SIRLAR ARDINDA

11

                             

Sabah olmuştu, hava yağmurluydu. Saat 07.30 'du . Asya uyanıp üzerini giyindi. Bir iki şey atıştırdıktan sonra evden ayrıldı .

5 dakika sonra Ala ile karşılaştı ve birlikte okula doğru yürüdüler. Okul da herhangi bir gariplik yoktu. Bodrum kata doğru baktıklarında kapının kilitlenmiş olduğunu gördüler.

Asya
" Bu gidişle katili rüyamızda öğreniriz " dedi ve Ala da onu başıyla onayladı.

Sınıflarının önüne geldiklerindeyse Doruk, Güney ve Yankı kapının önünde onları bekliyorlardı.

Güney
"Günaydın!" dedi.

Ala ve Asya tatlı bir gülümseme ile
"Günaydın! " diyerek karşılık verdiler.

"Bodrum kata baktınız mı? Kapı kilitlenmişti. Acaba görevli biri mi kilitledi?" diyerek söze başladı Asya.

"Evet, sanırsam görevli biri kilitlemiş. "dedi Yankı.

Ayak üstü biraz sohbet ettikten sonra hepsi sınıflarına doğru yöneldiler.

Asya ile Ala B , Doruk ile Yankı C fakat Güney A şubesindeydi. Öğlen olunca tekrar buluştular ve bir şeyler yiyip  sınıflarına döndüler.

Asya' nın koluna biri dokundu. Dokunan Kişi ortaokulda anlaşamadığı kısaca nefret ettiği kızdı. Kızın adı Damla'ydı.

" Bakıyorum da bu aralar Yankı bey ile baya samimisiniz, aranızdaki bu şey ne anlatsana? " dedi.

" Seni ilgilendiren şey ne tam olarak? "diyerek çıkıştı Asya.

"Aa bizim aramız ne ara böyle soğuklaşmış, o sana nasıl baktı şaşırmadım değil valla."
Damla'nın bakışları Yankı'ya dönmüştü.

Asya kendini tutmaya çalışıyordu.
Ona aldırış etmeden önüne döndü fakat kız ısrarla omzuna dokunmaya devam etti.

"Bence sen ondan vazgeç bak sana uygun biri var şurada duydum ki sana deliler gibi aşıkmış " dedi ve sınıftaki o kendini badboy havalarında sanan çocuğu gösterdi.

Damla onu gösterirken çocuk Asya'ya bakar bir haldeydi. Asya gözlerini çevirip Damla'ya döndü.

" Sen hala neyden bahsediyorsun? Bence o senin için daha uygun biri gibi. Dersi bölüyorsun . "

" Yaa öyle mi ben çoktan senin yanında ki çocuğa göz koydum, benim dediklerimi bir düşün sen." derken hoca Damla 'ya dönüp yüksek bir sesle

" Sen orada hala ne konuşuyorsun kızım, Asya sende muhattab olma şununla!" dedi.

Damla sandalyesini geriye çekti.

Asya sinirden patlayacaktı. Tüm bu olanlar yetmemiş gibi birde bu kızla uğraşacaktı.

Zaten doğru düzgün dersi dinleyemiyordu. (Okulda bir ceset varken nasıl dinleyebilirdi ki? )

Ama bir yandan da Yankı'yı kıskanıyordu çünkü hala bodrum katta yaşananlar aklından çıkmamıştı. Ama kendini toparlayıp tüm bu olanları unutmaya odaklandı.

Dersler bitmişti okul çıkışı Ala ile yürürken
"Niye üzgünsün , Damla salağı gene saçma sapan konuştu, umarım buna takılmadın? " diye sordu Ala.

" Yok ya ne takılıcam umrumda mı ki o? "
" E o zaman  sorun ne ?Acaba... Yankı ile ilgili dediği şeyler mi kafanı karıştırdı ? "

Asya, Ala 'ya sert bir bakış attı
" Hayır tabikide nerden uyduruyorsun böyle şeyleri? "

" Ben anlarım sende ona karşı birşeyler var, o kız istese de Yankı ona bakmaz. "

" Alaa! Banane ya, sende abarttın."

" Tamam tamam bir şey demeyeceğim" dedi ve aralarında güldüler.

Yankı, Doruk ve Güney daha henüz okuldan çıkmamışlardı fakat Asya'nın morali kötü olduğu için hızlıca okuldan ayrılıp eve doğru yönelmişti.

Asya eve geldiğinde Annesi
" Hoşgeldin minik kuzum, nasıl geçti günün? " dedi. Annesi hep sevecendi fakat sinirlendi mi tersi de kötü olan bir kadındı.

" Güzel sayılır , her zamanki gibi " dedi Asya.

" Ne oldu sanki bir şeye üzülmüş gibisin? "diyerek meraklı gözlerle baktı annesi.

" Yok ya dersler yordu biraz, mutsuz falan değilim. "

" Kendini çok yorma kızım geç dınlen ben sana yemek koyayım " 

Asya odasına gitti ve üstünü değiştirip yatağına uzandı. Telefonuna bildirim geldi, panelden baktığında Yankı tarafından

"Bugün çıkışta seni aradım fakat yoktun. Birşey mi oldu? " yazıyordu.