Run to (you) (U&Z)

RT(Y)-32 (U&Z)

(Unicode)

*အခုတော့ ယုံပြီ မဟုတ်လား အစ်ကိုလီ...

ရှို့တီက မိမိ ရှေ့မှ လီချန်ဟုတ်ကို ပြောလိုက်သည်။ ကျောက်မုလုံကတော့ ထိတ်လန့်နေဟန် ရှိလေသည်။

*အင်းးး...မယုံချင်ပေမယ့် ယုံရ​ေတာ့မလိုပဲ ရှို့တီ...ဒါပေမယ့်...ငါ မကျေနပ်သေးဘူး...ငါ ကိုယ်တိုင် ရှင်းခဲ့တဲ့ ကောင်က... ဘာလို့ ဒီလို ပြန်ပေါ်လာရတာလဲ...မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ...

လီချန်ဟုတ်က စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာ ပြောလိုက်သည်။

*ဒီအကြောင်းကို သိတာ...အစ်ကိုလျန်ပဲ ရှိတာနော်...သူ မလုပ်ရင်...ဘယ်သူလုပ်မလဲ...

အခွင့်ရတုန်း ရှို့တီက သူ့အထင် မှန်ကြောင်းကို ပြောလိုက်သည်။ ကျောက်မုလုံက ခေါင်းငုံ့ သွားလေသည်။ သူ နားမလည်နိုင်တော့ဘူးလေ။

*အခု...ဘာဆက်လုပ်ကျမလဲ အစ်ကိုလီ...

ကျောက်မုလုံက ခပ်တိုးတိုး မေးလိုက်သည်။

*ငါ...ဟိုကောင့် အလောင်းကို ပြန်ဖော်ပြီး...စစ်ကြည့်မယ်...ရှိနေသေးရင်...လျန်လုကို ရှင်းပစ်မယ်...ကျန်တာက ငါ ပြောခဲ့တဲ့ အတိုင်းပဲ...

လီချန်ဟုတ်က သွေးအေးစွာ ပြောလိုက်သည်။ ကျောက်မုလုံကတော့ သက်ပြင်းချလေသည်။ ရှို့တီ မျက်နှာက တင်းမာ သွားလေသည်။

ဝုန်း...

*ဒီစာက...ဘာသဘောလဲ အန်ကယ်လ်လီ...

ရုတ်တရက် အခန်းတံခါးပွင့်သံကြောင့် အားလုံး လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။

✏ ✏✏ ✏✏✏

ဝုန်း...

*ဒီစာက...ဘာသဘောလဲ အန်ကယ်လ်လီ...

*CEO ဝမ်...ဒီလို မလုပ်ပါနဲ့...

အခန်းထဲကို ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ဝင်လာတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ လီချန်ဟုတ်ရဲ့ အတွင်းရေးမှူးမလေးကို အားလုံး လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။

*ရိပေါ်...ဘာဖြစ်လာတာလဲ...လာထိုင်လေ...
မင်း သွားလို့ရပြီ...ကိစ္စ မရှိဘူး...ထားခဲ့...

လီချန်ဟုတ်က အသံကို ထိန်းရင်း အတွင်းရေးမှူးမလေးကို ပြောလိုက်သည်။ ဝမ်ရိပေါ်က လက်ထဲမှ အနက်ရောင် စာအိတ်ကို ထောင်ပြလိုက်သည်။