ΤΟ ΛΑΘΟΣ {GW15}

ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ

Βγήκα απο το δωμάτιο.Ήξερα πλέον τι να κάνω.Πήρα μια βαθυά ανάσα και κατευθύνθηκα στο σαλόνι.Ήταν ακόμα όλοι εκεί.Βρήκα με τα μάτια το Μάθιου και πλησιάζοντας τον,στάθηκα μπροστά του.Δεν αντιδρούσε,απλά ακίνητος με τα χέρια στις τσέπες.

Σήκωσα το χέρι μου και ξεκίνησα να τον αγγίζω απο τη κοιλιά του.Σύνεχισα στο στήθος του.Σιγά,απαλά.Και έφτασα στο λαιμό.Έσκυψα και άρχισα να τον φιλάω.Τον ένιωσα να αναστατώνετε και του ψυθίρησα ανάμεσα στα φιλιά μου.

ΜΑΙΡΗ

Συγνώμη.Συγνώμη μωρό μου.

Άφηνα φιλιά στο άγριο πρόσωπό του και διστακτικά πλησίασα τα χείλη του.Τότε ήταν που έβαλε το ένα χέρι του στη μέση μου.Ένιωσα ανακούφιση.

...φυσικά το θέλω αυτό το παιδι.Αφού είναι δικό σου.

ΜΑΘΙΟΥ

Ξέρεις πως ένιωσα?

Κούνησα απλά το κεφάλι.

...στο πρώτο παιδί δεν έζησα τίποτα.Ούτε την εγκυμοσύνη,ούτε τη γέννηση του,ούτε το πρώτο κλάμα,τη πρώτη αγκαλια.

Συνέχιζα να τον φιλάω απαλά,δείχνοντας πόσο έχω μετανοιώσει και πόσο τον αγαπω.

...όταν φώναξες πως δε το θες,τρελ....

ΜΑΙΡΗ

Συγνώμη,συγνώμη.Έχεις δίκιο!

Και με φίλησε δυνατά,με πάθος.

Γύρισα και κοιταξα τα παιδιά.Δεν ήξερα πως είχαν μάθει για τη Πόλα. Είχε έρθει η ώρα να μιλήσω.

Πήραν θέση έτοιμοι να με ακούσουν με προσοχη.

ΜΑΙΡΗ

Υποσχέσου μου πως δε θα κάνεις τίποτα παρορμητικό.

Είπα απευθυνόμενη στο Μάθιου. Με κοίταζε χωρίς να δίνει απάντηση.Ήξερε πως δε μπορούσε να υποσχεθεί κατι που δε θα τηρούσε.

...υποσχέσου!

ΠΗΤΕΡ

Στο εγγυώμαι εγω.

Τους είπα πως ήθελαν τον Μάθιου οπωσδήποτε στην εταιρία.Οτι θα έκαναν τα πάντα για να τον κρατήσουν.Είπα πως ζήτησε τη βοηθειά μου. Τον έβλεπα κατακόκκινο,να μη τον χωράει ο τόπος. Κόμπιαζα,δίσταζα,φοβόμουν την αντιδρασή του. Συνέχισα λέγοντας πως προσπάθησε να απολογηθεί,να δικαιολογηθεί. Όχι οτι με είχαν αγγίξει τα λόγια της αλλά μήπως και ακουγόταν πιο εύκολη η συνέχεια.