DÖNÜŞ

34-Kokteyl♣️

Bölüm Parçası- Levent Yüksel/Bu Gece Son

Multimedya- Enes

34. Bölüm

"Eylül alışverişe gitmemiz lazım!"

"Üniversite öncesi parti düzenlenmiş oraya katılmak zorundayız."

"Bana bak kız arkadaşım yakında yengen olacak onunla tanışacaksın."

"İş arkadaşlarım senin katılımınla olacak yemek düzenliyorlar."

"Senin için hoş geldin partisi düzenlenmiş."

"Bak teyzecim bizim kızlar seni çok özlemişler bir günde onlarla buluşalım."

"Üniversitenin son kontrollerini yapmamız lazım."

"Abiler kardeşler olarak bir gün ayarlayın."

Ve daha nicesi... Herkesin benim için planladığı ayarladığı bir şeyler vardı. Bunlar ne kadar yorucu ve sıkıcı görünse de beni çok fazla mutlu etmişti. Başkaları tarafından hatırlanıp sevilmek gerçekten fazla güzel bir histi.

Yatağıma iyice yayılıp odamda göz gezdirmeye başladım. Babam odamı istersem değiştirebileceğini söylemişti ama burada anılarımla beraber aynı odada kalmak istiyordum. Odamın her köşesinde farklı farklı anılarım vardı. Mutluluklarıyla, sevinçleriyle, özlemiyle... Artık ben de bu anılarla birlikteydim ve bizi nice güzel anılar bekliyordu.

..............

"O tabağın hepsi bitecek!" Gülerek Emine Teyzeye kafamı salladım. Bana zorla yemek yedirmesini bile özlemiştim.

"Kuzucum çok sağlıksız beslenmişsin haline bak! Ama ben seni bir haftaya diriltirim!" Yutkunup kafamı salladım. Gerçekten çekeceğim vardı.

"Eylülcüm bu akşam şirketin kokteyli var. Anca bu kadar erteleyebildiler maalesef." Gözlerimi kocaman açarak babama baktım. 

"Benim alışverişe gitmem lazım!" diyerek hemen ayağa fırladım. Akşam için giyecek hiçbir şeyim yoktu!

"Tamam kızım gidersin Rüzgar'a haber ver istersen." Olmaz! Eğer ona haber verirsem kesinlikle istediğim şeyi aldırmayacaktır bana!

"Yok babacım ya ben kızlara haber veririm." diyerek cici kız gülümsememi gönderdim.

"Yok canım sen gidersin şimdi mal bir şey alırsın. Abi kardeş gideriz işte." Ah! Kendi kazdığım kuyuya kendim düştüm işte! Rüzgarla gitsem daha rahat olurdum. Ama artık ne kadar ısrar etsem de abim kabul etmeyeceği için mecburen onayladım.

"Tamam hazırlanmaya gidiyorum o zaman!" diyerek masadan kalktım.

"Yarım saat içerisinde arabada olmazsan saçından sürükleyerek çıkarırım seni!" Gözlerimi dehşetle açıp koşarak odama çıktım. Biliyordum yapardı. Ben 6. sınıftayken aynı bu şekilde tehdit etmişti ve 5 dakika geciktiğim için saçımdan çekerek -tabi acıtmadan- götürmüştü. Hemen 10 dakikalık bir duşa girdim. Çıktıktan sonra hızlıca kurulanıp dolabımın karşısına geçtim. Rahat gezebilmem için hemen kot şort ve tişört giydim. Hızlıca saçlarımı tarayıp bir kat kuruttum. Telefonumu cebime atıp ayakkabılarımı ayağıma rastgele geçirerek koşarak inmeye başladım. 3 dakikam vardı. Babama hızlıca haber verip kapının önündeki abimin arabasına bindim.

"Aferin tam zamanında!" Nefes nefese kalmıştım. Nefesim, düzene sokup ayakkabılarımı güzelce giydim.

"Oha abi yeni araba mı aldın?" diye sordum yeni fark ettiğim arabasını incelerken.