"သား အခုခ်က္ခ်င္းအိမ္ျပန္ခဲ့ပါ။
သားေကာင္ေလးကိုပါေခၚခဲ့..."
ေဖေဖဖုန္းဆက္ေျပာေသာစကားတို႔ေၾကာင့္ အရိပ္ စိုးရိမ္မိသြားရသည္။
ေျပာေနသည့္ ေဖေဖ့အသံကလည္း သိပ္မေကာင္းလွတာမို႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကိုကို႔ကိုေခၚကာ Company မွ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
ကိုကိုလည္း အေတာ္စိတ္ပူေနဟန္ေပၚသည္။
အရိပ္လက္ကို ကိုင္ထားသည့္ ကိုကို႔လက္ေတြကလည္း ေအးစက္ေနသည္။
"အရိပ္ေလး...အေဖက ကိုကို႔ကိုပါ ေခၚခိုင္းတာဆိုေတာ့ ကိုကိုနဲ႕သက္ဆိုင္တဲ့ တစ္ခုခုပဲျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္းေတြပဲ ျဖစ္လာ ျဖစ္လာ ကိုကို႔ဘဝမွာ အရိပ္ေလးကို လိုအပ္တယ္ဆိုတာေလးကို ထည့္ေတြးေပးေနာ္...။"
အရိပ္ ေခါင္းသာညိတ္နိုင္ေတာ့သည္။
အရိပ္လည္း သိပ္ကို စိတ္ပူေနမိ၍ျဖစ္သည္။
ဟိုေန႕ညက မမစႏၵာ ျပသနာလာရွာသြားတဲ့ကိစၥနဲ႕မ်ား ပတ္သက္ေနမလားဟူ၍ အရိပ္ေတြးေနမိသည္။
ႀကီးႀကီးမားမား ဘာမွ မျဖစ္ပါေစနဲ႕ဟူ၍သာ ဆုေတာင္းေနရေတာ့သည္။
"ေရာက္ၾကၿပီလား...။ထိုင္ၾက...။
သားက ေဖေဖတို႔ဆီလာ။"
ေဖေဖေခၚသည့္အတိုင္း ေဖေဖနဲ႕ေမေမၾကား ဝင္ထိုင္လိုက္ရသည္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ဆိုဖာေပၚတြင္ေတာ့ ကိုကိုႏွင့္ မမစႏၵာ...။
"ေဖေဖ...ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္..."
"ေအး...ဒီကိစၥကို ေဖေဖ မေျပာခ်င္ဘူး။
ကာယကံရွင္ေတြပဲေျပာၾကပါလိမ့္မယ္။"
ေဖေဖေမးေငါ့ျပရာက ကိုကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီကိုပါ။
ေမေမကလည္း မ်က္ႏွာမေကာင္း...။
မမစႏၵာရဲ႕မ်က္ႏွာကလည္း ျပတ္သားတင္းမာေနသည္။
ကိုကို႔မ်က္ႏွာေလးကလည္း တစ္ခုခုအား စိုးရိမ္ေနသည့္ဟန္ေပၚပါသည္။
"ဒီ ဆီးစစ္တံက သက္ေသပဲေလ...။
စႏၵာက မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ လာေျပာရတာ။ေနာက္ၿပီး တာဝန္ရွိသူလည္း တာဝန္သိေအာင္လို႔...။"
"ဆီးစစ္တံဆိုတာက...ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲဟင္ မမ..."
"အစ္မမွာ မာန္ခက္ထန္နဲ႕ရတဲ့ ကိုယ္ဝန္ရွိေနၿပီလို႔ ေျပာခ်င္တာေလ..."
YOU ARE READING
The Thief night(သူခိုးကြီးည/သူခိုးႀကီးည) {Completed}
RomanceIt was written to commemorate the full moon day of Tan Saung Mon in 1382 A.D. မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၈၂ခုနှစ် တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့အမှတ်တရအနေဖြင့် ရေးသားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၈၂ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕အမွတ္တရအေနျဖင့္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
