BÖLÜM ALTI

16.5K 793 62
                                    

Biraz da benim ağzımdan dinleyin bu bölümü

Kız tugaya girer girmez odasına geçip üniformasını giydi ve makyajını sildi.

Hemen ardından albayın odasına adımladı. Hızlıca topuk selamı verip

''Deniz Tuna Sarbey Emir ve görüşlerinize daima hazırım Komutanım.'' Dedi gür sesi ile. Albay kızı görünce çenesini dikleştirip operasyonu anlatmaya başladı.

''Rahat asker. Operasyonda tek tabancasın. Operasyonun ardından tayin edileceksin. Senden istediğim yeni kurulmuş olan büyük kampın yerini bulup bizlere söylemen. Ardından görevli ekipler gelecek ve kamp imha edilecek. Şimdi hazırlan helikopter bekliyor'' Diyerek cümlesini tamamladı.

''EMREDERSİNİZ KOMUTANIM'' dedi kız ve gidip hazırlanmaya başladı.

...

Kız helikopterin ufak camından aşağıya doğru baktı. Daha sonra gözlerini gök yüzüne çevirdi. Duyguları bir boşluktan ibaretti. Burnundan gülümsedi genç kız.

Bu boşluk onun kendisiydi. Bu durumun her zaman kendisini çok daha güçlü yaptığına inanırdı.

İlk komutan dayağı yediği an geldi aklına. Canı hiç acımamıştı. Gözünü bile kırpmamıştı. Komutanı onun bu halini görünce daha da çok vurmuştu kıza. Çünkü o komutanın hain olduğunu ortaya çıkartmıştı genç kız. Bu onun ilk başarım diye adlandırdığı başarısıydı.

Oysaki küçükken de birçok şeyi başarmıştı genç kız. Bu başarılar ona yeni tebrikler yerine yeni yaralar kazandırmıştı.

Daha sonra aklına ilk yediği kurşun geldi. Vurulduğunu farketmemişti bile.
Komutanı kanlı omzunu görünce kızı iyice azarlamış kızın verdiği cevap karşısında ise hayretler içerisinde kalmıştı.

Flashback

'ASKER HANİ YARALI YOKTU ASKER! OMZUNUN HALİNE BAK! GÜÇLÜ KIZ HAVALARINI TAKINMA BANA KARŞI'' diye azarladı kızı.

'Farketmemişim özür dilerim Komutanım.'' Dedi kız birçok kişinin sesine karşı sert çıkan sesiyle.

Bunu duyan komutanı ilk geriledi. Fakat hemen çenesini dikleştirdi ve gururla kıza baktı. Genç kızın lakabını da ilk koyan kişi o komutanı olmuştu.

Komutan kıza bakarken ona normal bir lakap takamayacağından emin oldu. Çünkü o çelik gibi sert, buz gibi soğuk yeri gelince güneş gibi sıcak, ve en önemli paha biçilemez bir vatan severdi. Ona Tomris Han'ın ismini verdi.

Genç kız artık o timin Tomris' iydi.

Timiyle çok iyi anlaşırdı genç kız. Bir araya geldiklerinde çocuk gibi oluyorlardı. Ta ki timdekiler şehit olana kadar.

Yanlış verilen bilgi doğrultusunda gittikleri operasyonda tuzağa düşmüşlerdi. Patlama sonucu tüm tim şehit olurken genç kız altı ay boyunca komada kalmıştı. Uyandığında ise her şeyin farkına varıp birçok timin onu istemesine rağmen hiçbir time girmemişti. Hep en ağır görevleri istemişti. Ve bu görevleri tek başına halletmişti.

Flashback son

Kız aklına gelenler ile gerilen çehresini daha da sertleştirip çenesini dikleştirdi. Yemin etmişti kendine bunu yapan tüm itleri bulup soyunu kurutacaktı.

Sözünü tutuyordu da. Ama başlarındaki adam bir türlü tespit edilemiyordu. Adam devamlı kimlik değiştiriyor ve bir şekilde yakalanmadan kıl payı ile kurtluyordu.

Dolunayın UğultusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin