"Öyle olmasını istediğimi de nereden çıkardın ufaklık?" Söylediği şeyle gülümsedim.
"Belli ediyorsun, çok belli." dediğim şeyle bana yaklaştı.
"Hmm, belki de öyledir." Belki değil, öyleydi.
Ellerini yüzümde gezdirdiğinde istemsizce kapatmıştım gözl...
"Gençler... Benden bu kadar. Size iyi eğlenceler!" dediğim şeyle Altay'da toparlanmaya başlamıştı.
"Tek gitme, ben getirdim geri bırakırım seni evine." Kafamı olumsuz bir şekilde salladım.
"Teşekkür ederim kaptan, arkadaşım gelecek." Şaşkınlıkla bana baksa da çok üzerinde durmamıştım. Herkesle vedalaştıktan sonra kapıda arabasını gördüğüm Kerem'e gülümsedim.
Ön koltuktaki yerimi bulduğumda, üzerindeki mutsuzluk yüzünden net bir şekilde okunuyordu. "Biraz sahil için vaktin var mı? Antrenmanın sabah mı?" Kafasını olumsuzca sallamıştı. "Öğlen."
Yani şu an ne desem bilemedim. Ne deseydim de moralini yerine getirseydim?
Hadi bir maç altı üstü diyemezdim. Sonuçta biz taraftarlar maçı kaybedince ne kadar üzülüyorduk. Bir de kendini suçlayan futbolcuların ne kadar üzüldüğünü tahmin bile edemezdim.
Sahile geldiğimizde arabadan indim. Peşimden o da inmişti. Bir şey konuşmamıştık, onu böyle görmeyi de istemiyordum.
"İlk defa kaybetmiyorsun. Her defasında böyle üzülüyor musun?" Sorduğum soruyla bakışları bana dönmüştü.
"Bu sefer farklıydı." Neden?
"Sen elinden geleni yapmadın mı Kerem? Tereddütlerin mi var? Elinden gelenin fazlasını yaptığına inanıyorum. Sen göz göre göre kaybetmezsin ki." Dediğim şeye cevap vermemişti. Dediklerimi tartıyordu orası belliydi.
"Bak... Üzülmeni anlayabiliyorum, haklısın da. Ancak bazen her istediğimiz olmaz. Eğer maçı kaybetmenizin sebebi sen olsaydın, tamam. Kendinde bulduğun suç için üzül. Ancak yok ki böyle bir durum da."
Kanı sarı lacivert akan genç bir kızın, Galatasaray'ın ünlü futbolcularından birini teselli etmesi... Bence asırda bir yaşanma ihtimali.
"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?" Dediği şeyle e herhalde der gibi baktım ona.
"Ben yalan söylemem Kerem. En nefret ettiğim şey bu, kimsenin mutluluğu için söylemem. Bu yüzden dediklerime güvenebilirsin." dediğim şeyle gülümsedi.
"Abinle senin hakkında konuştuk. Fenerbahçe'ye olan bağlılığın hakkında." Gülümsemiştim. Küçüklüğümden beri hayranı olduğum takımın bir parçasıydım artık.
Eğer küçüklüğümle konuşabilme şansım olsaydı, hayranlıkla bakardı ve benimle gerçekten gurur duyardı.
"Çok seviyorsun değil mi?" Ne?
"Fenerbahçe, benim merkezim. Hayatım, onun etrafına dizilmiş." dediğim şeyle kafasını öne eğmişti.
"Altay'dan bahsediyordum." dediği şeye şaşkınlıkla bakmıştım. Altay... Ne alakaydı?
"Altay, iyi bir insan." dediğim şeyle gülümsedi.
"Sen dediklerimi bir düşün ve kendinde suç arama." Omzuma destek verirmişçesine sıvazladığımda gülümsemişti.
•
Sessizce kapıdan içeriye girdiğimizde odamdaki nevresimleri hazırlayıp Kerem'in yanına götürmüştüm.
Misafir odasında kalacaktı. Üzeri için abim bir şeyler hazırlamıştı.
Odama ilerlediğimde Mert Hakan'ın paylaştığı videolar ve fotoğraflara baktım.
Dışarıda hava almaya çıktığımda çektiği fotoğrafı da bana göndermişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bilgeakay: 🥳
altaybyndr1, keremakturkoglu ve 366 kişi beğendi.
keremakturkoglu: La próxima vez ;) (Bir dahaki sefer) bilgeakay: :')
altaybyndr1: Şinanay söyledikten beş dakika sonrası. bilgeakay: Bir şey yok bir şey yok. merthakanyandas: Ben Bilge'yi safıma çekerim abi. Kızın müzik zevki sizinkinden daha kaliteli. kahveci10: Kendim gibi birini buldum demiyor da bilgeakay: İrfancım sen ne demek istiyorsun? kahveci10: Sustum.
canakay: Yavru aslan. bilgeakay: Kardeşim ben kanaryayım az ötede hadi. canakay: Bir insan yanlış yol için bu kadar mı hevesli olur? bilgeakay: Yanlış yolun sonu şampiyonluk :)) keremakturkoglu: Bence emin konuşma :)) bilgeakay: İddiasına da girebilirim Keremciğim. keremakturkoglu: Sonucunu bildiğim iddialar hiç sarmıyor biliyor musun Bilgeciğim? bilgeakay: Fenerbahçe şampiyon olduğunda göreceğim ben seni keremakturkoglu: Rüyanda :)
