When The World Turns Grey

Hoofdstuk 18

Luke POV

Na de gebeurtenissen van gister avond hebben we vandaag besloten dat we met Sara naar de huisarts gaan. We zitten met z'n allen in de keuken. Sara zit op de bank in de huiskamer voor zich uit te staren. Ik sta op en ga naast haar zitten. Ze vertrekt geen spier, ook niet als ik een arm om haar heen sla. Ze blijft gewoon wezenloos voor zich uit staren. Na een kwartiertje zo gezeten te hebben, en de andere jongens die ook binnen zijn gekomen, ontspant ze een beetje en kijkt me aan met verdrietige ogen. "Waarom haten ze me zo Papa? Heb ik iets fout gedaan" Ik trek haar wat dichter naar me toe en geef haar een kus op haar kruin. "Je hebt helemaal niks fout gedaan lieverd. Ze zijn gewoon jaloers op je. Ze doen gemeen omdat ze graag zouden willen dat ze net zoals jij zijn". Als door een wesp gestoken kijkt ze op. "Jaloers?! op mij? Waarom zouden ze jaloers op mij zijn???" "Omdat jje geweldig bent Saar. Je bent lief en empathisch en aardig en het is onmogelijk om je niet meteen leuk te vinden zodra je jou leert kennen. En je draagt leuke shirts met vogels erop" Zegt Louis et een knipoog vanaf de andere kant van de kamer. Sara probeert naar hem te glimlachen maar ze krijgt het iet voor elkaar. "Wil je een wortel van me?". Iedereen, Sara ook kijkt Louis met verbaasde ogen aan. Iedereen weet dat Louis nooit zijn wortels afgeeft. Als Sara nee zegt schudden we het van ons af. Na een uurtje stappen Sara en Ashton in de auto en gaan naar de huisarts.

Calum POV

We horen de voordeur dichtslaan, betekenend dat ze terug zijn. Sara heeft traan sporen op haar wangen. Ze kijkt ons niet aan en loop in een rechte lijn naar boven naar haar kamer. Ashton loopt een beetje uitgeblust de kamer in en laat zich et een zucht op de bank zakken. We gaan allemaal op een stoel of bank zitten en wachten tot Ashton begint te vertellen. "Ze verzette zich totaal. Ze wou de wond niet laten zien, ze wou haar bloeddruk en bloedsuiker niet laten meten, en ze wou al helemaal niets vertellen. Ik heb hem vertelt wat ik weet, en dat was al genoeg om haar een lichte dosis anti-depresiva aan te schrijven, maar dat duurt eerst 6 weken voordat het aanslaat, als het al aanslaat want dat is ook nog maar de vraag, Maar ze is er nu van overtuigt dat we allemaal denken dat ze gek is" Plots laait er een vorm van paniek in zijn ogen op. "Is ze nu alleen??" Hij springt op maar Liam duwt hem rustig terug op de bank. "Kalm aan bro, we hebben haar hele kamer en de badkamer gecontroleerd, en er ligt geen enkel mesje meer". Ashton ontspant zichtbaar en geeft Liam een dankbaar knikje. Louis bent met pretoogjes te praten. "Muur gezien het feit dat wij morgen alweer verder moeten.. halen jullie Sara even van boven op? We hebben een verassing en een cadeautje voor haar. Ik en de andere jongens worden meteen weer enthousiast bij het idee wat de 1D guys voor onze Saar hebben geregeld en rennen samen naar boven om haar op de halen.

Sara POV

Ik zit tussen mijn papa's in op de bank. Alle 5 de 1D jongens zitten voor ons, en Niall heeft zijn gitaar meegenomen. Zayn begint te praten. "Sara, dit liedje hebben w met zn allen voor jou geschreven. Het is zo moeilijk om te zien dat jij niet ziet hoe fantastisch en geweldig je bent, en het doet ons lijn om te weten dat we niet terug in de tijd kunnen gaan om ervoor te zorgen dat niemand je ooit pijn zou kunnen doen. Dit is voor jou.. Zodat je weet hoe bijzonder je voor ons geworden bent in zo'n korte tijd" Niall begint met spelen.

Shut the door, turn the light off.
I wanna be with you.
I wanna feel your love.
I wanna lay beside you.
I cannot hide this even though I try.

Hearts beats harder. Time escapes me.
Trembling hands touch skin.
It makes this harder.
And the tears stream down my face.

If we could only have this life for one more day.
If we could only turn back time.

You know I'll be
Your life.
Your voice.
Your reason to be.
My love.
My heart is breathing for this.
Moment in time I'll find the words to say.
Before you leave me today.

Close the door. Throw the key.
Don't wanna be reminded. Don't wanna be seen.
Don't wanna be without you. My judgement's clouded.
Like tonight's sky.

And a silent. Voice is numb.
Try to scream out my lungs, but it makes this harder.
And the tears stream down my face.

If we could only have this life for one more day.
If we could only turn back time.

You know I'll be
Your life.
Your voice.
Your reason to be.
My love.
My heart is breathing for this.
Moment in time I'll find the words to say.
Before you leave me today.

Flashing lights in my mind. Going back to the time.
Playing games in the street. Kicking balls with my feet.
Dancing on with my toes. Standing close to the edge.
There's a part of my clothes at the end of your bed.
As I feel myself fall. Make a joke of it all.

You know I'll be
Your life.
Your voice.
Your reason to be.
My love.
My heart is breathing for this.
Moment in time I'll find the words to say.
Before you leave me today.

Ergens op het midden beginnen de tranen over mijn wangen te stromen. Het liedje is zo mooi, en het roept zoveel herinneringen en verlangens terug. Ik denk aan kinderen die ik altijd zag als ik even een rondje buiten liep om te ontsnappen aan alles. Hoe ze speelden. Zorgeloos en vrij, vaak met hun liefhebbende ouders die er altijd voor ze zouden zijn. Toch kreeg ik de lach niet van mijn gezicht. Zodra ze klaar zijn spring ik op en knuffel ze een voor een. Dankjewel Fluister ik bij iedereen in het oor. "Ik vond het prachtig"