When The World Turns Grey

Hoofdstuk 32

Sara POV

Ik stap samen met mijn papa's door de deur waar ik 2 weken terug op een brancard ben uitgereden. ik kijk om me heen, en schrik een beetje van de rotzooi die het is. Ik zet het ene kleine plastic tasje dat ik in mijn handen houd op de grond en loop een klein rondje door de woonkamer. Mijn papa's staan alle 4 nog steeds in de deuropening. Ik blijf staan voor de eettafel. De hele tafel ligt bezaaid met vieze borden, afwas, vuile kleding en andere troep. maar ik schrik het meest van de bijna lege drankfles die midden op de tafel staat met daar om heen 4 glaasjes. Ik pas hem van de tafel en staar ernaar. De herinneringen aan John komen langzaam boven drijven. Hoe hij me soms kon staan opwachten met zo'n fles in zijn handen. Hoe hij gulzige slokken nam en dan met een dubbele tong tegen mij begon te schreeuwen. En die grijns. Die grijns die hij alleen kreeg wanneer hij gedronken had.. Ik schud de herinnering van me af en neem de fles mee naar de keuken waar ik hem in de afvalemmer gooi. De jongens staan nog steeds in de deuropening maar zodra ik terug kom uit de keuken lijken ook zij een beetje te ontdooien van de eerste schrik. Ik loop naar Ashton toe en steek mijn armen naar hem uit. hij weet wat ik graag wil en tilt me zachtjes van de grond. Ik sla mijn armen om zijn nek en fluister zachtjes in zijn oor "Ik vind het niet leuk als jullie dat drinken. het stinkt" Ashton grinnikt zachtjes en knikt. Daarna zet hij me weer op de grond wat meteen een kans is voor haar. Hij kan je vast niet langer houden zo zwaar ben je, fluistert ze zachtjes. Plots zie ik een snelbewegende zwarte vlek in mijn ooghoek. Verschrikt draai ik me om maar het is al weg. er loopt een rilling over mijn rug, maar ik probeer het niet te laten merken. Ik pak het tasje weer op en maak aanstalten om daar boven te lopen als Calum me tegen houd. "Uhm saar, je uhm.. slaapt vanavond bij mij, dus als jij nou even lekker op de bank gaat zitten dan brengen wij je spullen wel naar boven. Ik probeer nog tegen te stribbelen maar ik zie in papa's ogen dat hij het al lastig genoeg vind, dus ik laat het even zitten en ga op de bank zitten terwijl de jongen met mijn spullen naar boven lopen. Ik trek mijn benen op tot onder mijn kin en kijk om me heen. Het huis is echt een zooitje. Ik sta op, maak mijn haar vast en begin met het verzamelen van alle afwas. Zodra ik net de eerste lading in de afwasmachine heb gestopt komen mijn papa's weer terug naar beneden. Michael stapt meteen naar me toe en tilt me op. Ik schrik eerst een klein beetje maar laat dan toch een giechel ontsnappen omdat hij me intussen een speelse prik in mijn zij geeft. Hij draagt me terug naar de bank, en pakt een dekentje van de rand die hij over mijn benen legt. "Saar ik weet dat je het niet leuk vind maar je krijgt op advies van de arts officieele bed rust. Of bank rust in dit geval" zegt hij met een knipoog. Ik zucht maar zodra ik ga liggen merk ik ook meteen hoe moe ik nu al weer ben. Een gaap ontsnapt uit mijn mond waardoor ik een glimlachje op mijn papa's gezicht zie verschijnen. Michael gaat op zijn knieen voor me zitten. "ik, luke en Cal gaan even naar de supermarkt om boodschappen te doen, en Ashton blijft hier om alvast een beetje op te ruimen en te zorgen dat jij als prinsesje niks te kort komt" Ik glimlach en sluit mijn ogen. Ik doezel net langzaam even weg als ik de voordeur dicht hoor gaan wat betekent dat luke Cal en michael weg zijn. In de keuken hoor ik hoe Papa Ash net de stofzuiger aanzet. Ik draai me om en probeer weer wat te slapen maar de gedachten aan mijn kamer houd me wakker. Mijn pinguin schiet door mijn hoofd. Ik sta op van de bank en loop zo stilletjes mogelijk de trap op. ik duw mijn kamer deur open en zie dat Phil zoals altijd boven op mijn kussen ligt. Maar dan kijk ik beter rond in de kamer. Alles ligt nog precies zo. Precies zoals ik het die nacht hem achter gelaten. Mijn bed in onopgemaakt en een groot zooitje door de nachtmerrie van die nacht. Ik draai me om en loop richting de badkamer. Voor de deur blijf ik even staan en zucht diep, dan duw ik de klinkt omlaag en stap naar binnen. De geur van schoonmaakmiddel schiet als eerste mijn neus in. Ik weet niet waarom maar ik had verwacht dat ook hier alles er nog hetzelfde uit zou zien. Ik loop richting de badkuip terwijl de tranen langzaam in mijn ogen opwellen en mijn ademhaling steeds iets sneller gaat. Dan zie ik het. Een klein spoortje bloed langs de rand van de muur. Een klein streepje maar, maar genoeg voor mij om alles weer naar boven te laten komen. ik zak door mijn knieen en val op de grond. Ik duw mijn handen op mijn oren en begin te gillen terwijl die nacht langzaam weer mijn hoofd binnen dringt.

A/N

Eindelijk weer een update! ter informatie, het gaat al een stuk beter met me. Het probleem in een beetje dat thuis de bom echter is ontploft. Bij mijn vader in dit geval.. dus ik heb net een hectische periode van een onverwachte verhuizing naar mijn tante achter de rug.Ik heb vandaag te horen gekregevn dat ik in februari weer ga verhuisen naar een woongroep waar ik een boel hulp ga krijgen zodat ik na 2 jaar helemaal op mezelf kan.

Dikke kus, Eva