SIRLAR ARDINDA

24

Nasılsın Asya? Ben Aleda. Hatırladın değil mi?
Sanırım kafan oldukça karışık. Anlaşılan hâlâ söylediklerimi düşünmemişsin. Ama doğru ya! nasıl olsa katil bulundu...

"Gene gelmişsin?"

Sonunda bana cevap verdin.
Sana en son ne sorduğumu hatırlıyor musun?

"Evet, hatırlıyorum. "

Çok güzel şimdi ise bir yanıt istiyorum! Kime güvenmiyorsun?

"Bu şekilde sormamıştın! "

Yanıt ver!

"Vermek istemiyorum! "

Son kez diyorum, YANIT VER!

"YANKI! "

Çok güzel, harika!
( gülmeye başlar.)

"Yankı mı seni öldürdü? "

Buna cevap vereceğimi mi sanıyorsun?

"Tüm bu gizli saklı işlerden sıkıldım. Nasıl öğreneceğim, bilmiyorum. "

Bazen sırları öğrenmek için az da olsa çaba sarf etmek gerekir Asya.
Çok istersen öğrenebilirsin. Eğer istemezsen ,elinden kayıp gider ve sen sadece gidişini izleyebilirsin.

"Yankı ile konuşacağım. "

Pekala, bir şeylere karşı halen umudunun olması güzel.

"Neden buradayız? Uçurumun kenarında? "

Uyanmak için buradasın, güzel bir yer seçimi. Değil mi?

"Ne? "

Uyan Asya! Uyan...

( sertçe uçurumdan aşağı iter.)

Uyan!

( ses yankılanmaya başlar.)

Uyan...

"Uyan artık Asya! "

Asya soluk soluğa uyandı, bir anda seslenen Aleda değil, annesinin sesi olmuştu. Korkuyla etrafına bakınırken, alnını yokladı. Terden bir şu olmuştu. İstemsizce gözleri doldu ve ağlamaya başladı.

"Neden ben? Neden! " diyerek kısık sesle ağlamaya devam etti. Yastığına başını gömmüş bir şekilde
"Neden bunların sorumlusu benmişim gibi hep rüyalarımda? "diyerek başını kaldırıp, kapıya baktı. Annesi seslenmeye devam ediyordu.

Asya yorgun bir sesle
" Tamam anne, geliyorum. Bir dakika lütfen! "dedi ve yatağında dikleşti. Yaşlı gözlerini sildi. Dolabının aynasından yorgun gözlerine ve dağınık saçlarına baktı. Önceden tekrar onu rüyasında gördüğü zaman, aynada Aleda belirmişti. Bu sefer ise hızlıca arkasına döndü ve aynaya bakmaya tenezzül bile etmedi.