Calum POV
Nadat Sara naar boven is verdwenen kijken we elkaar een beetje geschrokken aan. "Dat kan niet gezond zijn.." begint Michael. Ashton knikt. "en hebben jullie gezien hoe dun ze is? Echt mager. Dat kan toch niet normaal zijn?" "Zal er iets aan de hand zijn?" vraag ik vertwijfeld "Ik bedoel weten jullie nog wat ze gister zij? Dat de andere kinderen in het weeshuis haar dik en lelijk vonden.. Misschien vind ze dat zelf ook wel" Maar dat kan toch niet zegt Luke. "ze moet zelf toch ook wel zien hoe mager ze is?" vraagt hij dan iets minder zeker. Na een tijdje praten besluiten we om het Sara gewoon te gaan vragen. Ik loop naar boven en klop zachtjes op Sara's deur. Als ik geen reactie krijg duw ik hem open en loop haar kamer in. Hier is ze ook niet. Plots hoor ik een raar geluid uit de badkamer komen. Net als ik wil aankloppen hoor ik haar kokhalzen. "Ze zou toch niet..?" denk ik bij mezelf. Zonder twijfelen storm ik de badkamer in. Daar tref ik Sara overgevend voor de W.C aan met haar vinger in haar keel. Ik ren naar voren, sla mijn armen om haar middel en trek haar weg bij de W.C. Ze begint te schreeuwen, te huilen en tegen te stribbelen. "Nee! Nee alsjeblieft laat me! Het moet!!" Ik trek haar tegen me aan in het hoekje van de badkamer. In het begin probeert ze weg te komen maar uiteindelijk geeft ze het op en breekt ze. Inmiddels staan de jongen geschrokken in de badkamer naar ons te kijken. Ik maak een overgeef gebaar naar ze en wijs naar het toilet. Luke zijn mond valt open en Ashton trekt wit weg. Ik geef ze een verdrietig knikje en richt mijn aandacht weer op het huilende meisje op mijn schoot. Ze rust haar hoofd in mijn nek. "Sorry Papa" huilt ze zacht. Ik wrijf rondjes over haar rug met mijn vingers en probeer haar te kalmeren. Zodra ze weer een beetje kalm is merk ik dat ze langzaam tegen me aan in slaap valt. Ik til haar voorzichtig op, loop de kamer weer in, en stop haar in bed. Ik geef haar nog een kusje op haar voorhoofd terwijl ze langzaam wegdrijft. Als ik bijna weg wil lopen pakt ze me bij mn pols. "Papa Calum, wil je alsjeblieft bij me blijven?" vraagt ze zacht. Ik knik en schop mijn schoenen uit. Ik kijk de jongens even aan die me een glimlachje geven en de kamer uit lopen en ik ga dan naast Sara boven op de dekens liggen. Ik sla mijn armen om haar ingevallen buikje en voel hoe ze langzaam wegzakt.
Pas als ik wakker wordt merk ik dat ik in slaap gevallen was. Ik merk ook dat Sara niet meer naast me licht. Ik sta op en loop naar de openstaande badkamer. Daar zit Sara met een verwrongen gezicht de gootsteen te schrobben. Ik loop naar haar toe en geef haar van achteren een knuffel. Ze stopt even maar gaat dan net zo driftig weer door. Ik ga schuin voor haar staan en kijk naar haar. Haar lippen zijn stijf op elkaar geperst en ze kijkt moeilijk. Je kan aan haar ogen zien dat ze gehuild heeft. "Saar.. Saar wat ben je aan het doen" Ze kijkt niet op, antwoord niet en gaat gewoon door. Uiteindelijk pak ik haar hand vast. Ze kijkt me aan met een verdrietige blik in haar ogen. "Sorry ik.. ik wil.. uhm ik moet..ik" Shhh ik trek haar tegen me aan en knuffel haar. "Het komt allemaal weer goed Saartje. Stil maar meis" Ze geeft een diepe zucht en kijkt me aan met een mini glimlachje. "Gaan jullie me terug brengen naar het weeshuis.." vraagt ze opeens. Ik kijk haar verbaasd aan. "Nee. Absoluut niet. Hoezo?" Ze kijkt een beetje beschaamt omlaag. "Omdat ik niet normaal ben. Ik ben...raar. Ik doe rare dingen" Ik kijk haar met een medelevende blik aan en maak dan een grapje. "Kijk is wie je papa's zijn, en jij vind jezelf raar?" vraag ik plagerig. Ze giechelt zachtjes en pakt dan mijn hand en trekt me mee de kamer uit naar beneden. Daar geeft ze iedereen een knuffel en fluistert ze bij iedereen iets in het oor waarna ze allemaal een grote glimlach op hun gezicht krijgen. Als laatste komt ze bij mij. Ze gebaart dat ik moet bukken en ik ga op mijn knieën voor haar zitten. Ze slaat haar kleine armpjes om mijn nek en fluistert in mijn oor "Ik vind jullie de beste papa's van de wereld"
A/N
Sorry dat ik gister niks nieuws heb gepost, maar ik kon om een of andere rede niet inloggen :( Vote en Comment altijd welkom ;)
JE LEEST
When The World Turns Grey
FanficSara is een meisje van 13. Op een dag wordt ze geadopteerd door dé 5 Seconds Of Summer. Maar ze heeft een donker verleden, waar ze nooit over praat. Kunnen de jongens haar redden van zichzelf voor het te laat is. TRIGGER WARNING: CONTAINS ANOREXIA...