Michael POV
"Jullie mogen naar haar toe. Maar ik wil jullie sterk aanmoedigen om haar te zeggen wat je haar nog wil zeggen, en.. om afscheid te nemen". Het is inmiddels 16:00 's middags de volgende dag, en we hebben geen van allen het ziekenhuis nog verlaten, of uberhaupt ook maar geslapen. De zoveelste traan rolt over mijn wangen. Ik probeer niet eens meer om ze tegen te houden, het heeft toch geen zin meer. Met z'n 4en staan we op en lopen achter de dokter aan naar de ICU. Zodra ik de kamer inloop bevriezen mijn benen. Daar in het grote bed ligt mijn roerloze bleke dochtertje, aangesloten aan van aller handen slangetjes en piepende apparaten. We gaan met z'n 4en rond het bed zitten. 2 aan elke zijde. En proberen te bedenken wat we moeten zeggen. Wat we nog willen zeggen.
Calum: Lieve Saar. Ik kan me nog zo goed de dag herinneren dat ik je voor het eerst zag. Je keek me aan met die grote blauwe ogen van je, en ik smolt gewoon. Je bent zo mooi. zo prachtig. En ik vind het zo erg dat je dat zelf niet ziet.. Kom terug bij ons.. Alsjeblieft.
Michael: We zijn allemaal hier Sara. We houden zoveel van je en we geven zoveel om je. en ik.. Ik kan gewoon nog niet zonder je, er zijn zoveel mooie dingen die we nog samen moeten doen. Nog moeten zien. Ik laat je nooit los. Dat beloof ik. Vecht alsjeblieft. Je bent zo sterk, mijn meisje.
Luke: He saartje.. Je weet dat ik nooit zo goed ben met woorden.. maar dat komt omdat er nu niet genoeg woorden zijn om te beschrijven hoe het zou voelen om jou definitief te verliezen. Dat zou zoveel pijn doen.. en ik.. ( Michael slaat een arm om Luke heen. Zijn keel zit dicht en de woorden komen er niet meer uit. Hij huilt met korte snikken tegen Michaels schouder)
Ashton: Alsjeblieft Sara. Niet weg gaan. Alsjeblieft. Ik kan je echt nog niet missen. Het is te vroeg. We hebben je nu krap 3 maanden bij ons.. Het is nog niet lang genoeg. Nog lang niet. En ik.. Het spijt me.. Het spijt me zo dat ik niet meer gedaan heb om je te helpen. Dat ik het niet goed genoeg heb gezien. Dat ik gefaald heb in het redden van het leven van mijn eigen dochtertje. Het spijt me zo.. Blijf bij me. Geef me nog 1 kans om het goed te doen. Alsjeblieft Saar. Vecht. Vecht terug.
JE LEEST
When The World Turns Grey
FanficSara is een meisje van 13. Op een dag wordt ze geadopteerd door dé 5 Seconds Of Summer. Maar ze heeft een donker verleden, waar ze nooit over praat. Kunnen de jongens haar redden van zichzelf voor het te laat is. TRIGGER WARNING: CONTAINS ANOREXIA...
