8 ay sonra
Doktor kontrolüm vardı. Ay sizin haberiniz yok! Anne oluyorum!!
İlk haberi aldığımızda Kerem'in sevincini görmeniz gerekirdi. Bizim, bir kız çocuğumuz olacak.
"Güzelim, hadi gidelim." Kerem, destek olurmuşçasına koluna girmemi sağladığında onun bu hâline gülümsedim. Normalde naif olan bu adam, şu an gerçekten normalden çok çok daha naifti.
Arabaya bindiğimizde şarkı açmıştım. Sakinleştiriyordu beni bu ortam. Sevdiğim şarkılar, kokusuna aşina olduğum güvenli bir ortam ve yanımda sevdiğim adam.
Bir insan daha fazla ne isteyebilir ki?
Yazar'ın anlatımıyla
Hastaneye gelmişlerdi. Artık sürekli gelmekten ezberledikleri hastane koridorlarından doktorlarının yanına ilerlediler.
Odanın kapısını çaldıklarında içeriden aldıkları gel komutuyla çiftin yüzündeki gülümseme büyümüştü.
"Bebiş kocaman olmuş ya." Doktor Hanım gülümseyerek konuştuğunda Bilge gülümsemeden edememişti. "İsmini ne koyacaksınız? Belli oldu mu?" Sorduğu soruyla birbirlerine baktılar.
"Açelya koymayı düşünüyoruz." gülümsemişlerdi birbirlerine.
"Şimdi gençler..." Dosyalara bakan Doktor Hanıma dikkat vermişti her ikisi de. Bu sekiz aylık gebeliğin 6 buçuk ayında bu doktorla beraberlerdi ve artık o da onların ailesinden biriydi resmen.
"Son bir ayımız kaldı artık haftada iki kere kontrole gelmen gerekiyor son bir ay bizim için çok önemli." Kafasını sallıyordu Bilge, anladığını belirtirmişçesine.
•
"Vay be. Sizi ilk tanıştırdığımda böyle bir şey olacağını bilseydim tanıştırmazdım." Can dalga geçermişçesine konuştuğunda Bilge gözlerini devirdi.
"Şaka yapıyorum abiciğim."
"Eee bizim fırlama ne zaman geliyor." Elleri şefkatle karnına gitmişti Bilge'nin. Sevgiyle bağlandığı o canı hissediyordu.
Hayatının belki de en garip deneyimini yaşıyordu.
Kerem de elini Bilge'nin karnına götürdüğünde bebeğin tekme atışını hissetti. "Babacığım..." dediği şeyle birlikte Bilge'nin yüzündeki şefkatli bakış Kerem'e doğruydu. Kerem tam baba olacak insandı.
"Bir futbol oynatacağız ona, hele bi' gelsin." Yunus'un dediği şeyle Kerem gülümsedi.
Kız erkek fark etmemişti onlar için. Futbol öğreteceklerdi yani kestirmişlerdi gözlerine bunu.
Arda: Nasılsın küçük anne.
Bilge: İyidir yavrucum senden?
Arda: Seni özledim abla ya.
Bilge: Eee özlenmeyecek gibi miyim?
Arda: Vallahi özleminden yerlerdeyiz hepimiz.
Arda: Bebişi de kucağımıza almak istiyoruz.
Bilge: Arda abisi :)
Arda: Duygulandım.
Bilge: Ben de...
Karnına giren sancıyla kocaman açılmıştı gözleri Bilge'nin. Yok artık, erken doğum mu?
"Kerem!" Stresle bağırdığında Kerem'in şaşkın ve endişeli bakışları Bilge'yi bulmuştu.
Can ve Yunus da endişeyle bakıyordu. "Noluyor?" Can'ın sorusuyla Bilge derin derin nefesler almaya başlamıştı.
"Geliyor!" Hafiften terlemeye başlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ufaklık || Kerem Aktürkoğlu
Fanfic"Öyle olmasını istediğimi de nereden çıkardın ufaklık?" Söylediği şeyle gülümsedim. "Belli ediyorsun, çok belli." dediğim şeyle bana yaklaştı. "Hmm, belki de öyledir." Belki değil, öyleydi. Ellerini yüzümde gezdirdiğinde istemsizce kapatmıştım gözl...
