....ခြံထဲရောက်တာနဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကနေအတင်းဆွဲခေါ်ခံရတဲ့ ခန့် အတွက်အပြစ်ပေးကာလကမလုံလောက်သေးဘူးထင်ပါရဲ့....
"အား ဟ ကိုကြီး ကိုကြီး ချောမှားပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ်နော် စိတ်မဆိုးပါနဲ့"
"မင်းကိုငါ မေးမယ် အဲ့လိုနေရာမျိုးမှာပြန်နေချင်တာလား အရင်လိုဖြစ်ချင်တာလား "
"မဖြစ်ချင်ပါဘူး"
"အေး မင်းဖြစ်ချင်ပါတယ်ဆိုရင်တောင်
ငါက အဖြစ်ခံမယ်ထင်လား မှောက်လိုက်"
အချိန်မဆွဲရဲတာကြောင့် ခန့် ပုံစံတကျနေ
ပေးရင်း ကိုကြီးခါးကခါးပတ်ဖြုတ်သံကြား
ရတော့ လှည့်မကြည့်မိအောင်ထိန်းချုပ်ဖို့ အံကြိတ်ထားလိုက်ရတယ်
ဖြောင်း!
အား...
"ငါ့ကိုလိမ်ဦး"
ဖြောင်း!
"အကျင့်ဟောင်းတွေပြန်ပေါ်လာဦး"
ဖြောင်း!
ဖြောင်း!
ဖြောင်း!!
"အ အား နာနေပြီ "
"ပြန်မှောက်နေ ခါးပတ်ထက်ဆိုးတာနဲ့ အပြစ်ပေးမခံချင်ရင်"
ဖြောင်း!
ဖြောင်း....ဖြောင်း!!
ချွမ်း! ခါးပတ်ပစ်ချသံကြားတော့မှ ခန့် စိတ်ကိုလွှတ်ချနိုင်ခဲ့တယ်
"အဲ့ဒီ့အိမ်ကပါလာတဲ့ အငွေ့သက်တွေအကုန်ရေနဲ့သွားဆေးလာခဲ့ မင်းအဲ့ဒီ့မိသားစုနဲ့ထပ်
ပတ်သက်ကြည့် ငါမင်းကိုအသေသတ်မှာ"
"အင့်....ဟုတ်ကဲ့"
.
.
.
.
.
.
အင့် ဟင့်....
" ဘာလုပ်နေတာလဲ မအိပ်ဘဲနဲ့ "
အမှောင်ထဲမှာတစ်ယောက်ထဲ တိတ်တိတ်လေးထိုင်ငိုနေတုန်း ရောက်လာတဲ့ကိုကြီးကြောင့်မျက်ရည်တွေ အမြန်သုတ်လိုက်ရတယ်
"ဘာမှမလုပ်ပါဘူး"
" ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီလဲအခန်းထဲဝင်တော့"
KAMU SEDANG MEMBACA
မလွန်ဆန်ဝံ့သူ
Romansa" ကျနော် ခင်ဗျားရဲ့လွှမ်းမိုးမှုတွေခံယူချင်တယ် " " မင်းအချိုးတွေနဲ့ကိုယ်နဲ့မဖြစ်ဘူး " " အဲ့ဒီ့အချိုးတွေကို ရိုက်ချိုးပစ်လိုက်ပေါ့ခင်ဗျားရယ် "
