Bukas Na Lang Kita Mamahalin

Chapter 21

Matapos nang rehearsal namin ni Gege, umakyat na kami pabalik sa mansion doon dahil mag-uumpisa na ang official shoot. Ewan ko kung bakit after nung tumawag si Matty eh nag-aya sya na magpractice na kami ni dire-diretso at para makabalik na raw kami sa location proper. Ang seryoso nya talaga, ewan ko kung bakit. Sinabi nya rin kanina na wag munang gawin yung yakap-yakap chenes at ireserve na lang 'yon para mamaya.

Ano kayang nangyari kanina? Parang kanina lang okay sya ah. Well, kami? Okay kami kanina! Anong nagawa ko? Uhhh.... Nagselos sya kay Matteo? Hindi! Ay, bakit ko naman maiisip yun eh may Marlet na sya di ba? Haaaaaay ewan kooooo.

"Sasa?" Nagulat ako nang marinig kong tinawag nya ang pangalan ko.

"Haaaaay sa wakas! Nagsalita ka rin! Bat ang tahimik mo?"

"Ha?" Namumula nyang sagot. "K-Kasi naman... Ano... May sakit ata ako. Oo. Sakit." Hinawakan nya yung dibdib nya. "Ang sakit ng dibdib kooooooo...."

"HAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA????" Nagpanic naman ako. Ehh, natatakot ako sa mga ganito! Di ako marunong mag-CPR!! "T-Teka bilisan mong maglakad daliiiii di kita kaya kapag nahimatay kaaaaaaa!"

"Hala, Sarah!" Parang normal lang na pagsasabi nya na parang di sya nakakaramdam ng kung ano or whuuut. "OA naman bebe gurl!"

"Kainis ka!" Tsaka ko sya pinitik sa tenga. "Akala ko may sakit ka na or what!"

Ang OA ko XD

Saktong pagkadating namin sa location ay magsisimula na dahil hahabulin daw yung sunset para raw romantic tignan. Nakaayos na ang itsura ng eksena, with a dinner date setup with rose petals everywhere as stated on the script. After few minutes nagprepare na ako at pumwesto na kung saan ako dapat.

"Okay, 3...2...1... Action!"

As ordered, lumakad ako ng medyo mabagal papunta dun sa set up. I flashed a smile as I saw Fred holding a guitar and strumming it while he is beside Gerald, who was singing.

"Ikaw lamang ang aking minamahal...."

Yung mga killer eyes nya... Golly wow. Napatigil ako sa paglalakad at pinagmasdan lang sya. Kahit matagal nang panahon ang lumipas, namimiss ko pa rin yung mga mapanunaw nyang mga tignin.... Halalalalala! Eneber, Saraah?

"Ikaw lamang ang tangi kong inaasam..."

Unti unti syang lumapit sa akin habang nakangiti.

"Makapiling ka, habambuhay ikaw lamang sinta. Wala na akong hihingin pa. Wala na...."

Hinawwkan nya yung mga kamay ko at hinalikan. Naghumm sya. "Hmmmmm.... Hmmmmmmmmmm..."

Ngumiti ako. Okay... It's time. "Yun na 'yun? Parang walang nangyari! Di ka pumogi. Psh."

Napakamot sya sa batok. "Awts. Sabi na eh, wa epek tong mga ganito! Trying hard ako. Psh." Napayuko sya.

"OY OY OY!" Sabi ko habang lumalapit sa kanya. Puros adlib na lang ako. Psh. Hahaha. Hinawakan ko yung mukha nya. "Wag ka gaya-gaya ng expression! Tsaka di ka naman talaga pumogi dyan sa ginawa mo eh. Pogi ka naman talaga eh kaso.... lalo lang akong nainlove sa'yo."

Shock na shock yung mukha nya pero nakangiti sya. Best actor talaga! :3

"T-Talaga?! A-As in?!" Hinawakan nya yung wrists ko. Teka, puro adlib talaga kami? Hahaha!

Tumango na lang ako ng nalangiti.

Niyakap nya ako bigla ng pagkahigpit-higpit. Di ko alam kung bakit, pero parang nagkafireworks sa paligid tapos nabato ako. As in, speechless. Di ko talaga alam.

