38 - "İkimiz Varız"

193 13 2
                                    

Jungkook'dan

Deliğimi hissetmiyorum.

Ciddiyim, belimden aşağısını hissetmiyorum...

Ve bu sırada da Tae etrafımda durmadan pır pır dönüyor, yine beni iyi hissetirmeye çalışıyordu...

"Bebeğim dondurma da getireyim mi?"

"Hm hm. Muzlu ama."

"Hemen getiriyorum bebeğim."

Dondurmamı da getirince Tae yanıma oturmuş ve elini dizime koymuştu.

"Bebeğim istediğin başka bir şey var mı?"

"Hm hm var."

"Söyle güzelim hemen getireyim."

"Teyung... ben köpeğimiz olsun istiyorum."

"Kendini iyi hissediyorsan gidebiliriz bebeğim."

"Cidden mi Teyung!"

"Neden olmasın güzelim?"

"GİDELİM TEYUNG!"

Boynuna atlamış ve kucağına oturarak sıkıca sarılmıştım aşık olduğum bedene.

Ellerini belime koymuş ve boyun girintime burnunu yaslayarak derince solumuştu.

"Bebeğim benim. Güzel bebeğim. Giyin bakalım."

Kalçama hafiften vurduğunda gülümseyip kucağından inmiş ve odamıza giderek giyinmiştim. Az sonra Tae de geldiğinde giyinip odadan çıkmıştık.

Arabaya bindiğimizde hâlâ yeni kokusu çıkmamıştı..

"Bebeğim özellikle istediğin bir cins var mı?"

"Aslında yok Teyung. Küçük ve tatlı olsun yeter."

"Senin gibi mi?"

"Ne?"

"Barınağa gidiyorum o zaman."

"Hm hm. Gidelim."

Taehyung'dan

Jungkook hakkında öğrendiğim bir diğer şey ise utandığı cümlelerimi duysa da duymamazlıktan gelmesiydi.

Evet, bunu 2. Kez yapıyordu...

Barınağa geldiğimizde Jungkook arabadan inmiş ve koşarak barınağa girmişti.

Ben de peşinden...

"Merhaba hanfendi! Minik, miniminnacık ama tatlı mı tatlı bir köpek istiyorum! Uzun tüylü olsun! Çook~ tatlı olsun bir de! Hanfendi acele eder misiniz?!"

Jungkook kadının kolundan tutmuş onu çekiştiriyordu... hemen yanına gidip onu omzundan kendime çektim.

"Pardon hanımefendi gerçekten kusura bakmayın."

"Sorun değil beyefendi. Köpeklerimiz bu tarafta. Yavru bakarsanız onlar da burada. Ben sizi seçmeniz için yalnız bırakayım. Seslenirseniz gelirim."

Kadın gittiğinde Jungkook tek tek havlayan köperler arasında geziniyordu. Ben ise onu yalnız bırakmış ve seçmesi için izin vermiştim.

Çok kısa süre sonra yanıma geldiğinde oturduğum koltuğun tam önünde durmuş ve dudak büzerek bacaklarımın arasına girmiş ve bana daha da yaklaşmıştı.

Tanrım barınakta ve insan içindeydik ne yaptığının farkında mıydı cidden?!

"Jungkook? Barınaktayız güz-"

"Teyung~ ben seçemedim..."

"Neden güzelim?"

"Teyung hepsi çok tatlı ama bilmiyorum... hiç birisine kendimi yakın hissetmedim ve elimde olsa hepsini bu kafeslerden kurtarmayı dilerdim..."

이복 형제 |+18|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin