιμένει!

Με έπιασε απο το χέρι και με τη βία με τράβηξε εως τη πόρτα.Λίγο πριν την ανοίξει φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα.

ΜΑΙΡΗ

ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΑΛΙΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ.!

ΜΑΘΙΟΥ

Τι είπες? Ρώτησε με ζαρωμένο πρόσωπο κολλώντας με πάνω του και αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω.

ΜΑΙΡΗ

Ο Πήτερ είναι απλά φίλος μου.Αδερφός μου

ΜΑΘΙΟΥ

Χα!Και για άλλη μια φορά μου ΓΑΜΗΣΕΣ το είναι.Για ένα καπρίτσιο?

ΜΑΙΡΗ

Σε ικετεύω.Θέλω να δω το Μάρκ!

Με άφησε και γυρνώντας τη πλάτη του απομακρυνόταν.

Δεν είχα επιλογή!

Έπεσα στα γόνατα απο έλλειψη κουράγιου και δύναμης.Απο πόνο για αυτό που τον είχαν κάνει και για τον εαυτό μου.

ΜΑΙΡΗ

Ούτε σεντ! Δε πήρα ούτε σεντ! Μ'ακούς?

Το σώμα του σταμάτησε σαν κάτι να τον εμπόδισε να προχωρήσει. Γύρισε και με κοίταξε να σπαράζω εκεί κάτω.

Έτρεξε και σύρθηκε ως εμένα.

ΜΑΘΙΟΥ

Κοίταμε!Κοίταμε!Τι είπες?Μίλα μου Μαίρη,μίλα μου

ΜΑΙΡΗ

Γι αυτό με μισείς τόσο έτσι δεν είναι?

Τα μάτια του έγιναν μικρά.Προσπαθούσε να καταλάβει.

...πως πίστεψες οτι θα πούλαγα την αγάπη μου για σένα?ΠΩΣ?

Και το πρόσωπο του γύρισε απο την άλλη.Αυτή τη φορά δε κράτησε το χέρι μου.Αυτή τη φορά νομίζω πως και ο ίδιος χρειαζόταν αυτό το χαστούκι!!!