အိမ္အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြတအားခုန္ေနသည္။
အရိပ္ေလးနဲ႕ႏွလုံးသားခ်င္းသာမက အေသြးအသားခ်င္းထိပါ ရင္းႏွီးလာရသည္ဟုေတြးမိျခင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိဳက္သည္က အရိပ္ေလးကို ဘယ္ေသာအခါမွ လက္လႊတ္ဆုံးရႈံးမခံေတာ့ၿပီဟူ၍ပင္…။
ကားေမာင္းရင္းႏွင့္ပင္ လက္တစ္ဖက္က စီယာတိုင္ကိုကိုင္ထားၿပီး က်န္တစ္ဖက္က အရိပ္ေလးရဲ႕လက္ကို ကိုင္ထားမိေနသည္။
အဲ့ေလာက္ထိ အရိပ္ေလးအေပၚတြင္ထားရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ျမတ္နိုးမႈက,ေရစီးကမ္းၿပိဳျဖစ္ေနရပါၿပီ။
"ဟာ မိုးက်လာၿပီ။
ကားခဏရပ္ေပးပါလားကိုကို။"
အရိပ္ေလးက သေဘာတက်ေလးေတာင္းဆိုလာေတာ့ ကားကို လမ္းေဘးခ်ရပ္ေပးျဖစ္သည္။ဒီကေလးေလး ဘာလုပ္ဦးမလို႔လဲ။
ကားရပ္ေပးၿပီးတာနဲ႕ အရိပ္ေလးက ကားေပၚမွအျမန္ဆင္းသြားၿပီးလွ်င္ ကားကိုေက်ာမွီလ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန႔္တန္းၿပီးလွ်င္ မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ့ကာမ်က္လုံးေတြအားေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးမွိတ္ထားသည္။
မိမိလည္း ကားေပၚမွ အျမန္လိုက္ဆင္းရသည္။မိမိခ်စ္ရသူအရိပ္ေလးကို ေသးေသးေလးေတာင္မွ အထိခိုက္အပြန္းအပဲ့မခံနိုင္ပါ။မိုးမိၿပီး ကေလးေလးေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ မိမိပဲ စိတ္ပူရမည္မဟုတ္ပါလား။
မိုးကလည္းေနာ္ တန္ေဆာင္မုန္းလႀကီး ႐ြာရတယ္လို႔။ေဆာင္းဓာတ္ေအးေအးေလးနဲ႕ မိုးစက္ေတြကလည္း ေရခဲစက္ကေလးေတြႏွယ္ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလးျဖစ္ေနသည္။
"အရိပ္ေလး ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ။
ဖ်ားေနမယ္ေလ ကေလးရဲ႕။စာေမးပြဲနီးၿပီဆို။"
"ဟီး အရိပ္က မိုးစက္ကေလးေတြကို သေဘာက်လိဳ႕ပါကိုကိုရဲ႕။
မ်က္ႏွာေပၚတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္က်လာတဲ့ မိုးေရစက္ကေလးေတြကို မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီးခံစားၾကည့္ရတာက တကယ္မိုက္တယ္ သိလားကိုကို။
ကိုကိုလည္း အရိပ္လုပ္တဲ့အတိုင္းလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါလား။"
အံမယ္…သူေလးက မိမိကိုေတာင္ အၫႊန္းေပးေနေသးသည္။
မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ မ်က္ႏွာေလးေမာ့သြားပုံက တကယ္ကို သေဘာတက်ေလးျဖစ္ေနဟန္။
ကေလးေလးလို အပူအပင္လည္းကင္းလွသည္။
မိမိကေတာ့ သူေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ထားရင္းမွ သူေလးေျပာသလိုလိုက္လုပ္ၾကည့္လိုက္သည္။
အခုအခ်ိန္ေလာက္ဆို ကေလးေလးက မ်က္လုံးဝိုင္းေလးျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနေလမလား။ရွက္ေသြးႂကြယ္ၿပီး ပါးမို႔မို႔ေလးေတြနီျမန္းေနေလမလား။
BINABASA MO ANG
The Thief night(သူခိုးကြီးည/သူခိုးႀကီးည) {Completed}
RomanceIt was written to commemorate the full moon day of Tan Saung Mon in 1382 A.D. မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၈၂ခုနှစ် တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့အမှတ်တရအနေဖြင့် ရေးသားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၈၂ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕အမွတ္တရအေနျဖင့္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
