He's In Trouble

Kabanata 22

After nang usapan naming 'yon, I feel like every question I have and all the confusion I felt, suddenly disappeared. I feel content with his answers, at kung mayroon pa man akong mga tanong, I know I can always hold onto his words.. because it'll just be enough for me.

Pareho kaming nakangiti habang nakikinig sa musikang naka play sa stereo ng kotseng sinasakyan namin.

Playing: These Arms of mine by Otis Redding

These arms of mine, they are lonely

Lonely and feeling blue

These arms of mine, they are yearning

Yearning from wanting you 🎶 🎶

And if you would let them hold you

Oh, how grateful I will be

These arms of mine, they are burning

Burning from wanting you🎵

These arms of mine, they are wanting

Wanting to hold you

And if you would let them hold you

Oh, how grateful I will be 🎶 🎶

Come on, come on, baby

Just be my little woman

Just be my lover, oh

I need me somebody, somebody to treat me right, oh

I need your arms, loving arms to hold me tight🎵

And I, I, I need, I need your, I need your, tender lips, to hold, hold me

Tell me when I'm right now, baby🎶

Nakahawak lang siya sa kamay ko the whole time we were listening to the music. Pabalik na kami ngayon ng School at parang ayaw ko na lang na matapos ito. Ngunit ganon na lang ang pagkabigong naramdaman ko ng bitawan niya ang kamay ko nang tumigil ang sasakyan. Nakita kong dahil ito nasa red na ang traffic light sa gilid ng kalsada kaya upang maitago ang biglang pagkadismaya na naramdaman ay itinuon ko na lang ang tingin sa labas at pinanood ang mga tao sa kani-kanilang ginagawa.

Pagtigil namn ay nabigla ako nang muli niyang abutin ang kamay ko at pagsiklupin ulit ang mga palad namin. lihim akong napangiti sa ginawa niya.

"Pwede ba kitang sunduin mamaya? Ako na ang maghahatid sayo pauwi."

kalaunan ay aniya.

Sasabihin ko na sanang sasabay na lang ako kay Ena nang maalala kong may sarili na palang lakad ang isang yon. Simula nang pansinin niya ang manliligaw na si Erik ay mas madalas na niya itong nakakasama. Wala naman sakin yon dahil nandito naman si Kairous para samahan ako palagi.

"Oo naman."

I know everything's been going too fast lately. Kung minsan ay naiisip ko ring baka masyado akong bumibigay sa kanya at posibleng magsisi ako sa huli. Pero siguro nga I'm willing to take that risk dahil kahit na naisip ko na ito ay pinagpapatuloy ko pa rin. ganon ang nagiging epekto niya sakin.

Nang makarating na kami ng school ay hinatid na muna niya ako sa room namin. As usual ay pinagtitinginan na naman kami ng mga estudyanteng nakakakita samin. But now that I'm with him, pakiramdam ko mas dumami pa sila lalo.