𝖶𝖺𝗋𝗆𝗅𝗒 𝖶𝖾𝗅𝖼𝗈𝗆𝖾 𝗍𝗈 '𝙋𝙖𝙧𝙠𝙎𝙞𝙢'𝖢𝖺𝖿é [𝗝𝗮𝗸𝗲𝗛𝗼𝗼𝗻]

Part 31 ☕ Zawgyi

အမူးလြန္ၿပီး ယိုင္တိယိုင္တိုင္ျဖင့္ေပ်ာ့ေခြေနေသာ ဂ်ယ္ယြန္းကို သန႔္စင္ခန္းေရွ႕ထိဆြဲေခၚသြားေသာ ေဆာင္းဟြန္းက သန႔္စင္ခန္းအတြင္းသို႔ တြန္းပို႔ေပးလိုက္ၿပီး သူကေတာ့ အျပင္ကေနတြင္သာ ‌ရပ္ေစာင့္ေနသည္။

၀င္သြားၿပီး ႏွစ္စကၠန႔္ေတာင္မၾကာလိုက္ အခန္း တံခါး၀ကေန မ်က္ရည္ဝဲေနသည့္ေခါင္းေလးျပဴထြက္လာျပန္သည္မို႔ ‌ေ‌ဆာင္းဟြန္းရင္ထိတ္ရျပန္သည္။

"အိခု ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"အစ္ကိုႀကီး~ဟင့္~က်ေနာ့္ေဘာင္းဘီေလ
က်ေနာ့္ ေဘာင္းဘီက ခြၽတ္လို႔မရေတာ့ဘူး ဝူး"

အရက္မူးၿပီး ေဘာင္းဘီပါမခြၽတ္တတ္ေတာ့တဲ့ ရည္စားေလးကိုၾကည့္ရင္း ေဆာင္းဟြန္း ရယ္လဲရယ္ခ်င္ ငိုလဲငိုခ်င္ျဖစ္လာသလို သူ႔‌ေရွ႕မွ အမူးသမား‌ေလးကို‌ေၾကာက္‌ေသာ‌ေၾကာင့္ ရယ္လဲမရယ္ရဲ ငိုလဲမငိုရဲပါေပ။

ဝိုင္တစ္ပုလင္းနဲ႔တင္ မူးသြားတဲ့ သူ႔ကေလးရဲ႕ alcohol ခံႏိုင္ရည္စြမ္းကိုၾကည့္ၿပီး ေဆာင္းဟြန္းက သူ႔ေရွ႕ကလြဲရင္ တျခားသူေရွ႕မွာ
မေသာက္ဖို႔ အိခုကို မွာရမယ္ဟုပင္ေတြးမိ‌ေသးသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ေဆာင္းဟြန္းက အထဲသို႔လိုက္သြားလိုက္ၿပီးကူကယ္ရာမဲ့စြာနဲ႔ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ခြၽတ္ေပးရမည့္ ခက္ခဲေသာမစ္ရွင္ႀကီးကိုရင္ဆိုင္ရန္အသင့္ျပင္လိုက္သည္။

ဂ်ိတ္ခ္ရဲ႕ ေဘာင္းဘီဇစ္ေနရာကို လက္လွမ္းေနတဲ့ေဆာင္းဟြန္းလက္ေတြအနည္းငယ္တုန္ယင္ေနသလို စိတ္ထဲမွာလဲ အဆက္မျပတ္ က်ိဳးေၾကာင္းသင့္ေအာင္ေတြးေတာလ်က္ တရားနဲ႔ေျဖေနရသည္။

*ဇြိ*

*ဟူး...*

ေဘာင္းဘီဇစ္ဆြဲခ်သံႏွင့္အတူ ေဆာင္းဟြန္းခုနကအသက္ေအာင့္ထားေသာေလေတြကို စိတ္သက္သာရာရစြာ ရႈထုတ္လိုက္သည္။

ဒီအလုပ္က ခက္ခဲလြန္းလို႔ သူ႔ရဲ႕ မရွိမဲ့ရွိမဲ့လက္က်န္ သမာဓိေလးေတြေတာင္ကုန္လုဆဲဆဲ။

ေဆာင္းဟြန္းမ်က္လုံးက္ုေမွးၾကည့္ရင္း အေရွ႕ကအမူးသမားေလးမ်ား မူးခ်င္ေယာင္‌ေ‌ဆာင္ၿပီး သူ႔သမာဓိအားကို စမ္းသပ္ေနတာလား သံသ‌ယေတာင္၀င္မိသည္အထိ။