*gulp*

Di kaya, naiinlove na naman ako sa kanya? Hala Sarah! Hindi pepwede yun! Dahil lang sa simpleng pagyakap nya at titig, nadadala ka na? Di pwede yun Sarah! Sa bagay, minahal ko sya ng sobra noon... Ah basta! Di talaga pwede! Kasi mga di ba, alalahanin mo yung ginawa nyang panloloko sa iyo noon. Eh kaso di ba pinatawad ko sya ngayon kaya nga friends na kami. Haaay ewan, patong-patong!!!

Nilayo ko yung mukha ko sa kanya from his shoulder pero nagkadikit yung mga ilong namin. This was next in line, yung titigan sabay sabi ng I love you. Ewan ko kung yun talaga, bigla bigla akong namemental block.

Looking at his eyes... Nakikita ko yung sincerity nya..... At the same time, nagdududa pa rin. Naalala ko last few months, I saw the kind of looks, too. But kalaunan, napatunayan kong the way he looks was not the same with the way he think. I though it was really sincerity, but it was a part of the game he wanted to play. And he made me one of his chess pieces....... Ugh. I hate reminiscing the past.

"Mariel....." Bumalik ako sa kabihasnan. Nakangiti sya. "I love you."

I smiled wide.

Then nagtitigan kami at ngumiti. Then, there was a sudden pull.... Parang may magnet akong naramdaman between the both of us....

His face went closer to mine.....

Slowly.....

He was very close to me. His lips, in any wrong move, will press on mine....

I don't know why my body won't respond to the situation....

Little more, as the sun dramatically set......

I bowed my head so he kissed my forehead.

"I love you too..." I hugged him. "Roger."

This is too much. I had much adlibs on this movie....

"Cut!"

Pwffff.

Agad akong humiwalay kay Ge at napatingin kay Direk Cathy. Nakita ko yung buong staff na nakangiti sa amin. Then, they clapped.

"That was amazing, guys." Tapos niyakap ako ni Direk.

"Thanks po, Direk." And smiled.

"Okay sige." Humiwalay sa akin si Direk at humarap sa staff. "Magdinner na muna lahat! After one hour, next scene tayo doon sa park, okay?"

"Yes, Direk!" Sigaw naming lahat. Tapos pumunta na ako sa tent ko.

Dahil ngayon eh mag-isa lang ako dahil nagpaalam na lumabas yung dalawang stylists ko at hanggang ngayon nasa Pampanga sila mommy, nilatag ko na yung sofa bed ko at nahiga.

Pero tumayo ulit ako para kunin yung scipt at aralin yung next scene. *^▁^*

Kaso.... Bigla kong naalala yung kanina....

Di ako makapagconcentrate...

Kinuha ko yung unan sa gilid malapit sa bukasan ng tent at diniin sa mukha ko.

"WAAAAAAAAAAAAAAAAH BAKIT GAAANITO NARARAMDAMAN KOOOOOOOOOOO!" Sigaw ko, nakatakip naman bibig ko kaya wala naman sigurong makakarinig.

Nung pakiramdam ko wala na akong hangin, huminga ako ng malalim at sisigaw na sana kaso....

"Masyado kang nacarried away sa eksena kanina, POT?"

Nagulat ako. P-Pot? Tinanggal ko yung unan sa mukha ko at napaupo sa gulat.

"A-Ate S-S-SHINE?!?!!"

"Anak ng, Sarah Geronimo? Ano na naman yan! Sandali lang akong nawala tas di mo na ako maala---"

"Ate!!!!!" Napatayo ako sa tuwa at niyakap sya. "NAMISS KITA ATE!!!!" Haaaay, timing talaga si Ate.

Si Ate Shine lang naman ang nag-iisang nilalang sa mundo na takbuhan ko. Una, dahil pangarap nyang maging psychologist. XD Pangalawa, dahil makata sya. At pangatlo, napakamalihim nyang tao. Meaning, kapag may sikreto ka, hindi nya yung ipagsasabi sa iba.

Kaso nga lang, si Ate rin ang nag-iisa sa mga kapatid ko na matindi mang-asar sa amin ni Gerald.

Psh. Paano ko kaya ito malaagpasan? I love her but for some other matter I hate her.

Hihingi ba ako ng advice sa kanya tungkol sa taong inaasar nya sa akin? ≧﹏≦