Her Twisted Mistake

Chapter 41

Hindi ko alam kung anong oras akong nakatulog. I was so shocked with Franklin's kiss that it messed up my mind. He didn't leave the room kaya sirang sira ang tulog ko. He didn't remove his hand on my tummy kaya wala akong magawa. When he whispered for me to sleep, hindi ako kumibo. I didn't know if he knew I was awake or not. Basta hindi ako umimik. Tiniis ko ang mga nakaw niyang halik na nagpabaliw ng sistema ko.

Kaya rin inabot ako ng madaling araw kinabukasan. When I woke up, I immediately glanced at the side table. Nakita kong alas dose na ng hapon. Wala na akong kasama sa kwarto. Kahit ang baby ko na late na natulog kagabi ay wala rin sa tabi ko.

I took my time in doing my morning routine. Kaya pagkatapos ko ay ramdam na ramdam ko 'yong gutom ko. It's already one in the afternoon at wala pa akong nakakain. Dumeretso ako sa kusina ng mga Ellison kahit walang invite. Hindi ko din naman kailangan ng imbitasyon nila lalo pa't gutom ako. It's not like ikakamatay nila ang pagkain ko noh?

Pagdating ko sa kusina, biglang natahimik ang mga kasambahay doon. May pinag uusapan sila dapat pero nang makita ako ay tumahimik sila.

One of the househelps smiled at me when she recognized me. "Good morning po, Ma'am!"

I smiled back bago ko nakita ang nakahain ng pagkain sa counter. The househelp again who smiled at me saw my line of vision kaya nagsalita ulit siya.

"Nakahain na po ang almusal niyo. Kanina pa po dapat 'yan ipapadala ma'am sa kwarto niyo pero sinabi ni sir Franklin na baka daw puyat kayo kagabi."

I pursed my lips when the corner of the lips of that househelp curved up. Anong iniisip niya? Na puyat ako dahil may nangyari? Aren't they aware that I sleep in the guest room at may sarili namang kwarto si Franklin? Na kasama niya doon ang fiancee niya?

O alam ba niyang sa guest room din natulog si Franklin? Kaya siya ngumisi? I suddenly shifted my weight when that thought crossed my mind.

"Thank you," I coldly said to hide my shock.

Hindi naman siguro niya ipinandalakan na sa guest room siya natulog. That would be offensive to his fiancee. Tama! May saltik lang tong katulong nila na basta nalang ngumingisi as if she knew something fishy!

Kumain ako ng hindi na pinapansin pa ang mga katulong. Sa una ay nahihiya pa sila mag-usap dahil sa akin. Kalaunan, nang hindi ko na sila pinapakialaman, nakuha din nilang ituloy ang naudlot nilang usapan kanina bago ako dumating.

"Kulang na ang mga inumin. Umamin na kung sino ba ang may kagagawan kung bakit nagkalat ang mga can juice sa lapag. Puro bukas pa at halos hindi ginalaw," rinig kong bulong ng isa sa katulong.

I immediately stiffened and swallowed hard. Damn! Ako ba ang pinag uusapan nila? Can juice? Bigla kong naalala na iniwan ko lang pala ang mga pinagbubukas kong juice kagabi!

"Galit na galit si Manang! Kung sino man ang may kagagawan non, mapapatalsik ngayon. Nasa taas siya at tinitignan ang CCTV!"

"Basta hindi ako. Tulog ako kagabi."

I heard one of them sighed. "Naabutan ni madam ang kalat bago pa maligpit. Kaya galit na galit si Manang."

Oh great! Makikita nilang ako ang may gawa non! What a wonderful stay, Sierra! Ano nalang ang sasabihin nila kapag sinabi ng Manang na ako 'yong nagbukas non? Tangina! Nakakahiya. I don't even feel welcome here, ramdam na ramdam ko kahapon pa.

Medyo binilisan ko ang pagkain. Pero hindi pa ako tapos nang dumating ang Manang na sinasabi nila. Natahimik ang mga chismosang mga katulong. They all curious kung sino ang patatalsikin ni Manang.