TILSIMIN SESİ

20. Bölüm

Bu bölüm biraz yangınlara çağıracak gibi 😍

Keyifli okumalar 😘

☘️☘️☘️

20. BÖLÜM

Zonan'la yemek yedikten sonra biraz kitap okumak istediğimi söyleyip çadırımızdaki büyük minderlere yerleşmiş, uzun bir süre kitap okumuştum. Yemek boyunca Zonan'a, Rhi'ye yenildiği için bulaşmıştım. Ve anladığım iki şey vardı: Zonan, Rhi'ye yenilmeyi gerçekten sorun etmiyordu ve buna sevinmiş gibi bir hali vardı.

Onun bu memnun halinden bilerek yenilip yenilmediğini düşünmeye başlamıştım. Buradaki askerlerin çoğu Txerrea askeriydi. Rhesel, onlara göre daha genç ve tecrübesiz görünüyordu. İmparatorluk Baş Muhafızı olabilirdi fakat gerçek bir savaş görmemişti. Ve artık Txerrea kraliçesinin Sağ Kolu olarak Txerrea'da yaşayacaktı. Zonan, onun güçlü olduğunu göstermek ve onu tanımayanlar arasında kabul görmesini sağlamak için de pekâlâ yenilmiş olabilirdi. Ki bunu yapmışsa ona büyük bir teşekkür borcum olurdu. Ama bu düşüncemi onunla paylaşmamıştım ve gerçeği tam olarak bilmeme de imkân yoktu. Eğer Rhi için yenildiyse, sorsam bile Zonan bunu asla itiraf etmezdi.

Ben kitap okurken Zonan askerlerinin yanına gitmiş ve nöbet dağılımı yapmıştı. Rhi ve Agrius, kral ve kraliçenin çadırının önünde nöbet tutmalıydı. Fakat günlerdir at üstünde yolculuk ettikleri için Zonan onları uyumaya gönderdiğini söylemişti.

Çadırın dışındaki meşaleler yanmaya devam etse de kampa mutlak bir sessizlik çökmeye başlamıştı. Nöbet sırası olanlar görev yerlerine, gerisi ise çadırlarındaki yataklara gitmişti.

Kitabımı kapatıp derin bir nefes alırken giyinme kabinin arkasına geçmiş ve Meki'nin benim için astığı geceliği incelerken bu gece Zonan'la ilk defa karı koca olarak aynı yatağı paylaşacağımızı düşünmüştüm.

Bu düşünceyle kalbim sıkışıyor, nefesim kesiliyordu. Zonan'la olmaya hazırdım. Her şeyimle. Ama bu, korkumu gidermek için yeterli değildi. Korkuyordum ama istiyordum. Biraz da heyecanlıydım.

Bu gece gerçek anlamdaki ilk gecemizdi. Zonan'la ilk defa birlikte olurken çadırda olmak istemiyordum. Yeni evimde – Txerrea'ya ev demek hâlâ tuhaftı – sıfırdan bir başlangıç daha uyun ve anlamlı görünüyordu. Ama bu düşüncemi henüz Zonan'la paylaşmak için yeterli fırsatım olmamıştı.

Meki'nin bıraktığı mor geceliği üzerime geçirdim. Saten kumaş, yere kadar iniyor ve bir bacağımı tamamen açıkta bırakarak vücudumu sarıyordu. Sırtım oradan oraya geçen mor ipler dışında açıktı. Askısı da aynı ipten incecikti. Derin bir göğüs dekoltesi yoktu fakat içine iç çamaşırı giyemediğim için memelerimin ucu belli oluyordu.

Yırtmaçlı geceliğimle bir süre kabinin arkasında bekledim. Bacaklarım uzun, ince ve biçimliydi. Yırtmacı bu yüzden çok seviyordum. Ama şimdi... Işık adına, daha önce böyle yırtmacı olan bir gecelik görmemiştim. Meki'ye bunun hesabını soracaktım. Ya da Serene'ye. İmparatorluk terzisi benim için her zaman cüretkâr tercihler yapardı. Sırası olsun ya da olmasın.

Ensemdeki topuzu çözerek saçlarımı omuzlarımdan aşağı bıraktım. Derin, çok derin bir nefes aldım. Ve kabinin arkasından çıktım.

Gözlerim anında Zonan'ı buldu. Çadırın köşesindeki boy aynasının karşısına dikilmiş öylece kendini izliyordu. Üstsüz halde.

Ceketini ve gömleğini çıkarmış, üstüne bir şey giyme nezaketini göstermemişti. Altında siyah bol bir pijama vardı ve çıplak ayaklarının topuklarını örterek yere kadar iniyordu.