"Kime, nasıl bir kötülük yaptın da kollarıma düştün?"
Büyük Cadı Avı'nda yakalanan Larina; ailesiyle birlikte yanmak üzereyken kendini yabancı bir evrende, bir yabancının kollarında bulur.
Kollarına düştüğü yabancı; yıkılmış Artevi Krallığının saklı...
Bölümlerle ilgili duyuruları sosyal medyadan yapıyorum. Neden geç kaldığını sormadan önce oradan açıklama yapıp yapmadığıma bakabilirsiniz. Instagram/Twitter: umutlena_
Geçmiş bölümlerdeki medyaları gördünüz mü? Karakterlerin çizimleri var.
Uzun zamandır yorumlarınıza cevap veremiyorum, bu bölümde cevap vereceğim. Yorumlarda buluşalımm🤍
Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kızılıma zarar verdiklerinde yok olacaklarını biliyorlar."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyumaktan korkuyordum. Uykuya daldığımda beni kâbuslar karşılıyordu. Kâbuslar için uyumama gerek yoktu aslında, gözlerimi kapattığım an karanlıkta şekiller beliriyor, aklımdan çıkaramadığım görüntüler karanlığa akın ediyordu.
Örümcek kadın, boynuzları olan Nero, parmağını koparan cadı, ona anne diyen oyuncak sincap, daldığım kapkaranlık su, handaki adam... Bunlar bu dünyada gördüklerimdi. Bir de kendi dünyamdan bana kadar ulaşanlar vardı ki onlar en kötüsüydü. Bize işkence eden savaşçılar; kardeşimin etrafını saran ateş; onun çığlıkları; biz yanarken bu vahşeti meyhane köşelerinde sergüzeştlerini anlatan bir denizciyi izledikleri gibi meraklı bakışlarla izleyen, bir zamanlar dostumuz olan kişiler...
Gözlerimi kapatamıyordum. Pencereden sızan dolunayın ışığıyla aydınlatılmış küçük odada, geniş ve rahat yatakta yüzüstü uzanmıştım. Kapanmayan gözlerim karşıdaki elbise dolabının aynasındaki yansımamdaydı. Kızıl saçlarım yastığa dağılmıştı. İnci kolyem yine saçlarıma dolanmıştı. Ellerim yastığın altındaydı. Beyaz elbisem dizlerimin üstüne kadar çıkmış, baldırlarımı çıplak bırakmıştı. Geceliğim yoktu, As yarın bir şeyler alacağımızı söylemişti.
Bu oda benimdi. Bunu da eklemişti sözlerine. Kendi evindeki bir odayı bana vermişti.
Benim için bu dünyada bir alan oluşturmuştu. Burada artık benim de bir yerim vardı.
