18. BÖLÜM: KANA BULANMIŞ DAVETİYE

17.7K 1.6K 1.4K
                                    

Merhabalar,

Yarın (cumartesi) saat 20-21 gibi Twitter'da sohbet odası açacağım. Gelebilecek herkesi bekliyorum.♡

Bugün de sorularınız için Instagram'da bir soru-cevap çıkartması paylaşacağım. Dilerseniz sorularınızı anonim bir şekilde sorabilirsiniz.

Keyifli okumalar!

Instagram/Twitter: umutlena_
Tılsım ve Sis Instagram hesabı: tilsimvesis

Instagram/Twitter: umutlena_Tılsım ve Sis Instagram hesabı: tilsimvesis

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Seni dudakların dışında her yerinden öpebilir miyim göz bebeğim?"

"Seni dudakların dışında her yerinden öpebilir miyim göz bebeğim?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kollarında ağladığım adamdan başka kimsem yoktu.

Yabancı bir yerdeydim ama yabancı kollarda değildim. As Valor Jarlan artık benim için bir yabancı değildi. Kendime yabancıydım, bana olanlara yabancıydım ama dokunuşlarına aşinaydım. Huş ağacının teninin ferah kokusuyla yıkanmış isli özü, gözyaşlarımla ıslattığım boynundan yükseliyor, bana evimi hatırlatıyordu.

Evimden geriye hiçbir şey kalmamıştı. Annem ve kardeşim yoktu, kulübemiz yıkılıp yakılmış, anılarımızı benden almışlardı. Anılarımla yetinmemiş, ailemi de almışlardı. Ne bırakmışlardı? Hiçbir şey. Yaşıyordum ama annem sebep olmuştu.

Elimde kalanı kendi kendimden almamı engelleyen şey buydu. Ölmek kolay olandı, ölüm beni kanatlarının altına almak için bir köşede bekliyordu. Annem ölmeme izin vermemişti, çok büyük bir karşılığı olmuştu. Başka bir evrene gelmiştim, ölüm peşimden gelmişti. Ona sürükleniyordum fakat burada beni yaşatmak için inatçı biri daha vardı. Beni yaşatmak için ölüme yaklaştırmış, canımı çok yakmıştı ama ölmeme izin vermiyordu.

TILSIM VE SİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin