When The World Turns Grey

Hoofdstuk 13

Calum POV

Nadat we allemaal een beetje zijn bekomen van het nieuws, zijn we het er allemaal overeens dat we wel even wat afleiding nodig hebben. "He ik bedenk me ineens, 1D is ja nu hier op tour? ik kan Niall wel even bellen, om te vragen of ze hier even een paar dagen willen chillen? ze ouden toch een paar dagen vrij krijgen?" stelt Luk voor. Iedereen knikt alleen Sara kijkt wat bedenkelijk. Ik ga op mijn hurken voor haar zitten en neem haar gezicht in mijn handen. "Wat is er meis?" "nou.. wat als ze me niet leuk vinden?" Michael gaat naast me zitten "tuurlijk vinden ze je wel leuk! en ik weet zeker dat je hen ook leuk vind". Sara twijfelt nog even maar geeft ons dan toch een zenuwachtig lachje en knikt. Ashton staat op en loopt weg om te bellen. 3 minuten later komt hij terug en zet zijn vaderlijke toontje op. "Oké ze zijn hier met een half uurtje. Ik, Michael en Luke gaan  de 2 gastkamers opruimen, en die 5 bedden klaarmaken, en Calum blijft even bij Saar want er moet nog even ontbeten worden jongedame". het laatste zegt hij met een knipoog naar Sara die vervolgens met haar ogen rolt wat haar een grinnik van Ashton oplevert. De jongens stormen naar boven, en ik neem Sara mee naar de keuken waar ze met tegenzin aan de tafel gaat zitten. Ik maak een schaaltje cornflakes met melk voor haar klaar, en een kopje thee met honing. Voor mezelf doe ik 2 witte boterhammen in de broodrooster en smeer er vegimite op. Ik ga tegenover haar zitten en zet haar ontbijt voor haar neer. Haar gezicht betrekt en ze kijkt me met angstige ogen aan. ik leun over de tafel en veeg met mijn hand over haar arm. "Eet maar meis. Je kan het wel". Hapje voor hapje eet ze het schaaltje leeg, maar die bange blik verdwijnt niet uit haar ogen. Als ze klaar is staan ze op. "Ik moet even naar de WC" Ik zucht, sta op, loop naar haar toe en pak haar bij haar schouders. "Saar, je moet echt stoppen met dat overgeven. Kom nou gewoon is hier" zeg ik terwijl ik haar in een knuffel trek. Ze slaat haar armpjes om mijn nek terwijl ik haar een kus op haar wang geef. Ik ga weer rechtop staan, en pak haar hand. We gaan op de bank zitten en ze leg haar hoofd op mijn schouder. "Ik ken One Direction eigenlijk helemaal niet" zegt ze grinnikend. "je vind ze vast leuk. ze zijn wel knettergek hoor, maarja dat zijn wij ook"