이복 형제 |+18|

25 - "Beni Yemeni Seviyorum"

Taehyung'dan

Ayrıldığımızda -zor da olsa..- ellerim başının iki yanındaydı. Islak dudaklarımıza çarpıp birbirine karışan hızlı nefeslerimiz arasında Jungkook ellerini boynumdan çekmemiş, ve beklemediğim bir şeyi kendisi yapmıştı.

Beni kendisine yaklaştırıp öpmüştü.

Kim Jungkook ilk defa beni kendi isteğiyle öpmüştü...

Yaşadığım şokla saniyeler içerisinde kıpırdamasam da, bana hızlı ama sert bir öpücük vermiş ve hemen sonrasındaysa beni kendisinden ayırmıştı.

Masum gülümsemesi altında hızla inip kalkan göğsü epeyce göz alıcıydı.

Kim Jungkook başlı başına göz alıcıydı...

Hâlâ boynumda duran kolları yavaşça düşmüş, bu seferse o minik parmaklarıyla ensemdeki küçük saçları okşamaya başlamıştı.

Saç köklerim tümden karıncalanırken yanmaya başlamıştım. Adeta her hücrem Jungkook için haykırıyor gibiydi.

Jungkook...

Jungkook beni kendisine bu denli çeken tek insandı...

"Cidden hâlâ ayılmadın mı?"

Gırtlak dediğimiz bölgesinden gelen minik kıkırtısı ile söylediği şeyi daha yeni idrak ederken az önceki gibi ensemden yine çekilmiş ve bu sefer öncekine oranla daha sert öpülmüştü dudaklarım. Kırpmadığım gözlerim sonuna kadar açılırken, tarafından öpüldüğüm bedenin gözleri rahatlıkla yumulmuştu.

Etkilenmek denilen kavram sanırsam buydu...

Bedenim, Jungkook'un hareketleri ile senkronize olmuşken beni kendisinden tekrar ayırdı ve bu seferse altımda yatan beden yanağımı suluca öpmüş ve sonrasındaysa seslice ayrılmıştı.

"Ah hadi ama! Lütfen ayılır mısın artık?!"

Beynim durmuş gibiydi...

Bu kadsr sevgi patlaması yaşamam alışılmadıktı. Çünkü genellikle öpen, sarılan, kucaklayan ve bir adım atan taraf bendim. Jungkook şu anda çok farklı davranıyordu ve... belki de fazlasıyla güzel?

Düşüncelerimin esiri olmuşken Jungkook ensemdeki kollarının desteğiyle beni tekrar kendisine çekmiş az önce öptüğü yanağımı sonu gelmeyecek gibi sayısız kere öpmeye başlamıştı. Yanakları ve dudakları her yanağıma değdiğinde "mmm" gibi mırıldanıp, yanağımı mutlulukla öptükten sonra bir o kadar da seslice çekiliyor, ve hareketlerini tekrarlıyordu.

Iyi değildim...

Hiç iyi değildim...

Jungkook, kelimenin tam anlamıyla aklımı başımdan alıyordu.

Ve ben şoktaydım... Büyük bir şoktaydım hem de..

Öyle bir şoktaydım ki, kollarım fena halde uyuşmuştu ama kıpırdayamıyordum bile.

Kendimle savaşırken ben, Jungkook öpmeyi kesmiş ve ensemdeki ellerini yanaklarıma koyarak başımı sallamaya başlamıştı.

"Taehyungiee~ kendine geeel~~"

Normalden daha sevimli çıkan sesi kalbimde ve karnımda resmen fillerin tepinmesine neden olmuştu.

Üzerinde yavaşça doğrulup bacakları ile kasık bölgesine umursamadan oturduğumda bir süre kafamı geriye atıp gözlerimi kapatrığımda sakinleşmeye çalıştım. Benden bağımsız sağ elim kalbime gittiğinde tavana bakarken sadece sessizce "ah"ladım.

Ve Jungkook, beni daha da delirtmek ister gibi o minik ellerini bacaklarıma, daha doğrusu uyluklarıma koymuştu...

Elimi kalbimden yavaşça indirdiğimde başım da gözlerimle aynı yavaşlıkla uyluklarımda duran ellere indi.