ΤΟ ΛΑΘΟΣ {GW15}

ΤΙ ΑΤΥΧΙΑ

Δεν άργησα να πω στη μητέρα μου τα νέα.Πίστευα οτι θα το αντιμετωπίσει με επιφυλακτικότητα,μα αντίθετα το πρόσωπο της έλαμψε!

ΜΑΙΡΗ

Μαμά? Κρυφή θαυμάστρια?

Μ.

Πες το και έτσι.Κάθε φορά που τον έβλεπα ήταν και πιο ξεκάθαρη η αγάπη του για σένα. Δε θα μπορούσα να επέμβω όμως στη ζωή σου.Χαίρομαι όμως που τελικά το καλό κερδίζει.

ΜΑΙΡΗ

Κερδίζει?

Μ.

Ναί παιδί μου.Τι συμβαίνει?

ΜΑΙΡΗ

Φοβάμαι,αυτό είναι όλο.

Μ.

Τόσα έχετε περάσει και πάντα καταλήγετε μαζί.Αυτό εμένα μου λέει πολλά.Μη φοβάσαι αγάπη μου,τα δύσκολα πέρασαν.

Είχα μαζέψει τα ρούχα μου και περίμενα να έρθει ο Μάθιου να με πάρει.Χτύπησε η πόρτα και όταν τον είδε η μητέρα μου,τον αγκάλιασε. Έλα αγόρι μου. Εκείνος χαμογέλασε.Νομίζω πως μετά απο όλα αυτά περίμενε να τον αντιμετωπίσει με ψυχρότητα.

Μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί και πήγαμε στο αμάξι.

Στη διαδρομή μου κρατούσε το χέρι όλη την ώρα. Κανείς δε μιλούσε. Εγώ αποφάσισα να σπάσω αυτή τη σιωπή.

ΜΑΙΡΗ

Αν θες μπορώ να μείνω στο διαμέρισμα.

ΜΑΘΙΟΥ

Ξέχνα το!Και μη σε ξανακούσω να λές κάτι τέτοιο.

ΜΑΙΡΗ

Μωρό μου το λε...

ΜΑΘΙΟΥ

Μαίρη μίλησα.

Κοίταξα έξω απο το παράθυρο.Το αίσθημα της ανησυχίας είχε γίνει δεύτερη φύση μου.Ήλπιζα να το ξεπεράσω σύντομα.

Φτάσαμε σπίτι και όταν άνοιξε ο Μάθιου,αντίκρυσα τους φίλους μας.Ο Πήτερ πείραζε τη Μάγκυ που μαγείρευε.Χασκογελούσαν τόσο που σχεδόν δε μας κατάλαβαν.

ΜΑΙΡΗ

Μάλιστα!

ΜΑΓΚΥ

Ωπς!Ήρθατε?

Τη κοίταξα σοβαρή έτσι για να τη πειράξω.

...Μαίρη,ξέρεις εγώ...

ΜΑΙΡΗ

Ναι Μάγκυ, κατάλαβα. Ο Πήτερ απο πίσω της, έκανε γκριμάτσες και απολάμβανε την αμηχανία που της προκαλούσα.Ο Μάθιου προσπαθούσε να συγκρατηθεί και εγώ συνέχιζα.

ΜΑΓΚΥ

Αλήθεια δεν είχα πρόθεση να...

ΜΑΙΡΗ

Να? Να αποπλανήσεις το φίλο μου?

Όταν την είδα να σκύβει το κεφάλι,έσπασα! Βάλαμε όλοι τα γέλια και ο Πήτερ τη πήρε μια σφιχτή αγκαλιά. Το ίδιο έκανα και εγώ.Τους αφήσαμε λίγο και την πήρα παρα πέρα.

ΜΑΙΡΗ

Χαίρομαι για σένα και για το Πήτερ.Θέλω να το ξέρεις,πως καμιά άλλη δε θα φανταζόμουν δίπλα του.

Με κοίταξε συγκινημένη

ΜΑΓΚΥ

Είμαι ερωτευμένη!

ΜΑΙΡΗ

Καλως ήλθες!Τώρα θα κλαίμε παρέα!

--------------------------------------------

Σήμερα θα επέστρεφε το παιδί και η αγωνία μου ήταν μεγάλη.Τριγυρνούσα άσκοπα μέσα στο σπίτι.Η ώρα δε περνούσε με τίποτα και ο Μάθιου με περιέπαιζε.

ΜΑΘΙΟΥ

Χαλάρωσε αγάπη μου.Θα αρχίσω τις ζήλειες.Με εμένα δε νομίζω να έκανες ποτέ έτσι!

ΜΑΙΡΗ

Σταμάτα!

Εκείνη τη μέρα δε θα τη ξεχάσω ποτέ.Το συναίσθημα όταν τον είδα και τη χαρά στα μάτια του όταν του είπαμε πως θα μείνουμε όλοι μαζί ξανά!

Οι μέρες περνούσαν και ο Μάθιου δε μου έλεγε πολλά για το τι είχε σκοπό να κάνει. Είχαν συμφωνήσει με το Πήτερ για το πως θα κινηθεί.Έκαναν συναντήσεις και με το Στηβ,το δικηγόρο του Μάθιου.Κλεινόντουσαν ώρες στο γραφείο και δε με άφηναν να συμμετέχω. Κάποια στιγμή άρχισα τα παράπονα.

ΜΑΘΙΟΥ

Έλα δω μωρό μου! Τον πλησίασα και με έκλεισε στην αγκαλιά του.

...μη γίνεσαι γκρινιάρα.Δε σου κρύβω τίποτα,απλά δε θέλω να έχεις στο μυαλό σου κανέναν εκτός απο εμένα και το Μάρκ.Δε θέλω να ανησυχείς.Με εμπιστευεσαι?

Άργησα να απαντήσω και τον έπιασε πανικος.

...εεεε,ρε μωρό μου,μη το κάνεις αυτό!

Χαμογέλασα.

ΜΑΙΡΗ

Σε εμπιστεύομαι,μα φοβάμαι κιόλας.

ΜΑΘΙΟΥ

Τώρα πια δε πρέπει να φοβάσαι τίποτα.

Ένα πρωινό ξύπνησα όχι και πολύ καλά.Έστειλα το Μάρκ στο σχολείο και αποφάσισα να μείνω λίγο ακόμα στο κρεβάτι.Η Μάγδα έλεγε πως ήμουν χλωμή και ερχόταν να με τσεκάρει συχνά.Όταν θέλησα να σηκωθώ ήταν αδύνατον.Ένιωθα μια παράξενη αδυναμία,μια μόνιμη ζάλη. Προσπάθησε να με βοηθήσει αλλά....δε τα κατάφερε. Ο κόσμος χάθηκε σε κλασματα δευτερολέπτου και αμέσως βρέθηκα στο πάτωμα αναίσθητη.

Φώναζε σα τρελή και έψαχνε το τηλέφωνο. Πήρε έναν απο τους αριθμούς που ήταν αποθηκευμένος στη συσκευή του σταθερού.

Τι ατυχία.Εγώ αναίσθητη στο αμάξι της Πόλα!