Gdy wreszcie dostałam się do mieszkania moich braci, okazało się że nikt już nie śpi, a na dodatek jest z nimi Adrien. Gdy mnie zobaczyli na twarzach ich wszystkich wymalowana była groza i zniszczenie.
-Hailie! Czy ty zdajesz sobie sprawę z tego jak się o ciebie kurwa martwiliśmy?-wydarł się na mnie Tony.
Nie zdążyłam nic powiedzieć bo Adrien bez słowa podszedł do mnie i mnie mocno przytulił.
-Nigdy więcej mi tego nie rób.-wyszeptał mi na ucho. Mogłabym tkwić w jego uścisku już na całą wieczność.
Gdy oderwałam się od Adriena odezwał się Vincent.
-Co masz nam do powiedzenia młoda damo?
-Śmieszna historia.
-Czekamy.
-Pomyliłam piętra.
-Co zrobiłaś?
-Tak, pomyliłam piętra i zjechałam piętro niżej do mieszkania nijakiego Lucasa.
-Przedstawił ci się?-zapytał Adrien oschłym głosem.
-Tak.
Adrien nie powiedział nic więcej, tylko opuścił przestronne mieszkanie trzaskając drzwiami.
Przeprosiłam moją rodzinę i wybiegłam za nim. Udało mi się go dogonić przy windzie.
-Adrien stój!-Adrien też tak uczynił i popatrzył na mnie.
-Podrywał cię?
-Co?
-Pytam czy cię podrywał.
-Nie.
-A ty jego?
-A co to? Przesłuchanie? Nie ufasz mi?
-Ufam, po prostu jak sobie pomyślę że ten człowiek że...on mógłby cię mieć-jego głos w tym momencie się załamał.
-O co ci chodzi?!-nie wytrzymałam i podniosłam głos.
-Ty naprawdę nie widzisz jak cholernie mi się podobasz?! Jaki jestem zazdrosny gdy tylko jakikolwiek chłopak na ciebie spojrzy?
CZYTASZ
Hailie Monet powiedziała TAK
Fiksi PenggemarCo by było gdyby Hailie zgodziła się wyjść za Adriena? Co jeśli z zaaranżowanego małżeństwa zrodzi się uczucie? Co jeśli w grę wejdzie organizacja? Co będzie jeśli w życie zakochanych ktoś się wmiesza? Tego dowiecie się w tym opowiadaniu. Jest to i...
