"Kime, nasıl bir kötülük yaptın da kollarıma düştün?"
Büyük Cadı Avı'nda yakalanan Larina; ailesiyle birlikte yanmak üzereyken kendini yabancı bir evrende, bir yabancının kollarında bulur.
Kollarına düştüğü yabancı; yıkılmış Artevi Krallığının saklı...
Merhabalar, bölüme geçmeden önce kısaca bir şeyler söyleyeceğim.
Öncelikle bölümün geç gelme sebebi hasta olmam, ciddi anlamda hasta olmam. Hastalığımın başlangıcında bunu hem Instagram hesabımdan hem de mesaj panomdan duyurdum. Görmeyip yorumlarda bölümleri soranlar olmuş, sonradan fark ettim. Hikâyeye duyuru bölümleri atmak istemiyorum. O yüzden duyurular için beni buradan (umutlena) ve Instagram'dan (umutlena_) takip etmeyi unutmayın.
İkinci ve son şey de bölüm sonunda "Bölümü burada bitirmeliydim, bana kızmayın." dememin bana küfretmeniz için size alan bıraktığım anlamına gelmediği. Samimiyetle saygısızlık arasındaki o çizgiyi geçmeyelim. Yorumlarda karakterlere kızabilirsiniz, sorun değil ama bana hakaret edemezsiniz, etmemelisiniz. Hakaret ve küfrün samimiyetle bir alakası olduğunu düşünmüyorum. Böyle yorumlar görünce önce yorumu siliyor sonra da kullanıcıyı engelliyorum.
Bunları bölüm başında konuştum çünkü böyle tatlı bir bölümden sonra tatsız konulardan bahsetmek istemiyorum.
Bu bölüm yorumlarınıza cevap vereceğim. Keyifli okumalar bebeklerim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Leydimi dağıtmak istiyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kalbim güçlü vuruşlarıyla kendisini sıkıştıran göğüs kafesime baskı yapıyor, orada daha fazla kalamayacağını ilan ediyor, bir zindanın paslanmış parmaklıklarına benzeyen kaburgalarımı yararak hapsolduğu yerden kurtulmak için yıldızlar kadar sonsuz bir uğraş gösteriyordu. Ait olduğu bedenden memnun değildi; onu böylesine heyecanlandıran kişinin avuçlarına konulmak istiyordu. Soğuk tenine değmek için sabırsızdı.
Ayaklarımı harekete geçiren, beni şaşkınlığımdan sıyıran ve ona doğru koşmamı sağlayan şey de buydu. Kalçamı ve bacaklarımı saran dar etek yüzünden yeterince hızlı değildim, aradaki birkaç metrelik mesafe bir türlü kapanmayacak kadar da acımasızdı. As mesafeyi kapatmam konusunda bana yardım etmedi. Hiçliği andıran fakat bana kocaman bir dünya olan simsiyah gözlerindeki puslu bir ifadeyle ona gelmemi seyretti.
