တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရသူမ်ားက မနက္စာလာပို႔ေပးသည္ဟုဆိုၾကေသာ ေကာင္းသန႔္နဲ႕ေနမ်ိဳးတို႔ပါ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္ကိုစိတ္ညစ္ေနသည္။ကေလးတစ္ေယာက္ကို က်ဴးလြန္မိတာေရာ ကိုယ္ရည္႐ြယ္တဲ့သူမဟုတ္တာေရာ ေၾကာင့္ ေခါင္းေတြ အေတာ္ရႈတ္ေနသည္။ဒီၾကားထဲ ဟိုႏွစ္ေကာင္ကလည္း အခ်ိန္ကိုက္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ ျငင္းမရတဲ့ အေျခအေနေတြျဖစ္ကုန္ရၿပီ။
"ေဟ့ေကာင္မာန္။မင္းက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။မၾကည္မသာနဲ႕။ဘာလဲ မင္းဟာမက လက္မခံဘဲ တိုင္မယ္တန္းမယ္လုပ္ေနလို႔လား။"
ေကာင္းသန႔္ရဲ႕ပါးစပ္က စည္းမရွိသည့္အျပင္ စကားလုံးေတြကေရာၾကမ္းတမ္းလွသည္။
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဆြဲေခၚ၍ ဧည့္ခန္းသို႔သြားလိုက္သည္။ျပတင္းေပါက္ဘက္သို႔လွည့္၍ အတန္ၾကာစဥ္းစားၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ္ ပထမဦးဆုံးစကားတစ္ခြန္းဆိုလိုက္သည္။
"ငါအမွားႀကီးမွားသြားၿပီ။"
"ေဟ!!!"
ဟိုႏွစ္ေကာင့္ဆီမွ တစ္ၿပိဳင္နက္ထြက္လာေသာ အာေမဋိတ္စကားတစ္လုံး။
"ဟုတ္တယ္။ငါ လူမွားၿပီး ခိုးေျပးလာမိတာ။"
"ဘယ္လို!!!"
ေနာက္ထပ္ တစ္ၿပိဳင္နက္ထြက္ေပၚျပန္တဲ့ အာေမဋိတ္စကားတစ္ခြန္း။
"ေနာက္ၿပီး ငါခိုးလာမိတာက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္။ငါလည္း မေန႕ညက မူးေနေတာ့ သူ႕ကို မစႏၵာလို႔ပဲျမင္ေနမိတာ။အဲဒါ ငါသူ႕ကို မွားၿပီးက်ဴးလြန္မိသြားၿပီ။"
ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြအား အမွန္အတိုင္းဖြင့္ေျပာျပမိသည္။ဒီအခ်ိန္မွာကြၽန္ေတာ့္ကို အႀကံဉာဏ္ေကာင္းေတြေပးနိုင္မွာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အျပင္ ဘယ္သူမွမရွိဘူးေလ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး တအံ့တဩရွိေနၾကသည္။ေနာက္ေတာ့မွ ေကာင္းသန႔္က ေနမ်ိဳးအားေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး စကားစေျပာလာသည္။
"အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ မင္းတာဝန္ယူရမွာေပါ့။
မင္းကိုယ္မင္း လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္လို႔သက္မွတ္ထားတယ္ဆိုရင္။"
YOU ARE READING
The Thief night(သူခိုးကြီးည/သူခိုးႀကီးည) {Completed}
RomanceIt was written to commemorate the full moon day of Tan Saung Mon in 1382 A.D. မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၈၂ခုနှစ် တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့အမှတ်တရအနေဖြင့် ရေးသားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၈၂ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕အမွတ္တရအေနျဖင့္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
